Norwegowie […] siedzą, gapiąc się na biedę, i w samozadowoleniu cieszą się swoim umiarkowaniem, wstydzą się głośno śmiać, wstydzą się radować z dobrego jedzenia i ze wszystkiego, co wnosi w życie trochę przepychu i przyjemności

– mówi jeden z bohaterów powieści, który uciekł z Norwegii do Danii, by odseparować się, uwolnić wręcz od tej znienawidzonej norweskości (o czym nieco szerzej za chwilę). Czy to powieść o Norwegii i Norwegach zatem? Oczywiście trochę tak. Lokalny koloryt, chłód w relacjach zwłaszcza tych rodzinnych, nawet zimno fizyczne charakterystyczne dla tej części świata… To jest czy wydaje się bardzo norweskie. Ale „Ziemia kłamstw” ma przede wszystkim to, czego zazwyczaj szukamy w dobrej literaturze – wymiar uniwersalny. Trzymając się szczegółów codzienności, opowiadając o niej bardzo precyzyjnie, sięga tak głęboko, że to, co wyciąga na wierzch, może boleć. Przepraszam! Nie: „może boleć”, a po prostu „boli”. To mocna książka, a jednocześnie zachwycająca.

Ale po kolei. Rzućmy okiem na fabułę.

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia. 56-letni Tor, który prowadzi rodzinne gospodarstwo w Bynset niedaleko Trondheim, orientuje się, że jego matka jest poważnie chora. Stara Anna Neshov trafia do szpitala, a wieść o tym sprowadza jej dwóch pozostałych synów: Magrido, właściciela zakładu pogrzebowego, i Erlenda, pracującego jako dekorator wystaw sklepowych w Kopenhadze. Tor zawiadamia również swoją córkę, Torunn, którą widział tylko raz w życiu. Spotkanie całej czwórki ma szczególny charakter – nie tylko ze względu na smutne okoliczności, ale i dlatego, że od lat nie mieli ze sobą żadnego kontaktu, a o istnieniu córki Tora pozostali bracia w ogóle nie mieli pojęcia...

Cała recenzja tutaj: http://zabookowane.pl/literatura-z-daleka-i-bliska/literatura-norweska/anne-b-ragde-ziemia-klamstw-saga-rodziny-neshov-tom-1-recenzja/

Norwegowie […] siedzą, gapiąc się na biedę, i w samozadowoleniu cieszą się swoim umiarkowaniem, wstydzą się głośno śmiać, wstydzą się radować z dobrego jedzenia i ze wszystkiego, co wnosi w życie trochę przepychu i przyjemności

– mówi jeden z bohaterów powieści, który uciekł z Norwegii do Danii, by odseparować się, uwolnić wręcz od tej znienawidzonej norweskości (o czym...