Zastanawialiście się kiedyś jakie konsekwencje będą miały w przyszłości decyzje podjęte przez was jakiś czas temu?

Z wózka zostawionego na tarasie jednej z zamożnych willi w Rejkiaviku znika niemowlę, jakiś czas później morze wyrzuca dziecięcy kocyk i zwłoki biologicznej matki, dziecko zostaje uznane za zmarłe.

Kilka lat po tym wydarzeniu w bagażniku opuszczonego auta znalezione zostają rozczłonkowane pozbawione głowy zwłoki młodej kobiety.

Co wspólnego mają ze sobą te wydarzenia?

Yrsa po raz kolejny zabiera czytelnika w pełen mroku i zawiłości świat ociekający islandzkim klimatem, w którym nie wszystko jest oczywiste, a prawda bywa okrutna i bolesna. Historia przedstawiona na kartach tej powieści do łatwych nie należy, krok po kroku, jak w układance autorka ukazuje trudną przeszłość bohaterów, skomplikowane relacje i obnaża człowieczeństwo ilustrując prawdziwą ludzką naturę.

Zastanawialiście się kiedyś jakie konsekwencje będą miały w przyszłości decyzje podjęte przez was jakiś czas temu?

Z wózka zostawionego na tarasie jednej z zamożnych willi w Rejkiaviku znika niemowlę, jakiś czas później morze wyrzuca dziecięcy kocyk i zwłoki biologicznej matki, dziecko zostaje uznane za zmarłe.

Kilka lat po tym wydarzeniu w bagażniku opuszczonego auta...

Przeczytałam w swoim życiu tak dużo źle napisanych książek, że niezmiennie doceniam warsztat autorki i jej rozbudowane opisy. Stąd tak "wysoka" ocena, może też dlatego, że przez część tej książki bawiłam się naprawdę dobrze. Ale jeśli myślałam, że fabuła poprzedniej części była skomplikowana to tutaj pani Yrsa już kompletnie odpięła wrotki. Korci mnie, żeby zrobić research i sprawdzić ile postaci występowało w każdej kolejnej części serii. Tych postaci było tutaj już tak wiele, że za każdym razem przy kolejnym imieniu musiałam przystanąć i zastanowić się o kim czytam. Ponownie historia jest nieprawodpodobna, zagmatwana, a pomysł z zakończeniem gdzie "niespodziewanie" wypływa jeszcze kolejny sekret, który ktoś zabierze do grobu nie jest już niczym wow, taki motyw też jest wyczerpywalny, ale rozumiem, że autorka będzie teraz stosować twisty twistów. Ale pomijając główny wątek, muszę przyznać, że jestem kompletnie zażenowana wątkiem prywatnym bohaterów. Widzę tutaj mocną inspirację "Grey's anatomy", każdy z każdym wiadomo co. Dodatkowo kolejne narzekania na turystów, które muszą obowiązkowo pojawić się z każdej z części. Turyści są powodem kryzysu mieszkaniowego, brudzą i robią dwójki na prywatnych posesjach, a do tego mają absurdalne zarzuty jak to że słońce za mocno świeci, a wiatr za mocno wieje. Ok, zrozumiałam już, że jako przyjezdna nie jestem tam mile widziana, nie trzeba powtarzać. Wisienką na torcie były kosmate myśli głównej bohaterki kiedy Huldar opowiadał Freyji o najbardziej makabrycznych szczegółach zbrodni, ale ta tylko myślała o jego opiętych spodniach. Czyli nie dosyć, że "Grey's Anatomy" to jeszcze motywy, które mogłyby się znaleźć w książce pt. "Niegrzeczny policjant". Cieszę się, że zakończyłam swoją przygodę z tą serią, zaczynała się obiecująco, ale po dwóch ostatnich częściach mówię pas.

Przeczytałam w swoim życiu tak dużo źle napisanych książek, że niezmiennie doceniam warsztat autorki i jej rozbudowane opisy. Stąd tak "wysoka" ocena, może też dlatego, że przez część tej książki bawiłam się naprawdę dobrze. Ale jeśli myślałam, że fabuła poprzedniej części była skomplikowana to tutaj pani Yrsa już kompletnie odpięła wrotki. Korci mnie, żeby zrobić research...

