Pomysł fajny tylko za dużo bohaterów. Trochę jakby czytało się połączone ze sobą urywki fanfika o Słowackim, Mickiewiczu i Czartoryskim. Chciałabym jako czytelnik dostać książkę jedynie z perspektywy Maurycego. Gryzło mi się połączenie wielkich wieszczy i Czatoryskiego, a Maurycy był doskonałym spoiwem. Jako były ,,human'' zdecydowanie wolałabym jego jako głównego głównego bohatera, bo o Słowackim i Mickiewiczu swoje się już naczytałam. Smuci mnie, że wątek fikcyjnej postaci został potraktowany tak po macoszemu, Szczególnie wątek jego żony - była słowiańską wiedźmą, zostawił ją samą z dziećmi w Polsce i nara. Bardzo szkoda. Dużo zmarnowanego potencjalu, bo mimo wszystko Romantyzm bardzo doceniam. Do Romantycznych zesłańców raczej nie sięgnę

Pomysł fajny tylko za dużo bohaterów. Trochę jakby czytało się połączone ze sobą urywki fanfika o Słowackim, Mickiewiczu i Czartoryskim. Chciałabym jako czytelnik dostać książkę jedynie z perspektywy Maurycego. Gryzło mi się połączenie wielkich wieszczy i Czatoryskiego, a Maurycy był doskonałym spoiwem. Jako były ,,human'' zdecydowanie wolałabym jego jako głównego głównego...

Ponownie jak poprzedni tom, jest to bardzo dobrze zrealizowana powieść historyczna. Osobiście jednak uważam, że wątek Maurycego został potraktowany trochę po macoszemu (a o jego siostrze autorka już ani razu nie wspomina),aczkolwiek historia opowiadana z wielu perspektyw, dała szeroki obraz ówczesnych nastrojów.

Ponownie jak poprzedni tom, jest to bardzo dobrze zrealizowana powieść historyczna. Osobiście jednak uważam, że wątek Maurycego został potraktowany trochę po macoszemu (a o jego siostrze autorka już ani razu nie wspomina),aczkolwiek historia opowiadana z wielu perspektyw, dała szeroki obraz ówczesnych nastrojów.

Z drugim tomem ,,Romantycznych” Doroty Ponińskiej miałam ciekawą sytuację. Czytam tą serię na legimi, a że przez cały listopad nie miałam dostępu do konta, to zawiesiłam czytanie w połowie i teraz dokończyłam. Nie sprawiło to jednak, że moje wrażenia były gorsze. Drugi tom podobał mi się nawet bardziej niż pierwszy.

Akcja toczy się po upadku powstania listopadowego. W Paryżu znajduje się grupa polskich emigrantów, na różne sposoby walczące o odzyskanie niepodległości ojczyzny. Maurycy Kamienicki w kraju zostawił żonę i dzieci, szuka więc kolejnych sposobów, aby ukoić pustkę. Adam Mickiewicz zdobywa pozycję wieszcza narodowego, natomiast żyjący w jego cieniu Juliusz Słowacki stara się o uznanie dla jego poezji. Książę Adam Czartoryski szuka poparcia kolejnych polityków dla sprawy polskiej, co powoduje rozdźwięk między nim a jego żoną.

Bardzo doceniam to, że w świecie, gdzie tło historyczne często jest wykorzystywane jedynie jako zabieg do ukazania kolejnych dram i romansów, Dorota Ponińska na pierwszym miejscu stawia epokę, politykę, społeczeństwo, także literaturę. Doceniam to, jak autorka wnikliwie starała się pokazać rozmaite wydarzenia, ich umiejscowienie w czasie oraz wpływ na bohaterów, wiele także opisała odchodząc od utartych schematów (jak chociażby konflikt Mickiewicza i Słowackiego). Jako studentkę polonistyki najbardziej zainteresowały mnie fragmenty omawiające twórczość poetów, domniemane inspiracje i tryb pisania – osobiście bardzo lubię romantyzm i z ogromną przyjemnością przypominałam sobie treść ,,Balladyny”, ,,Króla Ducha” czy ,,Beniowskiego”. Myślę, że ta książka może także zachęcić do klasyki osoby, którym wcześniej było z nią nie po drodze. Najbardziej podobały mi się fragmenty związane z Juliuszem Słowackim i jego matką – jego droga, szukanie wzoru twórczości, walka o uznanie oraz miłość i tęsknota macierzyńska wywarły duże wrażenie. Ciekawe jest także ukazanie rodzenia się pozytywizmu w ostatnich rozdziałach.

