Lekka książka, w której przenosimy się w czasie do Warszawy lat 20-30. Poznajemy Natalię – Młodą Panią Pułkownikową i jej historię. Poznajemy również Franię – służącą, której losy potoczyły się zupełnie inaczej. Do tego wszystkiego dochodzi Tatiana, która w całej historii wydaje się niepotrzebna. Dodatkowo poznajemy rodzinę Tatiany i jej pochodzenie. Dla mnie historia Tatiany to taka typowa zapchaj dziura. Ogólnie cała książka jak najbardziej na tak, lekka, kobieca opowieść do poczytania na 2-3 wieczory.

Lekka książka, w której przenosimy się w czasie do Warszawy lat 20-30. Poznajemy Natalię – Młodą Panią Pułkownikową i jej historię. Poznajemy również Franię – służącą, której losy potoczyły się zupełnie inaczej. Do tego wszystkiego dochodzi Tatiana, która w całej historii wydaje się niepotrzebna. Dodatkowo poznajemy rodzinę Tatiany i jej pochodzenie. Dla mnie historia...

Warszawa, głównie Żoliborz Oficerski, lata 20.
Wspaniała, relaksująca, optymistyczna książka w sam raz na początek wakacji.
Ponadto bardzo przyjemny spacer po Warszawie dwudziestolecia międzywojennego.
Na pewno wrócę do książek autorki. Są odświeżające, dopracowane, pogodne.

Warszawa, głównie Żoliborz Oficerski, lata 20.
Wspaniała, relaksująca, optymistyczna książka w sam raz na początek wakacji.
Ponadto bardzo przyjemny spacer po Warszawie dwudziestolecia międzywojennego.
Na pewno wrócę do książek autorki. Są odświeżające, dopracowane, pogodne.

Bardzo przyjemna i wciągająca lektura opisująca życie w międzywojennej Warszawie.

Bardzo przyjemna i wciągająca lektura opisująca życie w międzywojennej Warszawie.

Ciekawa

Ciekawa

Lekka, szybka lektura. Są momenty że nie można sie od niej oderwać, chociaż finał jest dość oczywisty. Nie byłam świadoma, ze oficerowie tak sie zabawiali, ze wogole w tamtych czasach prostytucja, gwalt, wykorzystywanie skuzacej do celow seksualnych byly takie popularne. Cieszę sie ze bohaterka na koniec dostrzegla w jakiej hipokryzji żyje i jak z pozoru idealny swiat wyzszych sfer jest nieprawdziwy.

Lekka, szybka lektura. Są momenty że nie można sie od niej oderwać, chociaż finał jest dość oczywisty. Nie byłam świadoma, ze oficerowie tak sie zabawiali, ze wogole w tamtych czasach prostytucja, gwalt, wykorzystywanie skuzacej do celow seksualnych byly takie popularne. Cieszę sie ze bohaterka na koniec dostrzegla w jakiej hipokryzji żyje i jak z pozoru idealny swiat...

Pani pułkownikowa to fajna kobietka, bardzo dobrze przemyślała swoją sytuację, choć sytuacja, w jakiej została postawiona, nie jest do pozazdroszczenia.

Wraz z sekretem, jaki kryje nasza bohaterka, poznajemy międzywojenną Warszawę, podróżujemy ulicami, poznając społeczeństwo bogate i biedne. Wraz z opowieścią o pani Natalii poznajemy druga bohaterkę Franię. Frania to biedna dziewczyna ze wsi, która uwolniła się od demonicznego ojca wraz z innymi siostrami, wyruszając na podbój świata.

Sekret z młodości wkrada się w kolejny sekret, który na całe życie zmienia losy naszych bohaterek. Cała tę sytuację przepowie naszej Natalii warszawska wróżka. Wróżka, mówi między wierszami i nasza bohaterka nie do końca zrozumie sens słów. Między czasie układa sobie życie, tak jak by to chciała i tak jak odebrała myśl wróżki. Niestety pomiędzy sekretami jest jeszcze jeden, o którym wie tylko ciotka Natalii.

kobietywpewnymwieku.blogspot.com

Pani pułkownikowa to fajna kobietka, bardzo dobrze przemyślała swoją sytuację, choć sytuacja, w jakiej została postawiona, nie jest do pozazdroszczenia.

Wraz z sekretem, jaki kryje nasza bohaterka, poznajemy międzywojenną Warszawę, podróżujemy ulicami, poznając społeczeństwo bogate i biedne. Wraz z opowieścią o pani Natalii poznajemy druga bohaterkę Franię. Frania to...

