Zaczynając od okładki, prezentuje się całkiem przyjemnie dla oka. Widzimy filiżankę na przepięknym spodeczku, a obok... plamy krwi. Oprócz tytułu i danych autorki, widzimy numerację trylogii oraz dopisek "Prywatne śledztwo Agaty Brok". Nie wiem jak Wy, ale ja z ciekawości zatarłam dłonie i zaczęłam się zastanawiać, czy zostanę usatysfakcjonowana. Książka niestety zawiera literówkę na grzbiecie, co rzuciło mi się w oczy. :( Nie posiada skrzydełek, więc nie ma dodatkowego zabezpieczenia przed urazami mechanicznymi. A szkoda, ja tak bardzo lubię, gdy jednak powieść ma skrzydełka. Z tyłu przeczytamy opis lektury oraz kilka słów o Autorce, które było moim źródłem przy krótkiej notce biograficznej pisarki.
Strony są kremowe, literówek nie dojrzałam, być może gdzieś tam coś się pojawiło, ale na tyle było tego mało i nie raziło mnie to po oczach, że już nawet nie pamiętam. :D Starość nie radość...
Czcionka duża, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane.

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale z tego, co podpowiada mi Lubimyczytać.pl, ma ona na koncie ich trochę więcej niż trzy. Nie wiem, która z nich była pierwsza, ale padło na dzisiaj recenzowaną lekturę jako pierwszą, zapoznawczą ze stylem pisarki. Przyznam się, że niemal od samego początku czytało mi się niebywale lekko. Nie czułam się przyblokowana, a wręcz przeciwnie, płynęłam sobie lekko i w swoim tempie do przodu, strona za stroną. Ciesze się, że Iwona Wilmowska napisała książkę przystępnym dla wszystkich piórem, które nie sprawia trudności i dzięki któremu można się zrelaksować. Może nie jest to pióro, które zawiera górnolotne zwroty i powinno znajdować się na samym szczycie najlepszych powieści świata, ale zajmuje całkiem dobrą pozycję. Jedyne, co denerwowało mnie ogromnie, to ciągłe przeciąganie "Taaaaaaak" itp. Irytowało mnie to ogromnie, całe szczęście, że nie było takich zwrotów zbyt wiele, ale jednak się pojawiały, a mi dłonie same zaciskały się w pięść. Nie pasowało to do tej książki. Także taki mały minus. A poza tym, jest całkiem dobrze.

Cała recenzja na blogu ;)

Zaczynając od okładki, prezentuje się całkiem przyjemnie dla oka. Widzimy filiżankę na przepięknym spodeczku, a obok... plamy krwi. Oprócz tytułu i danych autorki, widzimy numerację trylogii oraz dopisek "Prywatne śledztwo Agaty Brok". Nie wiem jak Wy, ale ja z ciekawości zatarłam dłonie i zaczęłam się zastanawiać, czy zostanę usatysfakcjonowana. Książka niestety zawiera...