Wyspa – to coś, co w książkach po prostu kocham. Ten ich klimat, ograniczona przestrzeń i małe, zamknięte społeczności tworzą idealne warunki do zbrodni, tajemnic i intryg. Tym razem mamy zaginięcie dziecka i zabójstwo szesnastolatki, brzmi mrocznie, prawda? Muszę przyznać, że momentami miałam wrażenie, że fabuła się rozwadnia, a wątki uciekają, ale finalnie wszystko znalazło swoje wyjaśnienie. Wyszły też na jaw inne sprawy, które przez przypadek ujawniło śledztwo. W całej historii pojawia się wątek religijny, a ten z kolei zawsze przyprawia mnie o dreszcze. Nie znam poprzednich tomów tej serii i nie czułam ich braku czytając tę historię, co uważam za plus.

Wyspa – to coś, co w książkach po prostu kocham. Ten ich klimat, ograniczona przestrzeń i małe, zamknięte społeczności tworzą idealne warunki do zbrodni, tajemnic i intryg. Tym razem mamy zaginięcie dziecka i zabójstwo szesnastolatki, brzmi mrocznie, prawda? Muszę przyznać, że momentami miałam wrażenie, że fabuła się rozwadnia, a wątki uciekają, ale finalnie wszystko...

Świetna!

Świetna!

Świetna! Lubię zaskakujące zakończenia.

Świetna! Lubię zaskakujące zakończenia.

Mia przyjeżdża na Hitrę, wyspę gdzie kiedyś chciała popełnić samobójstwo. Ten kryzys ma już za sobą, ale postanawia odejść z policji. Odwiedza ją dziewczynka, która prosi o pomoc w odnalezieniu zaginionego przed kilku laty przyjaciela. Chłopiec wracał od kolegi i nigdy nie dotarł do domu, miał zaledwie 8 lat, do dziś nie wiadomo co się z nim stało. Mia zaczyna badać sprawę, a w międzyczasie ginie nastolatka brutalnie zamordowana na łodzi. Morderstwo wygląda na rytualne, ale kto wie...Do akcji wkracza Munch i razem biorą się do roboty.
Przeczytałam opis i bardzo chciałam poznać tę historię, zupełnie nie miałam świadomości, że ładuję się w sam środek serii 😅 Zaczęłam podejrzewać, że to kolejny tom z cyklu, kiedy Mia i Munch nawiązywali do przeszłości. Ta nieznajomość wcześniejszych części była jak kamyk w bucie, niby da się chodzić, ale trochę uwiera. No, ale do brzegu. Akcja dzieje się na niezbyt dużej wyspie, gdzie ludzie się znają, tworzą dość hermetyczną społeczność i obcych tolerują jedynie w roli turystów. Prowadzenie śledztwa przez policjantów "z zewnątrz" w takich warunkach jest szczególnie trudne. Wszystko tu toczyło się niespiesznym tempem, jakby z mozołem. Mieliśmy dzięki temu mnóstwo czasu na zapoznanie się z bohaterami, różnymi opisami czy przekrojem społecznym. Pojawił się też pewien wątek związany z dużymi pieniędzmi, który oprócz tego, że dodał barw całej powieści - nie wniósł nic istotnego, moim zdaniem. Ta książka to jest w ogóle jakiś fenomen; niby powolna, niby bez większych dramatów czy niespodziewanych zwrotów akcji, a w jakiś przedziwny sposób absorbuje i przyciąga. Taki typowo skandynawski kryminał. I oceniłabym go wyżej, gdyby nie zakończenie. Wygląda, jak doszyte do reszty historii dość grubymi nićmi. Nie przekonało mnie zupełnie. Co prawda, nie odgadłam kto jest sprawcą, ale nie przekonał mnie zupełnie jego motyw. Wszystko sugerowało, że dno tej sprawy jest głęboko ukryte, a finał całej historii okazał się płytki i dość nijaki.
Ocena: 6,5/10

Mia przyjeżdża na Hitrę, wyspę gdzie kiedyś chciała popełnić samobójstwo. Ten kryzys ma już za sobą, ale postanawia odejść z policji. Odwiedza ją dziewczynka, która prosi o pomoc w odnalezieniu zaginionego przed kilku laty przyjaciela. Chłopiec wracał od kolegi i nigdy nie dotarł do domu, miał zaledwie 8 lat, do dziś nie wiadomo co się z nim stało. Mia zaczyna badać sprawę,...

Hitra to niewielka norweska wyspa, której przejechanie zajmuje pewnie z kilka godzin. To również miejsce akcji powieści kryminalnej Samuela Bjørka o tym samym tytule. To czwarty tom serii z detektywami Mią Krüger i Holgerem Munchem, jednak doskonale nadaje się też na powieść traktowaną całkowicie oddzielnie.

Gorąco lato na Hitrze, chyba najgorętsze z wszystkim, jakich doświadczyli mieszkańcy tej małej wyspy słynącej z połowu łososi - to tam mieszka jedna z najbogatszych norweskich rodzin, która teraz przygotowuje się do ślubu najstarszego syna, dziedzica. Na kilka dni przed tym wydarzeniem społecznością wstrząsa inna wiadomość - ktoś zamordował nastolatkę na starej barce. I wygląda na to, że ta zbrodnia w jakiś sposób łączy się z zaginięciem 8letniego chłopca, do którego doszło trzy lata temu... Mia i Holger wraz z lokalną policją będą starali się dojść do sedna sprawy, czy jednak w tam małej, zamkniętej na obcych miejscowości, będzie to w ogóle możliwe?

Miejsce akcji to jeden z dużych plusów powieści - z jednej strony znany małomiasteczkowy klimat, z drugiej to przecież nie zwykłe miasto, a wyspa, czyli coś dla nas nieoczywistego. Tym jednak co jeszcze mocniej fascynuje, jest przekrój tamtejszej społeczności, jaki serwuje nam autor - historię poznajemy z kilku punktów widzenia, mieszkańców podzielonych na kilka pokoleń - od 11letniej dziewczynki, aż po dosyć wiekową panią. Akcja powieści toczy się tempem niespiesznym, w którym jest czas na poznanie postaci i dokładną obserwację otoczenia, przepytywanie świadków, przeglądanie dowodów. Jednak historia prowadzona jest tak, że zaskakująco mocno do siebie przyciąga - nie wiem w czym tkwi sedno, wiem jednak, że bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła! Doskonale wpisała się w moje gusta! Oceniam 8/10 więcej napisałam tu: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2024/04/hitra-samuel-bjrk.html

Hitra to niewielka norweska wyspa, której przejechanie zajmuje pewnie z kilka godzin. To również miejsce akcji powieści kryminalnej Samuela Bjørka o tym samym tytule. To czwarty tom serii z detektywami Mią Krüger i Holgerem Munchem, jednak doskonale nadaje się też na powieść traktowaną całkowicie oddzielnie.

Gorąco lato na Hitrze, chyba najgorętsze z wszystkim, jakich...