Wystarczyła doba, bym wprost pożarła tę historię. Co prawda Sekrety pani pułkownikowej autorstwa Doroty Ponińskiej nie zmieniły mojego życia, nie dokonały żadnej rewolucji w mentalności, ale wędrówki ulicami międzywojennej Warszawy, wytworny świat żon oficerów, zapach perfum i chłód pereł na szyjach elegantek sprawił mi w odbiorze wielką przyjemność.
Bohaterką książki jest Natalia – urocza, piękna i wykształcona kobieta, która przeszła drogę od półsieroty, córki rzeźnika, do kobiety z wyższych sfer. Poznajemy ją jako młodą żonę pułkownika Kotubryckiego – mężczyzny przystojnego, inteligentnego i z widokiem na błyskotliwą karierę w armii. Jednym słowem Kotubryccy tworzą małżeństwo jak z obrazka. Niestety nie wszystko układa się tak, jak Natalia – i nie tylko ona – mogła sobie tego życzyć. Pułkownikowa jeszcze o tym nie wie, że jest to skutek decyzji sprzed lat – ona była ofiarą, która zdarzenie wyparła ze świadomości. I nawet pieniądze ojca i starania ukochanej ciotki, by miała jak najlepszą przyszłość, nie odsunęły od niej bolesnych konsekwencji. (...)

Czytaj więcej na https://wrolimamy.pl/recenzja/sekrety-pani-pulkownikowej/

Wystarczyła doba, bym wprost pożarła tę historię. Co prawda Sekrety pani pułkownikowej autorstwa Doroty Ponińskiej nie zmieniły mojego życia, nie dokonały żadnej rewolucji w mentalności, ale wędrówki ulicami międzywojennej Warszawy, wytworny świat żon oficerów, zapach perfum i chłód pereł na szyjach elegantek sprawił mi w odbiorze wielką przyjemność.
Bohaterką książki jest...

"Sekrety pani pułkownokowej"

Jest to powieść obyczajowa z wątkiem historycznym, która ma miejsce w przedwojennej Warszawie.
♦️
Bohaterką jest Natalia, której nie brakuje niczego. Ma przystojnego męża, bogactwo, piękne stroje i pakac. Ale jej serce jest rozdarte i puste z braku dziecka, ktorego pragnie a nie jest jej dane.
Lecz w powieści spotkamy się z syberyjską wróżką Tatianą, która ma dka niej dobrą nowinę. "BĘDZIESZ MATKĄ, ALE INACZEJ" !!!
♦️
Co znaczą te słowa i jak wpłyną na życie naszej bohaterki ? Na pewno je zmienią i wleją więcej światła i nadziei do serca, które boli.
♦️
Ale autorka nie tylko skupia się na bogactwie i problemach macierzyńskch, również porusza temat ubustwa, biedoty i ciężkiej pracy na roli i w gospodarstwie, żeby przeżyć. ♦️
Piękna historia która poruszy każde serducho. Pełna miłości i przebaczenia i którą bardzo polecam.

"Sekrety pani pułkownokowej"

Jest to powieść obyczajowa z wątkiem historycznym, która ma miejsce w przedwojennej Warszawie.
♦️
Bohaterką jest Natalia, której nie brakuje niczego. Ma przystojnego męża, bogactwo, piękne stroje i pakac. Ale jej serce jest rozdarte i puste z braku dziecka, ktorego pragnie a nie jest jej dane.
Lecz w powieści spotkamy się z syberyjską wróżką...

Fabuła książki przenosi nas w czasy przedwojennej Warszawy. Natalia Kotubrycka przyjechała do stolicy na pensję, żeby uczyć się dobrych manier, ale przede wszystkim znaleźć męża z wyższych sfer. Kobieta jest obdarzona urodą, a dodatkowo jej ojciec ma pieniądze, więc Natalia wychodzi za mąż za pułkownika. Dzięki temu ma wszystko o czym można było marzyć w tamtych czasach, piękny dom, suknie, jednak los nie chce dać jej najważniejszego... czyli dziecka.

"Ach, jakże zazdrościła tym młodym matkom, które spacerowały uliczkami Kolonii Oficerskiej na Żoliborzu, pchając przed sobą wózki albo prowadząc swoje dzieci za rączkę. W niedzielne popołudnia towarzyszyli im czasem mężowie - w pięknych oficerskich mundurach albo w cywilu. Jak cudownie wyglądały te młode, szczęśliwe kobiety, otoczone rodziną. Jak błyszczały im oczy. Natalii wydawało się, że ich pozycja w małżeństwie jest wtedy ugruntowana, niepowtarzalna, że są żywym, bijącym sercem rodziny, niezbędnym do życia i mężowi i dzieciom."

