Sięgnęłam po tę książkę, bo wybrałam się w biblitece na dział fantasy, oczekując jakiejś lżejszej literatury. Wybór padł na Grombelardzkie Legendy - jedyne, co o nich wiedziałam, zabierając się do lektury, to to, co powiedziała mi okładka.
Przyznaję, że na początku czytanie szło mi dość mozolnie. Pierwsze z paru opowiadań (gdyż moim zdaniem książka jest zbiorem opowiadań - wprawdzie łączy je główna bohaterka i ułożone są chronologicznie, ale podział jest bardzo wyraźny) w moim odczuciu nie było zbyt porywające, nawet dość toporne. Natomiast im dalej w lekturę, tym było lepiej. Nie umiem ocenić, czy sprawiło to ciekawsze prowadzenie fabułyoraz więcej zwrotów akcji, czy też ze strony na stronę polepszająca się kreacja bohaterki, ale fakt jest taki, że ostatnie 100 stron przeczytałam praktycznie nie odkładając książki.
Atmosfera gór, zimnych i okrutnych, lecz szczerych przenika kartki tej lektury, a podkreślanie roli honoru i wagi przysięgi podnosi na duchu. Opowiadanie mają swoje słabsze momenty - moim zdaniem głównie przez długie opisy wymieszane z długimi dialogami oraz miejscami średni język, ale ogółem to kawał dobrej fantastyki. Szczególnie teraz, gdy gatunek fantasy przeżywa (pożądany) rozkwit, warto sięgnąć po tę książkę i poczuć klimat.
Polecam fanom fantastyki - innych może zanudzić, przynajmniej na początku.

Sięgnęłam po tę książkę, bo wybrałam się w biblitece na dział fantasy, oczekując jakiejś lżejszej literatury. Wybór padł na Grombelardzkie Legendy - jedyne, co o nich wiedziałam, zabierając się do lektury, to to, co powiedziała mi okładka.
Przyznaję, że na początku czytanie szło mi dość mozolnie. Pierwsze z paru opowiadań (gdyż moim zdaniem książka jest zbiorem opowiadań -...