Sięgnąłem po tą książkę głównie z uwagi na osobę autora. Martin Rees to brytyjski astrofizyk i kosmolog, posiadający m.in. tytuł królewskiego astronoma Wielkiej Brytanii. Był także przyjacielem Stephena Hawkinga od czasów ich wspólnych studiów doktoranckich w Cambridge.

Tytuł książki może być trochę mylący, ponieważ autor nie skupia się jedynie na początku wszechświata. Jest to panorama odkryć i problemów w kosmologii od lat 30. do lat 90. ubiegłego wieku. Mamy z jednej strony rzeczy dość dobrze poznane, możnaby powiedzieć „klasyczne”, takie jak ewolucja gwiazd, powstawanie pierwiastków we wszechświecie, czarne dziury, rozszerzanie się wszechświata. Z drugiej strony - różne hipotezy dotyczące najwcześniejszych momentów kosmosu (w tym inflacji, przejść fazowych w tym okresie, asymetrii materia-antymateria),a także strzałki czasu i możliwych scenariuszy ewolucji i ewentualnego końca wszechświata w odległej przyszłości. Pojawiają się też kwestie powstawania struktur we wszechświecie (w zależności od różnych parametrów liczbowych) oraz kosmicznego dostrojenia, które autor analizuje w kontekście multiwszechświata. Całość nie jest jednak napisana tonem sensacyjnym (jak czasem u Hawkinga),lecz wyważonym językiem poważnego naukowca . Autor rozważa np. czy spekulatywne hipotezy na temat wieloświata czy „teorii wszystkiego” dają jakieś przewidywania, które można odrzucić bądź potwierdzić za pomocą konwencjonalnych badań.

Książka została napisana przeszło 25 lat temu, nie jest to jednak wada, która mogłaby ją dyskwalifikować. Wciąż jest to dość dobry (i zwięzły) przekrój zagadnień kosmologicznych oraz historii odkryć i dokonujących ich naukowców, pozwalający na przypomnienie i uporządkowanie sobie pewnych rzeczy. Pojawiają się też polskie akcenty, co wcale nie jest tak częste w zachodnich publikacjach, mimo polskiego wkładu w rozwój astrofizyki i kosmologii. Mamy zatem odkrycie prof. Wolszczana, a także badania mikrosoczewkowania grawitacyjnego (OGLE). Aktualizacji na pewno potrzebowałyby fragmenty o ciemnej materii i ciemnej energii, aczkolwiek nadal na ich temat niewiele wiadomo (poza względnym oszacowaniem ich ilości m.in. dzięki najnowszym badaniom kosmicznego promieniowania tła).

Sięgnąłem po tą książkę głównie z uwagi na osobę autora. Martin Rees to brytyjski astrofizyk i kosmolog, posiadający m.in. tytuł królewskiego astronoma Wielkiej Brytanii. Był także przyjacielem Stephena Hawkinga od czasów ich wspólnych studiów doktoranckich w Cambridge.

Tytuł książki może być trochę mylący, ponieważ autor nie skupia się jedynie na początku wszechświata....

Książka przeznaczona, moim zdaniem, dla osób dopiero zaczynających swoją przygodę z kosmologią lub kogoś kto chce usystematyzować/szybko odświeżyć wiedzę. W zwięzły i prosty sposób przedstawia podstawowe zagadnienia związane z powstaniem, ewolucją i ewentualnym końcem Wszechświata. Osoby obeznane w temacie nie znajdą tutaj raczej wielu ciekawostek i nowości. Wziąść należy pod uwagę, że pozycja nie jest nowa, nie uzględnia więc najświeżych odkryć w tej dziedzinie. Myślę jednak, że dla nowicjusza jest jak najbardZiej OK.

Książka przeznaczona, moim zdaniem, dla osób dopiero zaczynających swoją przygodę z kosmologią lub kogoś kto chce usystematyzować/szybko odświeżyć wiedzę. W zwięzły i prosty sposób przedstawia podstawowe zagadnienia związane z powstaniem, ewolucją i ewentualnym końcem Wszechświata. Osoby obeznane w temacie nie znajdą tutaj raczej wielu ciekawostek i nowości. Wziąść należy...

Zwięzłe przedstawienie kosmologii. Na 300 stronicach bez wzorów i rysunków profesor Rees opisuje co wiemy na temat Wszechświata jako całości. Trzeba mieć na uwadze, że wiedza ta jest aktualna na rok 1997.

Zwięzłe przedstawienie kosmologii. Na 300 stronicach bez wzorów i rysunków profesor Rees opisuje co wiemy na temat Wszechświata jako całości. Trzeba mieć na uwadze, że wiedza ta jest aktualna na rok 1997.