Dużo pretensji do Polaków, ale przyjemność z czytania jest.

Dużo pretensji do Polaków, ale przyjemność z czytania jest.

Książka dla wszystkich miłośników kuchni, widzianej również, a może przede wszystkim z punktu widzenia historyczno-antropologicznego. Czyta się jednym tchem, właściwie kęsem... Polecam tym, którzy chcieliby się dowiedzieć, dlaczego, co i jak jemy.
Czasem może nawet zbyt prześmiewczo i autoironicznie, ale na pewno do refleksji.
Wszystko okraszone andegdotami i historiami, które naprawdę warto spałaszować w jesienny wieczór przy szklaneczce grzanego wina.

No i plus za formę i szatę graficzną - uwielbiam taką niewymuszoną prostotę.

Książka dla wszystkich miłośników kuchni, widzianej również, a może przede wszystkim z punktu widzenia historyczno-antropologicznego. Czyta się jednym tchem, właściwie kęsem... Polecam tym, którzy chcieliby się dowiedzieć, dlaczego, co i jak jemy.
Czasem może nawet zbyt prześmiewczo i autoironicznie, ale na pewno do refleksji.
Wszystko okraszone andegdotami i historiami,...

Nie dość że fantastyczne językowo, to jeszcze wyśmienita diagnoza... chciałoby się powiedzieć wyłącznie kuchni w Polsce i naszych zwyczajów ulinarnych, ale nie tylko. Bo tak naprawde to diagnoza pewnej bylejakości, robienia na odwal sie, pewnej pogardy (kelnerów do obsługiwanych i odwrotnie).
Dziełko doskonałe i wspaniałe

Nie dość że fantastyczne językowo, to jeszcze wyśmienita diagnoza... chciałoby się powiedzieć wyłącznie kuchni w Polsce i naszych zwyczajów ulinarnych, ale nie tylko. Bo tak naprawde to diagnoza pewnej bylejakości, robienia na odwal sie, pewnej pogardy (kelnerów do obsługiwanych i odwrotnie).
Dziełko doskonałe i wspaniałe

Smakowita. I kropka. Krytyczne spojrzenie na zjawisko pizz kaszubskich, podróbek spożywczych "łosoś a'la mintaj" i innych polskich dziwolągów kulinarnych. Lekki styl gawędziarski oraz silny punkt widzenia (z którym się można zgodzić lub nie). W centrum opowieści stoi stół a koło niego kręcą się wszystkie powiązane z nim tematy - domowe jedzenie, zmiany kulinarnych przyzwyczajeń polaków, jak przetłumaczyliśmy na nasze kuchnie innych narodów. Bez naukowego zadęcia. Bardzo ulubiona

Smakowita. I kropka. Krytyczne spojrzenie na zjawisko pizz kaszubskich, podróbek spożywczych "łosoś a'la mintaj" i innych polskich dziwolągów kulinarnych. Lekki styl gawędziarski oraz silny punkt widzenia (z którym się można zgodzić lub nie). W centrum opowieści stoi stół a koło niego kręcą się wszystkie powiązane z nim tematy - domowe jedzenie, zmiany kulinarnych...

Mam dosyć ambiwalentne uczucia wobec tej książki. Z jednej strony trafne spostrzeżenia Autora powodujące uśmiech (śmiech nawet czasami),z drugiej wydaje mi się, że ten nasz stół, przy którym zasiadamy, został potraktowany trochę za ostro.

Mam dosyć ambiwalentne uczucia wobec tej książki. Z jednej strony trafne spostrzeżenia Autora powodujące uśmiech (śmiech nawet czasami),z drugiej wydaje mi się, że ten nasz stół, przy którym zasiadamy, został potraktowany trochę za ostro.

Napewno nie stracone popołudnie

Napewno nie stracone popołudnie