Z napisaniem mojej opinii wstrzymałem się do dokończenia całej trylogii i teraz już wiem, że bardzo dobrze zrobiłem. W miarę czytania moja ocena tak naprawdę wzrastała.
Szczególnie chciałbym pochwalić sposób wykreowania przez autora głównych postaci. Bohaterowie mają zupełnie odmienne charaktery, jednakże nie wynika z tego to, że są czarni albo biali bo tak naprawdę w mojej opinii są oni w większości szarzy. Ci których odbieramy jako krystalicznych i idealnych po jakimś czasie pokazują, że w każdym mogą drzemać żądze i pragnienia dla których moglibyśmy zrobić wszystko nawet wbrew sobie.
Czyta się bardzo dobrze i szybko, dobrze prowadzona narracja, przeplatana często bardzo fajnym i subtelnym poczuciem humoru.
Jedynym minusem całej trylogii jest dla mnie za dużo wątków fantastycznych i magicznych. Widać, że Pan Marcin ma bardzo dobre predyspozycje do napisania dobrej powieści historycznej i tutaj według mnie za bardzo popłynął w fantastykę.
Tak naprawdę autor miał szansę dołączyć do jednej szufladki z Zofią Kossak, a jednak bliżej mu do Piekary.
Poza tym można zauważyć kilka błędów historycznych, ale do większości z nich przyznał się sam autor w Posłowiu w związku z czym może zostać rozgrzeszony :)

Z napisaniem mojej opinii wstrzymałem się do dokończenia całej trylogii i teraz już wiem, że bardzo dobrze zrobiłem. W miarę czytania moja ocena tak naprawdę wzrastała.
Szczególnie chciałbym pochwalić sposób wykreowania przez autora głównych postaci. Bohaterowie mają zupełnie odmienne charaktery, jednakże nie wynika z tego to, że są czarni albo biali bo tak naprawdę w...