Na pewno warto przeczytać zwycięskie opowiadanie „Na granicy”.

Na pewno warto przeczytać zwycięskie opowiadanie „Na granicy”.

Jest to mój pierwszy raz, kiedy bawię się w czytanie opowiadań nominowanych do nagrody im. Zajdla. Wrażenia ogólne mam mieszane – imho w antologii znalazły się opowiadania bardzo dobre, średnie i, niestety, po prostu kiepskie. Czyli jak to zwykle bywa przy zbiorze zawierającym utwory różnych autorów, tylko tutaj niby mają to być najlepsze teksty z poprzedniego roku. ;) Ze swojej strony chciałabym wyróżnić dwa opowiadania:
1. Łukasz Kucharczyk "Ostatni Płatek" – Utwór wcelował się idealnie w mój gust jeśli chodzi o klimat świata przedstawionego. Super się czytało, bardzo fajne, naturalistyczne dialogi, intrygujący pomysł sci-fi. Co prawda zmiana nastroju na bardziej sentymentalny w końcówce była trochę ryzykowna, ale ze mną to rezonowało i finalnie nic mi nie zazgrzytało. Chętnie przeczytałabym powieść w takiej konwencji.
2. Paula Wanarska "Zawsze znajdę drogę" - Opowiadanie z górnej półki, jakiego nie spodziewałam się tutaj przeczytać, w moim mniemaniu wybijające się na tle pozostałych. Jak zrozumiałam, stanowiące przestrogę, pod płaszczykiem fantasy poruszając tak naprawdę problemy uniwersalne i ponadczasowe. Mam natomiast jedną, zasadniczą uwagę - wydaje mi się, że historia zawierała zbyt wiele elementów mających wycisnąć z czytelnika łzy. Z paru można byłoby imho zrezygnować (np. z opisywania specyfiki ślubów w świecie przedstawionym),a i tak opowiadanie spełniłoby swoją rolę. Niemniej utwór nie zostawił mnie obojętną i mam nadzieję jeszcze coś tej autorki przeczytać, choć wolałabym nie doznać traumy równie silnej jak po tym opowiadaniu. :)

Jest to mój pierwszy raz, kiedy bawię się w czytanie opowiadań nominowanych do nagrody im. Zajdla. Wrażenia ogólne mam mieszane – imho w antologii znalazły się opowiadania bardzo dobre, średnie i, niestety, po prostu kiepskie. Czyli jak to zwykle bywa przy zbiorze zawierającym utwory różnych autorów, tylko tutaj niby mają to być najlepsze teksty z poprzedniego roku. ;) Ze...

Nie lubię tych "zajdlowskich" antologii. Ponieważ zazwyczaj przypominają mi, że współczesna polska fantastyka nie ma mi nic ciekawego, atrakcyjnego i wartościowego do zaoferowania. Czy udostępniony bezpłatnie zbiór opowiadań, nominowanych do Nagrody im. Janusza A. Zajdla coś zmienił... I tak, i nie...

Z polską, współczesną fantastyką jestem na bakier od, chyba już, dekad. Nie lubię, nie pociąga mnie i (poza wyjątkami) nie zachwyca. Zakładam, że teksty wyróżnione przez nominację do "Zajdla" są jakimś-tam probierzem stanu rodzimej fantastyki, stąd też, po każdym przeczytanym zbiorze stwierdzam, że jest jako-tako, ale nie dość, by zachęcić mnie do tego, by wejść głębiej w twórczość prezentowanych, nominowanych a nawet nagradzanych pisarzy.

A jednak coś się zmieniło! I tu będę bardzo stronniczy, bowiem od lat wypatruję wśród polskich twórców fantasy i science-fiction, pisarzy humorystów. Polscy wydawcy niechętnie publikują u nas dorobek obcojęzycznych twórców fantasy i science-fiction radosnego i pastiszowego. Toma Holta porzucili po kilku powieściach, które, jak mniemam, "słabo się sprzedały" a u nas Marcin Wolski coraz bardziej poważny, Artur Baniewicz mniej ostatnio płodny, więc z otwartymi ramionami witam Łukasza Kucharczyka, który w tej antologii - nie dość, że przytłacza resztę ilością tekstów - to "rządzi i dzieli"!

Łukasz Kucharczyk, im mniej poważny tym lepszy, imponuje intertekstualnym oczytaniem, "opatrzeniem" i "ograniem"! Żarty bywają czerstwe, ale przykryte kopami skeczy i "spoofów" wielopoziomowych i zaskakująco kreatywnych, z których - w zależności od tego, czy jesteście mało-... średnio-... bardzo-... czy też mega-ogarniętym zjadaczem popkultury - parskniecie śmiechem nie raz i nie dwa.

Tak więc, wybaczcie, że pomijam w tej recenzji teksty ważkie i lepiej napisane, a promień pozytywnej energii kieruję i zaciśnięte kciuki trzymam za Łukasza Kucharczyka. O wojnie na Ukrainie i pandemii będę chciał czytać, kiedy całe to zło będziemy mieli już za sobą. Teraz pragnę eskapizmu, ale eskapizmu, na poziomie twórców, którzy twórczość Terry'ego Pratchetta, Douglasa Adamsa, tą lżejszą, "barejowską" fantastykę braci Strugackich ("Poniedziałek zaczyna się w sobotę") i Marcina Wolskiego wyssali z mlekiem matki. "Team Łukasz Kucharczyk!". Polecam!

PS. Chociaż wiem, że wygra bardzo dobre opowiadanie "Być martwym jest srebrem, nie istnieć – złotem" Magdaleny Świerczek-Gryboś. Wspomnicie moje słowa...

Nie lubię tych "zajdlowskich" antologii. Ponieważ zazwyczaj przypominają mi, że współczesna polska fantastyka nie ma mi nic ciekawego, atrakcyjnego i wartościowego do zaoferowania. Czy udostępniony bezpłatnie zbiór opowiadań, nominowanych do Nagrody im. Janusza A. Zajdla coś zmienił... I tak, i nie...

Z polską, współczesną fantastyką jestem na bakier od, chyba już, dekad....