Właśnie skończyłem czytać tę książkę. Nie będę się zbytnio nad nią rozpisywał, bo w mojej ocenie nie bardzo jest o czym pisać. Marisha Pessl miała bardzo fajny pomysł, który zwyczajnie ją przerósł. Wyszła historia kształtem zbliżona do kryminału z elementami brukowego horroru i domieszką elementów paranormalnych.
Uczciwie należy jednak przyznać, że za sam pomysł autorce należą się wyrazy uznania. Początek historii jest nawet bardzo obiecujący: młoda dziewczyna która w dziwnych okolicznościach popełnia samobójstwo, tajemniczy reżyser kasowych horrorów, dziennikarz który przez swoje bezmyślne gadulstwo traci wiarygodność i w wyjaśnieniu przyczyn tego tajemniczego samobójstwa widzi swoją szansę na odbudowę pozycji zawodowej. Niestety, Pessli mniej więcej od połowy książki chyba zabrakło pomysłów lub weny twórczej. Zaczęła „ubarwiać” swoje dzieło coraz większą ilością opisów i dygresji, pojawia się też czarna magia, moce nadprzyrodzone, amulety, czary. To wszystko razem niewiele wnosi, a miejscami wręcz nic i tylko utrudnia odbiór. Akcja przez to traci szybkość, ostrość i wyraz. Chwilami ona wręcz całkowicie zamiera, czym niszczona jest dotychczasowa przyjemność czytania. Odbiorca zaczyna się nudzić i gubić w sztucznie komplikowanych wątkach. Ze strony na stronę coraz bardziej wyczuwalna jest sztuczność, aż do momentu od którego fabuła, w mojej ocenie, dosłownie „trze o dno”. Muszę przyznać, że gdy dotarłem w końcu do miejsca w którym wszystkie wątki zaczynają się powoli zbiegać i wyjaśniać byłem już bardzo zmęczony, zniechęcony.
Odniosłem wrażenie, że autorka wynegocjowała w kontrakcie wynagrodzenie uzależnione od ilości stron. Myślę, że historia nabrała by spójności, wyrazu i tempa gdyby „odchudzić” ją o jakieś 150-200 stron. Wypada również wspomnieć że w tekst wklejone jest łącznie kilkadziesiąt screenów stron WWW i gazet oraz zdjęć, które niewiele wnoszą do treści a tylko zwiększają objętość (ebook ma 672 strony). Nie mogę sobie wyobrazić, jak czytelnik dysponujący wersja papierową tej książki ma podjąć próbę zapoznania się z treścią tych załączników bez możliwości ich powiększenia.

Właśnie skończyłem czytać tę książkę. Nie będę się zbytnio nad nią rozpisywał, bo w mojej ocenie nie bardzo jest o czym pisać. Marisha Pessl miała bardzo fajny pomysł, który zwyczajnie ją przerósł. Wyszła historia kształtem zbliżona do kryminału z elementami brukowego horroru i domieszką elementów paranormalnych.
Uczciwie należy jednak przyznać, że za sam pomysł autorce...