Po przeszczepie szpiku kostnego w wyniku zarażenia ospą umiera dziewczynka. Jej ojciec postanawia za wszelką cenę odnaleźć nosiciela i wymierzyć mu jedyną słuszną karę za zainfekowanie śmiertelną chorobą jego córki.
Pięć miesięcy później do źle zaparkowanego i blokującego dojazd do domu samochodu został wezwany patrol policji. Na miejscu policjanci odkryli w bagażniku auta rozczłonkowane, umieszczone w kilku plastikowych workach ciało kobiety pozbawione głowy. Ofiara pracowała w szpitalu.
A wszystko uzupełnione wątkiem z porwanym niemowlęciem.
Czy tylko czytelnik znający te fakty domyśla się zakończenia ?
Jakim tropem podąży policyjne śledztwo ?
Kto jest mordercą i jaki miał motyw dla swego brutalnego zachowania ?
„Konsekwencje” autorstwa islandzkiej pisarski Yrsy Sigurdarottir to już szóste spotkanie z policyjną panią psycholog Freyą i detektywem Huldarem. Ciekawa intryga, krzyżujące się pomysłowo wątki zostały brutalnie zniweczone przez niepotrzebną powolność a nawet nieudolność stróży prawa i męcząco długie śledztwo.

Po przeszczepie szpiku kostnego w wyniku zarażenia ospą umiera dziewczynka. Jej ojciec postanawia za wszelką cenę odnaleźć nosiciela i wymierzyć mu jedyną słuszną karę za zainfekowanie śmiertelną chorobą jego córki.
Pięć miesięcy później do źle zaparkowanego i blokującego dojazd do domu samochodu został wezwany patrol policji. Na miejscu policjanci odkryli w bagażniku auta...

Mistrzyni .Splatane losy kilku rodzin,a u źródła dziecko,ktore chcialo pomóc rodzicom.

Mistrzyni .Splatane losy kilku rodzin,a u źródła dziecko,ktore chcialo pomóc rodzicom.

Udana 5 część cyklu. Polecam

Udana 5 część cyklu. Polecam

Bardzo fajna kolejna część serii. Zmiany na komendzie, zmiany w życiu bohaterów. Fajnie rozwijająca się zagadka, zajmujące dochodzenie. Polecam całą serię.

Bardzo fajna kolejna część serii. Zmiany na komendzie, zmiany w życiu bohaterów. Fajnie rozwijająca się zagadka, zajmujące dochodzenie. Polecam całą serię.

Konsekwencje naszych wyborów są często rzutujące nie tylko na nasze życie ale i na życie innych. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego że diametralnie zmieniają nie tylko nasz los, ale wywracają do góry nogami poukładane dotąd życie innych ludzi. Yrsa pozostając w swej świetnej formie nie odbiega napięciem i wartką akcją i w tej części, choć jest to już szósty tom. Para homoseksualistów adoptuje dziewczynkę, ale nie jest im dane jej wychować i patrzeć jak dorasta. Dziecko zostaje porwane z wózka, a w jego miejsce podrzucone zwłoki innego noworodka, które chwilę później znikają. Wszystko wskazuje na to, że zrozpaczony ojciec dziewczynki w szoku doznaje urojeń. Gdy morze wyrzuca na brzeg kocyk porwanego niemowlęcia sprawa wydaje się jasna. Jedenaście lat później w porzuconym samochodzie zostają odkryte rozczłonkowane zwłoki kobiety, brakuje głowy, identyfikacja na pewno będzie utrudniona. W bagażniku samochodu policjanci odkrywają DNA biologicznej matki porwanego przed laty dziecka, również porwanej dziewczynki.
Jak się okazuje los splata ze sobą życie trzech różnych rodzin, a rozwiązanie zagadki zwala z nóg.
Kim jest ojciec jedenastoletniej dziewczynki, która zmarła na odrę gdyż jej organizm był zbyt mało odporny?
Co ma dać mu śledztwo wyjaśniające kto zaraził jego córkę? I co z tym wszystkim mają wspólnego doktorantki badające właśnie to zagadnienie?
Powieść wciąga bez reszty, z każdym rozdziałem nabiera tempa a czytelnik nie może przestać czytać dopóki nie dowie się co tak naprawdę się stało.
Dodatkowym atutem jest wątek obyczajowy, który dopełnia tą powieść kryminalną. A już komisarz w zaawansowanej ciąży, która prowadzi śledztwo "na ostatnich nogach" stanowi istną wisienkę na torcie i sprawia że powieść nabiera tempa, ale i trochę neutralizuje emocje, bo każdy kto z nią pracuje zastanawia się kim jest ojciec jej dziecka i czy akurat nie zaczęła rodzić. Polecam wszystkim którzy lubią literaturę skandynawską, ale i fanom mistrzyń suspensu. Dla mnie istna petarda! 💪🔥

Konsekwencje naszych wyborów są często rzutujące nie tylko na nasze życie ale i na życie innych. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego że diametralnie zmieniają nie tylko nasz los, ale wywracają do góry nogami poukładane dotąd życie innych ludzi. Yrsa pozostając w swej świetnej formie nie odbiega napięciem i wartką akcją i w tej części, choć jest to już szósty tom. Para...

