Carlo Rovelli

Wielu fizyków teoretycznych poszukuje dziś nowych teorii, wysuwając zupełnie dowolne hipotezy. „Wyobraźmy sobie, że…”. Nie sądzę, by takie uprawianie nauki kiedykolwiek przyniosło dobre rezultaty. Nasza fantazja jest zbyt ograniczona, abyśmy „wyobrazili sobie”, jak działa świat, jeżeli nie szukamy inspiracji w dostępnych informacjach. Informacje te – nasze poszlaki – to albo teorie, które odniosły sukces, albo nowe dane doświadczalne. Nic więcej. To właśnie na podstawie takich danych i takich teorii musimy odsłonić to, czego nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Tak postępowali Kopernik, Newton, Maxwell i Einstein. Nie próbowali „zgadnąć” nowej teorii – w odróżnieniu od sposobu, w jaki, moim zdaniem, dzisiaj postępuje zbyt wielu teoretyków.

Wielu fizyków teoretycznych poszukuje dziś nowych teorii, wysuwając zupełnie dowolne hipotezy. „Wyobraźmy sobie, że…”. Nie sądzę, by takie u...

Człowiek nie dociera w nowe miejsca, trzymając się utartych ścieżek.

Człowiek nie dociera w nowe miejsca, trzymając się utartych ścieżek.

Nature is our home, and in nature we are at home. This strange, multicoloured and astonishing world which we explore – where space is granular, time does not exist, and things are nowhere – is not something that estranges us from our true selves, for this is only what our natural curiosity reveals to us about the place of our dwelling. About the stuff of which we ourselves are made. We are made of the same stardust of which all things are made, and when we are immersed in suffering or when we are experiencing intense joy we are being nothing other than what we can’t help but be: a part of our world.

Nature is our home, and in nature we are at home. This strange, multicoloured and astonishing world which we explore – where space is granul...