Saga opisuje historię rodziny Neshov wywodzącej się z gospodarstwa leżącego w północnej Norwegii niedaleko Trondheim. Opowiada o czasach współczesnych, jednak ze względu na wiek najstarszego jej członka - Tormoda, pamiętającego czasy drugiej wojny światowej, i latami skrywaną tajemnicę pojawiają się tu także retrospekcje. Momentem zwrotnym w relacjach rodziny staje się pogrzeb seniorki rodu - Anny, na którym pojawiają się jej, niemal nie utrzymujący ze sobą kontaktu, trzej synowie - Tor, Margido i Erlend, oraz ku zaskoczeniu wszystkich - biologiczna córka najstarszego z nich, Torunn mieszkająca w Oslo. Podkreślić należy, że bracia Neshov, z wyjątkiem najmłodszego Erlenda, bon vivanta o artystycznej duszy, mieszkającego ze swoim partnerem w Kopenhadze, są mężczyznami samotnymi, zamkniętymi w sobie i surowymi dla siebie, którzy z wielkim oddaniem poświęcają się pracy i to z niej czerpią jedyną radość i życiowe spełnienie. Ich praca jest bardzo absorbująca, odpowiedzialna i niebanalna ‐ Tor zajmuje się hodowlą świń, a Margido prowadzi małe biuro pogrzebowe. Warto zaznaczyć, że autorka poświęciła naprawdę dużo miejsca na przedstawienie codziennej rutyny oraz specyfiki pracy bohaterów. Bardzo przypadły mi do gustu te, nudne dla niektórych, opisy i szczegółowe portrety postaci. Oczywiście w życiu każdego z czterech mężczyzn wiele się zmienia wraz z wkroczeniem w nie córki Tora - dziedziczki Neshov, właściwie, ich dotychczasowy świat zmienia się diametralnie, trzęsie się w posadach i z trudem, powoli tworzy od nowa. Jednak oczekiwania i wyobrażenia bohaterów co do kształtu przyszłości zderzają się z rzeczywistością. Bardzo ciekawie to jest pokazane. Do tego autorka zadbała o naprawdę spektakularne zwroty akcji, co przełożyło się u mnie na czytanie sagi duszkiem i dość wysoką ocenę. Pierwsze trzy tomy sagi mogę polecić z czystym sumieniem. Może nie jest to literatura wybitna, ale dobra, wciągająca i zapadająca w pamięć.

Saga opisuje historię rodziny Neshov wywodzącej się z gospodarstwa leżącego w północnej Norwegii niedaleko Trondheim. Opowiada o czasach współczesnych, jednak ze względu na wiek najstarszego jej członka - Tormoda, pamiętającego czasy drugiej wojny światowej, i latami skrywaną tajemnicę pojawiają się tu także retrospekcje. Momentem zwrotnym w relacjach rodziny staje się...

Na pewno najlepsza z trzech które przeczytałam, trochę drażniła mnie Toruń,rzuciła się z motyka ma księżyc,nie znała w ogóle tematu a pomimo to męczyła się na tej wsi krzywdząc siebie i innych, przecież tak naprawdę to ona tej rodziny prawie wcale nie znała a na koniec zachowuje się jak tchórz i ucieka nie mówiąc nic nikomu,dla mnie osoba nieodpowiedzialna

Na pewno najlepsza z trzech które przeczytałam, trochę drażniła mnie Toruń,rzuciła się z motyka ma księżyc,nie znała w ogóle tematu a pomimo to męczyła się na tej wsi krzywdząc siebie i innych, przecież tak naprawdę to ona tej rodziny prawie wcale nie znała a na koniec zachowuje się jak tchórz i ucieka nie mówiąc nic nikomu,dla mnie osoba nieodpowiedzialna

Początek sagi mnie nie wciągnął...ale skoro kupiłam, to muszę przeczytać ;) Zaciekawiła mnie ta historia. Poznaję inny świat. Plusem jest to, że postaci mają nietuzinkowe charaktery. Każdego z nich można i należy poznawać indywidualnie- dzięki autorce jest to możliwe. Sięgnę po następne tomy.
Ps. Niestety w czasie czytania lepiej odstawić kawusię i ciasteczko: niektóre fragmenty są dość szokujące.

Początek sagi mnie nie wciągnął...ale skoro kupiłam, to muszę przeczytać ;) Zaciekawiła mnie ta historia. Poznaję inny świat. Plusem jest to, że postaci mają nietuzinkowe charaktery. Każdego z nich można i należy poznawać indywidualnie- dzięki autorce jest to możliwe. Sięgnę po następne tomy.
Ps. Niestety w czasie czytania lepiej odstawić kawusię i ciasteczko: niektóre...

Książka kończy się ciekawie. Co będzie dalej z rodziną Neshov ? Bardzo podoba mi się ta saga z wyjątkiem urywków o parze gejów. Strasznie denerwuje mnie Ereland. Taki pijak i Piotruś Pan w jednym. Do dzieła. Następny, czwarty tom, przede mną.

Książka kończy się ciekawie. Co będzie dalej z rodziną Neshov ? Bardzo podoba mi się ta saga z wyjątkiem urywków o parze gejów. Strasznie denerwuje mnie Ereland. Taki pijak i Piotruś Pan w jednym. Do dzieła. Następny, czwarty tom, przede mną.