„Konsekwencje” to szósty tom serii islandzkiej pisaki, ale w ogóle nie przeszkadzało mi to w odbiorze lektury, a nawet rozpaliło ciekawość i bardzo chętnie nadrobię poprzednie tomy.

Rejkiawik. W bogatej dzielnicy zostaje porwane niemowlę z wózka, a jego miejsce zajmują zwłoki innego. Jedenaście lat później policja dostaje zgłoszenie o porzuconym samochodzie. Kiedy funkcjonariusze docierają na miejsce w środku znajdują zwłoki kobiety bez głowy. Trudne śledztwo zmusza ich do rozwiązania zagadek z przeszłości oraz odkrycie jaki związek mają ze sobą obie sprawy, które początkowo ze sobą się nie łączą.

„Konsekwencje” to intrygujący i zajmujący kryminał. Historia jest ciekawa i z każdym rozdziałem czytelnik odkrywa kolejne elementy układanki, z pozoru nie łączące się ze sobą, by później wszystko wskoczyło na odpowiednie miejsce. Początek jest makabryczny, ale potem bardziej stonowanie. Powieść w dużej mierze skupia się na zagadce kryminalnej, rzetelnym i sumiennym prowadzeniu dochodzenia. Narracja prowadzona jest z perspektywy kilku bohaterów przez co mamy szerszy obraz na sprawę. Postacie są intrygujące i różnorodne. Mamy funkcjonariuszy policji, psycholog dziecięcą, młodą dziewczynę, która próbuje wyrwać się z domu oraz zrozpaczonego ojca po stracie dziecka. W książce są poruszane tematy jak antyszczepionkowcy, surogacja, depresja, problemy rodzinne. Wszystko to łączy się w spójną całość, którą czyta się sprawnie i przyjemnie. Idealne wyważenie zagadki kryminalnej z wątkami obyczajowymi, które stanowią tło dla całej reszty. Świetnie skonstruowana intryga kryminalna z zaskakującym zakończeniem. Polecam!


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

„Konsekwencje” to szósty tom serii islandzkiej pisaki, ale w ogóle nie przeszkadzało mi to w odbiorze lektury, a nawet rozpaliło ciekawość i bardzo chętnie nadrobię poprzednie tomy.

Rejkiawik. W bogatej dzielnicy zostaje porwane niemowlę z wózka, a jego miejsce zajmują zwłoki innego. Jedenaście lat później policja dostaje zgłoszenie o porzuconym samochodzie. Kiedy...

Moja pierwsza styczność z tą autorką, do której skusił mnie chłopak po przeczytaniu ,,Pamiętam cię". Na pewno napisana w ciekawy sposób. Równoległe zdarzenia z różnych perspektyw. Historia kilku rodzin, które łączy morderstwo. Mniej więcej od połowy książki akcja zaczyna nabierać tempa, co było dla mnie zaskoczeniem, że tak późno, ale to dało nam czas na poznanie bohaterów, którzy są zdecydowanie warci uwagi. Bardzo polecam przeczytać do samego końca, ponieważ zakończenie okazuje się najważniejszym elementem.

Moja pierwsza styczność z tą autorką, do której skusił mnie chłopak po przeczytaniu ,,Pamiętam cię". Na pewno napisana w ciekawy sposób. Równoległe zdarzenia z różnych perspektyw. Historia kilku rodzin, które łączy morderstwo. Mniej więcej od połowy książki akcja zaczyna nabierać tempa, co było dla mnie zaskoczeniem, że tak późno, ale to dało nam czas na poznanie...

Ale udany, mam nadzieję że nie ostatni, tom cyklu o Freyji i Huldarze. Autorce udaje się pokazać, że nasze postępowanie może skutkować także zmianom w życiu innych, czasem obcych ludzi. Kilka różnych spraw zdaje się, że pokrętnie powiązanych ze sobą, na końcu okazują się bardzo klarownym ciągiem zdarzeń.

Ale udany, mam nadzieję że nie ostatni, tom cyklu o Freyji i Huldarze. Autorce udaje się pokazać, że nasze postępowanie może skutkować także zmianom w życiu innych, czasem obcych ludzi. Kilka różnych spraw zdaje się, że pokrętnie powiązanych ze sobą, na końcu okazują się bardzo klarownym ciągiem zdarzeń.