147/180/2021
Poznań, ponure lata trzydzieste. Ponure, bo pan z wąsikiem jest już u władzy i brunatna fala za chwilę się rozleje. Propaganda nazistowska jest już widoczna w stosunkach niemiecko-polskich. Poza nazistami mamy też tajny zakon Thule, masonerię, poszukiwanie skarbu Napoleona i świętego Graala. Ufff… Rozwiązywanie tajemnic i zagadek wiąże się z pozbywaniem się świadków, więc trup się ściele dość gęsto.
Akcja rozgrywa się w moim rodzinnym mieście i do tego w znanych mi dobrze okolicach (Śródka, Kobylepole, oczywiście Stare Miasto),więc miałam dodatkową przyjemność z czytania. Nie wiem, ile jest w tej powieści prawdy, a ile fantazji autora, i nie zamierzam sprawdzać. Dla mnie bez różnicy, czy autor szperał w archiwach czy wymyślał. Chociaż, oczywiście, szperanie w archiwum wymaga większego wysiłku.
Nie wiem tylko, jak to jest możliwe, że okna mieszkania Żukowskiego wychodziły na ulicę Rybaki. Wydaje mi się, że już przed wojną była w tej okolicy tak gęsta zabudowa, że nie dało się zobaczyć z kamienicy przy Kopernika ulicy Rybaki. Szczególnie, jeśli ta kamienica wychodziła też na ulicę Łąkową… Ale dobra, może niezbyt zgłębiłam topografię.
Nie wiem też jak to możliwe, że matka karmiąca wraca do domu po dłuższym pobycie w szpitalu (dziecko wtedy było pod opieką innych osób) i znowu karmi.
Nie podoba mi się nazywanie żony jednego z bohaterów (Jakubka) „kocicą”. Nie podoba mi się użycie słowa „deadline” w powieści, której akcja dzieje się na początku lat 30-tych (jakoś angielski mi się nie łączy z tamtymi czasami).
Ale te drobiazgi nie przeszkodziły mi w pozytywnym odbiorze powieści.

147/180/2021
Poznań, ponure lata trzydzieste. Ponure, bo pan z wąsikiem jest już u władzy i brunatna fala za chwilę się rozleje. Propaganda nazistowska jest już widoczna w stosunkach niemiecko-polskich. Poza nazistami mamy też tajny zakon Thule, masonerię, poszukiwanie skarbu Napoleona i świętego Graala. Ufff… Rozwiązywanie tajemnic i zagadek wiąże się z pozbywaniem się...