Drugą ważną rolę kobiecą w tej książce pełni Franciszka Ozorek, dziewczyna ze wsi pod Ciechanowcem. Frania jest niepiśmienna, ale zawsze marzyła o innym życiu dla siebie. ma dosyć donaszania ubrań po starszej siostrze, pracy w polu, głodu i ojca, który bił swoją żonę i córki. Najpierw z domu wyrwała się starsza siostra Gienia, a potem sprowadziła do stolicy swoje siostry. Franciszka lubi swoją pracę, mimo że jest służącą od wszystkiego, jest szczęśliwa z każdego powodu, nawet takiego jak bieżąca woda w kranie i ogólnie życie w wielkim mieście.

Los pułkownika, jego żony Natalii i służącej Frani splecie się w sposób nieoczekiwany. Ważną rolę w tej całej historii odegra urodzona na Syberii Tatiana Trubecka, która po swojej babce szamance odziedziczyła nadprzyrodzone zdolności. Własnie do Tatiany trafi pani pułkownikowa...
Najpierw plusy książki:

Książka jest przepięknie wydana. Dodatkowo z wielkim zainteresowaniem przeniosłam się w dawne czasy, do Warszawy zwanej wówczas "Paryżem Północy". Ciekawie czytało mi się o zwyczajach panujących w domach, modzie na ulicach i o tym jak ludzie reagowali na nowe wynalazki. Bardzo delikatnie i jednocześnie subtelnie autorka opisała rozterki pani pułkownikowej, kobiety która nie może zajść w ciążę, wiele kobiet może się z nią utożsamić. Książkę czyta się bardzo szybko, to taka lektura na jeden wieczór.

Niestety jest kilka minusów. Domyśliłam się większości fabuły, a trochę szkoda, bo liczyłam na jakieś mega zaskoczenie na końcu. Nie bardzo też zrozumiałam motyw dodatnia do fabuły trzeciej kobiety, wróżki... Mimo tego czytało mi się bardzo przyjemnie historię Frani, bo to jednak moja ulubiona bohaterka tej książki, mimo swojej naiwności i momentami głupoty. Dlatego książkę zaliczam do udanych lektur, muszę koniecznie przeczytać inne książki autorki.

Fabuła książki przenosi nas w czasy przedwojennej Warszawy. Natalia Kotubrycka przyjechała do stolicy na pensję, żeby uczyć się dobrych manier, ale przede wszystkim znaleźć męża z wyższych sfer. Kobieta jest obdarzona urodą, a dodatkowo jej ojciec ma pieniądze, więc Natalia wychodzi za mąż za pułkownika. Dzięki temu ma wszystko o czym można było marzyć w tamtych czasach,...

Chciałabym napisać Wam o książce pełnej ciepła, wzruszeń, piękna i całkowicie poruszającej moje serce.
"Sekrety pani pułkownikowej" Doroty Ponińskiej całkowicie mnie zaczarowała.
Dramat nieszczęśliwej żony pułkownikowej Kotubryckiej, która ma wszystko oprócz upragnionego dziecka może skruszyć niejedno twarde współczesne serce. Ile z dzisiejszych kobiet może się z nią utożsamić.
Podróż po przedwojennej Warszawie ubarwia tę opowieść wszelkimi możliwymi kolorami.
Podoba mi się, że międzywojnie w tej powieści nie zostało przedstawione w różowych barwach jak to wiele autorów lubi. Tylko została ukazana sama prawda. Zarówno słodkie jak i gorzkie strony.
Zostały splecione ze sobą losy dwóch całkowicie odmiennych kobiet. Został wprowadzony element mistycyzmu.
Całość to lekka, ale zarazem bardzo mądra historia, która chwyta i rozrywa na strzępy serce każdego kto ją czyta.
Dawno nie czytałam tak dobrej pozycji z gatunku obyczajowego romansu.

https://www.instagram.com/p/B4kNpeGFk2X/

Chciałabym napisać Wam o książce pełnej ciepła, wzruszeń, piękna i całkowicie poruszającej moje serce.
"Sekrety pani pułkownikowej" Doroty Ponińskiej całkowicie mnie zaczarowała.
Dramat nieszczęśliwej żony pułkownikowej Kotubryckiej, która ma wszystko oprócz upragnionego dziecka może skruszyć niejedno twarde współczesne serce. Ile z dzisiejszych kobiet może się z nią...