Colin Wilson

RECENZJA "ŚPIOCH t.2" Ed Brubaker, Sean Phillips Moi Drodzy ➡️Po nadzwyczaj entuzjastycznej recenzji "Śpiocha t.1" było do przewidzenia, że szybko wrócę do części drugiej, aby przekonać się, czy również trzyma tak wysoki poziom i przede wszystkim aby dowiedzieć się, jak ta niesamowita intryga się zakończyła. I oto macie - Śpioch 2 w całej okazałości w mojej recenzji. Witajcie ponownie w świecie podwójnych agentów, solidnego mordobicia, postludzi i morderstw na zlecenie! ➡️Po pierwsze-wydanie rewelacja! Utrzymane w klimatach części pierwszej, okładka super, oprawa twarda, logo DC Black Label zobowiązuje a @egmont_polska nie spuszcza z tonu. Niestety, mimo że stron jest aż 288! to i tak mniej niż w części pierwszej(424!). Ale nie bądźmy czepialscy ➡️Bardzo dobrym pomysłem jest krótkie streszczenie części pierwszej i przypomnienie na wstępie najważniejszych wątków. O ile ja mam wszystko świeżo w głowie, tak ktoś, kto zrobił sobie nieco dłuższą przerwę może tego potrzebować. ➡️Ponownie spotykamy Carvera, Lyncha i Tao, głównych aktorów na tej scenie, oczywiście są też inne postacie, które się przewijały w tomie pierwszym. A co pisze wydawca? "Podwójny agent Holden Carver znalazł się w sytuacji bez wyjścia.Tao–geniusz zbrodni, którego organizację Carver infiltrował–dokonał zamachu na szefa wywiadu Johna Lyncha, jedynego człowieka wtajemniczonego w szczegóły misji Holdena. Lynch na skutek postrzału zapadł w śpiączkę. W ten sposób Tao odciął Carverowi drogę powrotu do poprzedniego życia i sprawił, że agent, nie widząc innego wyjścia, postanowił służyć nowemu szefowi. tym razem naprawdę. Holden Carver liczy na to, że kiedyś odzyska dobre imię i wróci do służby na rzecz rządu. Jednak jest coś, czego nie wie, a co może obrócić się przeciw niemu. Lynch się wybudził i teraz życie obu mężczyzn z pewnością stanie się jeszcze bardziej skomplikowane." Yeaaah! Powiem krótko-ten komiks to majstersztyk! ➡️Tak bezwzględnego skurwy.yna jak Lynch (który przecież jest agentem rządowym czyli tym dobrym HA HA) dawno już nie widziałem. Tao, będący w tej historii z definicji czarnym charakterem nie dorasta mu do pięt, ba, wydaje się chwilami niemalże sympatyczny będąc przy tym postacią tragiczną (ewidentnie scenariusz popycha nas w tym kierunku). ➡️Warstwa kryminalna i sensacyjna tej historii jest tak rozbudowana, że pewne nadludzkie cechy niektórych bohaterów i postaci drugo i trzecioplanowych schodzą na daleki plan, co dla mnie osobiście jest zaletą. ➡️Intryga jest niesamowicie skomplikowana, postacie baaardzo wielkoformatowe a przy tym wiarygodne i jestem zadowolony, że przeczytałem obie części w niedługim odstępie, zanim zdążyłem się pogubić. Czytając tę historię skupcie się solidnie, nie traktujcie tego komiksu jako przerywnika, gdyż stracicie bardzo wiele a i on zasługuje na znacznie więcej. ➡️Brubaker nie zawiódł i w tym tomie, namieszał ile tylko się dało, wprowadził kilka cliffhangerów i zwrotów akcji, Phillips nadal rysuje mrocznie i bardzo noir. Niniejszy tom oceniam na 8,5/10 , całość na 9/10 i daję K-UZJ (Komiksowy Uncelkowy Znak Jakości). Łapcie śmiało za tę opowieść graficzną - zadowoli wszystkich fanów mocnych, mrocznych historii szpiegowsko-kryminalnych neo-noir z naleciałościami cyberpunka i tu i ówdzie superbohaterskich mocy (a właściwie to anty-superbohaterskich a takie bardzo lubię). Rewelacja! Powiem wprost - taki misz-masz u każdego innego teamu zostałby koncertowo spieprzony - tutaj wszystko zagrało idealnie.