Jeśli chodzi o minusy, to niektórym może przeszkadzać forma książki – mamy tu dużo ekspozycji, ukazywania kolejnych wydarzeń historycznych przez mówienie, nie pokazywanie. Sama nie przepadam za streszczeniami, ale tu pasuje to do formy takiej quasi-biografii i chyba dodaje realizmu. Natomiast uważam, że wątek fikcyjny, Maurycego, jest najsłabszy i mogłoby go nie być. Maurycy jest mało ciekawą postacią, a w tym tomie wypada na człowieka, który właściwie nie ma swojego zdania, przejmuje tylko opinie innych i łatwo nim manipulować – w poprzedniej części z powodu miłości do ,,leśnej dziewczyny” Kaliny uznał się niemalże za rodzimowiercę i rozpaczał, jak to chrześcijaństwo zniszczyło słowiańszczyznę, a tutaj po jednej rozmowie z Towiańskim zaczyna powoływać się na katolicyzm i Boga, stając się prawie fanatykiem.

Jednak te mankamenty nie odbierają przyjemności z lektury, dlatego serdecznie polecam ,,Romantycznych w Paryżu”.

,, Wszyscy tracimy tych, których kochamy. Przecież taki jest porządek tego świata. Trzeba żyć dalej i być pożytecznym, bo zamykanie się w cierpieniu nic nie daje.”

Z drugim tomem ,,Romantycznych” Doroty Ponińskiej miałam ciekawą sytuację. Czytam tą serię na legimi, a że przez cały listopad nie miałam dostępu do konta, to zawiesiłam czytanie w połowie i teraz dokończyłam. Nie sprawiło to jednak, że moje wrażenia były gorsze. Drugi tom podobał mi się nawet bardziej niż pierwszy.

Akcja toczy się po upadku powstania listopadowego. W...

Bardzo ładnie i ciekawie przedstawiony fragment historii Polski. Popowstańczej, romantycznej. Tej krajowej i emigracyjnej. Odwieczna i niezmienna mimo tysiąca rozczarowań skłonność Polaków do pokładania nadmiernych nadziei w sojusznikach, sprzymierzeńcach, przyjaciołach, którzy za nas, dla nas, zawsze i ogromnym rozgoryczeniu gdy nagle ci pewni i wierni odwracają się do nas tyłem by nie rzec zadem. Poświęcanie życia dla dobra wspólnego, które w ostatecznym rozrachunku okazuje się zawsze i wyłącznie dobrem "przyjaciół". Wyraziście przedstawione postacie naszych wielkich, niezapomnianych, Mickiewicza, Słowackiego, niezwykle zaangażowanego politycznie Adama Czartoryskiego choć tak po prawdzie Repnina. Bardzo ciekawa powieść choć wyłącznie dla wielbicieli historii i literatury biograficznej.

Bardzo ładnie i ciekawie przedstawiony fragment historii Polski. Popowstańczej, romantycznej. Tej krajowej i emigracyjnej. Odwieczna i niezmienna mimo tysiąca rozczarowań skłonność Polaków do pokładania nadmiernych nadziei w sojusznikach, sprzymierzeńcach, przyjaciołach, którzy za nas, dla nas, zawsze i ogromnym rozgoryczeniu gdy nagle ci pewni i wierni odwracają się do nas...

Bardzo dobra książka. Sfabularyzowana historia największych postaci epoki romantyzmu. Dla wszystkich lubiących tamte czasy, a także dla tych, którzy chcieliby przybliżyć sobie historię od powstania listopadowego do powstania styczniowego.

Bardzo dobra książka. Sfabularyzowana historia największych postaci epoki romantyzmu. Dla wszystkich lubiących tamte czasy, a także dla tych, którzy chcieliby przybliżyć sobie historię od powstania listopadowego do powstania styczniowego.

Podobała się mi książka,historia urzekła mnie i chwyciła za moje serce,to romans piękny z piękną historią.
Coś przyjemnego przeczytałam kocham takie książki,a ta była wyjątkowa,śliczna wspaniale napisana.
Warto było przeczytać ten romans historyczny po prostu wspaniały.

Podobała się mi książka,historia urzekła mnie i chwyciła za moje serce,to romans piękny z piękną historią.
Coś przyjemnego przeczytałam kocham takie książki,a ta była wyjątkowa,śliczna wspaniale napisana.
Warto było przeczytać ten romans historyczny po prostu wspaniały.