Trudna historia rodzinna. Każdy z członków rodziny żyje w jakiejś swojej rzeczywistości. Samotność ludzi z jednej strony, a z z drugiej - egoizm Erlenda "myszki", który ucieka od problemów w alkohol i słyszy tylko to, co chce usłyszeć.

Trudna historia rodzinna. Każdy z członków rodziny żyje w jakiejś swojej rzeczywistości. Samotność ludzi z jednej strony, a z z drugiej - egoizm Erlenda "myszki", który ucieka od problemów w alkohol i słyszy tylko to, co chce usłyszeć.

Ta część słodko gorzka. Z jednej strony nietypowy pomysł na realizację pragnienia rodzicielstwa przez homoseksualnego członka rodziny z drugiej samobójcza śmierć ojca, która załamuje Torunn. Świetny styl, nietuzinkowi bohaterowie ale dla dojrzałego czytelnika. Polecam.

Ta część słodko gorzka. Z jednej strony nietypowy pomysł na realizację pragnienia rodzicielstwa przez homoseksualnego członka rodziny z drugiej samobójcza śmierć ojca, która załamuje Torunn. Świetny styl, nietuzinkowi bohaterowie ale dla dojrzałego czytelnika. Polecam.

No co się porobiło! Margido zaczął odmieniać swój wizerunek, Elrend z Krummem spodziewają się dzieci, a Torunn się popsuła. Zrobiła się nieobecna, marudna, narzekająca, ogólnie: wkurzająca. Lubiłam ją, ale po tej części zaczęła mnie irytować.
Chciałabym wiedzieć, co dalej, bo są przecież następne części tej "bestsellerowej trylogii".

No co się porobiło! Margido zaczął odmieniać swój wizerunek, Elrend z Krummem spodziewają się dzieci, a Torunn się popsuła. Zrobiła się nieobecna, marudna, narzekająca, ogólnie: wkurzająca. Lubiłam ją, ale po tej części zaczęła mnie irytować.
Chciałabym wiedzieć, co dalej, bo są przecież następne części tej "bestsellerowej trylogii".

zdecydowanie jedna z moich najbardziej oryginalnych pomyłek literackich. norweski bestseller. saga rodziny Neshov. nie najgorzej napisane czytadło o niejakiej Torunn, świniach, starości, przemyśle funeralnym i hedoniźmie. totalnie abstrakcyjna w przedstawianiu problemów pierwszego świata. zostawiła mnie poza nawiasem wzruszeń i emocji. ciekawie kuriozalna. karykaturalnie zabawna . tylko dla zbieraczy osobliwości.

zdecydowanie jedna z moich najbardziej oryginalnych pomyłek literackich. norweski bestseller. saga rodziny Neshov. nie najgorzej napisane czytadło o niejakiej Torunn, świniach, starości, przemyśle funeralnym i hedoniźmie. totalnie abstrakcyjna w przedstawianiu problemów pierwszego świata. zostawiła mnie poza nawiasem wzruszeń i emocji. ciekawie kuriozalna. karykaturalnie...

Trzecia część sagi norweskiej jest smutna i przygnębiająca. Czyta się ją z emocjami i współczuciem dla głównej bohaterki pozostawionej samej sobie i ogromem prac i obowiązków na gospodarstwie. Wujostwo umyło ręce i snuli własne plany jak uczynić z farmy coś z czego oni będą mieli korzyści.

Do tego wszystkiego dochodzi tragedia, która wydarzyła się ojcu i która mocno wstrząsnęła Torunn. Obwiniała siebie, że stało się to z jej powodu. Jej stan psychiczny był w fatalnym stanie. Praca ponad siły, opieka nad osiemdziesięcioletnim dziadkiem, wyrzuty sumienia, brak wsparcia ze strony bliskich, wysłuchiwanie użalania się nad sobą matki doprowadziły do stanów depresyjnych. Przestała dbać o swój wygląd i swoje potrzeby czy przyjemności. Nie udzielała się towarzysko. Zamknęła się w sobie. Porzuciła swoje marzenia i pragnienia. Czas upływał nie robiąc jej najmniejszej różnicy.

Pewnego dnia czara goryczy się przechyliła, coś w niej pękło i zniknęła z gospodarstwa nie informując nikogo gdzie jest i co ma zamiar robić. Jednego trzymała się stanowczo, że do gospodarstwa już nie wróci. Dopiero wtedy wujowie zrozumieli jak bardzo skrzywdzili dziewczynę zostawiając ją samą z ogromem problemów podupadającego gospodarstwa, bez wsparcia z ich strony. Myśleli tylko o sobie, swojej pracy, problemach i przyjemnościach. Jej zniknięcie spowodowało, że ich plany przyszłościowe względem gospodarstwa runęły.

Trzecia część sagi norweskiej jest smutna i przygnębiająca. Czyta się ją z emocjami i współczuciem dla głównej bohaterki pozostawionej samej sobie i ogromem prac i obowiązków na gospodarstwie. Wujostwo umyło ręce i snuli własne plany jak uczynić z farmy coś z czego oni będą mieli korzyści.

Do tego wszystkiego dochodzi tragedia, która wydarzyła się ojcu i która mocno...

Cz. 3 tak samo nieoczywista i ciekawa, zachwycająca w swej nieoczywistości!!!!

Cz. 3 tak samo nieoczywista i ciekawa, zachwycająca w swej nieoczywistości!!!!