Druga część cyklu "Romantyczni".Tym razem autorka zabiera nas w podróż do Paryża,Londynu czy Rzymu,są czasy Wielkiej Emigracji po powstaniu listopadowym Książę Adam Czartoryski swoimi wpływami i koneksjami usiłuje walczyć o to by Polska powróciła na mapy Europy i świata.Poznajemy bliżej środowiska emigracyjne,śledzimy losy Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego.W sposób przystępny poznajemy genezę ich największych dzieł.
Dorota Ponińska malowniczo opowiada o tamtych czasach.Czytając ma się wrażenie że przebywa się w Paryżu,który nie zawsze był przychylny Polakom.Gorąco polecam.Warto!!

Druga część cyklu "Romantyczni".Tym razem autorka zabiera nas w podróż do Paryża,Londynu czy Rzymu,są czasy Wielkiej Emigracji po powstaniu listopadowym Książę Adam Czartoryski swoimi wpływami i koneksjami usiłuje walczyć o to by Polska powróciła na mapy Europy i świata.Poznajemy bliżej środowiska emigracyjne,śledzimy losy Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego.W sposób...

„Romantyczni w Paryżu” to drugi tom trylogii Doroty Ponińskiej i kontynuacja losów Maurycego, Adama Mickiewicza, księcia Adama Czartoryskiego, i jego rodziny oraz pozostałych bohaterów.
Ale nie myślcie, że to już wszyscy! Pojawia się wiele nowych znanych i nie znanych osobistości. Bo wiecie Juliusz Słowacki trochę urósł od wydarzeń z „Romatycznych” i też już tworzy mierząc się z legendą.

Po upadku powstania listopadowego tysiące jego uczestników wyemigrowało do Paryża, dlatego też miejsce rozgrywających wydarzeń w głównej mierze przenosi się do Francji.

Jako, że momentami są duże przeskoki między latami nasi bohaterowie też nie są już tak młodzi jak na początku historii. Maurycy jest już dorosłym mężczyzną, ma żonę i dzieci, które niestety musiały zostać na Litwie. Adam Mickiewicz jak i książę Adam Czartoryski to już panowie w raczej podeszłym wieku. Rośnie nam nowe pokolenie, w którego życie autorka też powoli nas wprowadza.

Pokolenie romantyków i poetów starzeje się i powoli wygasa. Młodzież skupia się teraz bardziej na naukach więc bardzo możliwe, że trzeci tom powoli wprowadzi nas w epokę pozytywizmu.

Niesamowicie się wciągnęłam i przesiąkłam tą historią. Uwielbiam to w jaki klimat wprowadza nas ta powieść i jak wielu ciekawych rzeczy można się przy okazji dowiedzieć. Niech was tylko nie zwiedzie tytuł! Nie uraczycie tutaj historycznego romansu, ale za to możecie liczyć na naprawdę niesamowitą opowieść.

Gorąco polecam! Sama wypatruje już trzeciego tomu. 🥰

„Romantyczni w Paryżu” to drugi tom trylogii Doroty Ponińskiej i kontynuacja losów Maurycego, Adama Mickiewicza, księcia Adama Czartoryskiego, i jego rodziny oraz pozostałych bohaterów.
Ale nie myślcie, że to już wszyscy! Pojawia się wiele nowych znanych i nie znanych osobistości. Bo wiecie Juliusz Słowacki trochę urósł od wydarzeń z „Romatycznych” i też już tworzy mierząc...

Nie jestem znawcą literatury ale dzięki tej książce zainteresowały mnie tamte czasy, tamci ludzie. Odbrązowieni, nabrali ducha. Polecam!

Nie jestem znawcą literatury ale dzięki tej książce zainteresowały mnie tamte czasy, tamci ludzie. Odbrązowieni, nabrali ducha. Polecam!

Z książki dowiadujemy się dużo o życu polskich ludzi w Paryżu po upadku powstania listopadowego oraz o działalności na rzecz powrotu państwa polskiego przez księcia A.Czartoryskiego oraz dwóch wieszczy, Mickiewicza i Słowackiego

Z książki dowiadujemy się dużo o życu polskich ludzi w Paryżu po upadku powstania listopadowego oraz o działalności na rzecz powrotu państwa polskiego przez księcia A.Czartoryskiego oraz dwóch wieszczy, Mickiewicza i Słowackiego