Melania Mazzucco wykorzystała strzępy informacji na temat własnej rodziny i utkała z nich znakomitą powieść. Wróciła do korzeni, przeszukując amerykańskie archiwa po to, by pamiętać. W książce opis trudnej asymilacji w obcym i mało przyjaznym kraju przeplata się z tym, co przyniosła i jak wygląda przyszłość.
W 1903 roku ogromna grupa imigrantów przybywa z Włoch do Ameryki. Wśród osób, obecnych na pokładzie statku, znajduje się dwunastoletni Diamante i dziewięcioletnia Vita. Zagubione dzieciaki, które nasłuchały się o Nowym Jorku opowieści niesamowitych i bezgranicznie w nie wierzą. Przynajmniej na początku. Szybko bowiem życie weryfikuje wyobrażenia i zmusza do egzystencji w smrodzie i ubóstwie.
To opowieść o dwójce bohaterów, choć postaci drugoplanowe są niemniej ważne. To opis cierpienia na obcej ziemi, która nie okazała się być ziemią obiecaną. To historia buntu i walki o własną tożsamość w świecie, zdominowanym przez terroryzm, przemoc, głód i śmierć. To książka o marzeniach, które brutalnie zderzyły się z rzeczywistością. To powieść ukazująca kształtowanie się Ameryki - kraju, w którym spełnia się dream, a ludzie są happy. Czy na pewno?
To historia miłości - wielkiej, mocnej, tęskniącej, ale niespełnionej.

Celem Mazzucco nie jest epatowanie nędzą i cierpieniem, mimo drastycznych opisów życia w Nowym Jorku. Autorka zgłębia własną przeszłość. Przemawia przez nią miłość i ciekawość.
Styl i język włoskiej pisarki pochłaniają bez reszty.

Poruszająca, mądra powieść i kawał historii, podanej w przystępny i fascynujący sposób.

Melania Mazzucco wykorzystała strzępy informacji na temat własnej rodziny i utkała z nich znakomitą powieść. Wróciła do korzeni, przeszukując amerykańskie archiwa po to, by pamiętać. W książce opis trudnej asymilacji w obcym i mało przyjaznym kraju przeplata się z tym, co przyniosła i jak wygląda przyszłość.
W 1903 roku ogromna grupa imigrantów przybywa z Włoch do Ameryki....

Rozwleczona, bez dialogów, ciężka do czytania.

Rozwleczona, bez dialogów, ciężka do czytania.

Urzekła mnie ta powieść. Historia dwojga włoskich emigrantów Vity i Diamantego, którzy już jako dzieci muszą przystosować się do nowego życia w Ameryce.

Urzekła mnie ta powieść. Historia dwojga włoskich emigrantów Vity i Diamantego, którzy już jako dzieci muszą przystosować się do nowego życia w Ameryce.

Oznaczyłam tę powieść jako "dobrą", bo jest kunsztownie zrealizowana - autorka kreuje losy swoich przodków na podstawie szczątkowych informacji i dokumentów, drobiazgowo nakreśla kontekst, daje dowód swojej wyobraźni literackiej oraz dokładnego przestudiowania tematu, tworząc bardzo realistyczne sceny.
Jednak, prawdę mówiąc, te 500 stron powieści dość mnie wymęczyło. Powieść jest zdecydowanie rozwlekła, a autorka najwyraźniej tyle materiału napisała, że żal było nie wykorzystać i w rezultacie pełno jest rozbudowanych wątków postaci drugoplanowych. Oprócz tego, domyślam się, że ku lepszemu przedstawieniu kontekstu, przytacza nam informacje o charkaterze statystycznym dotyczące np. wypadków robotników, imigrantów itd., zarzuca nazwiskami osób nie mających nic wspólnego z fabułą i przez to, oś powieści - czyli losy Vity i Diamante gdzieś się rozmywa.
Warto nadmienić, że książka jest praktycznie pozbawiona prawdziwych dialogów - szczątkowe dialogi zaś wkomponowane są w opisy, w mowie zależnej. Nie ułatwia to odbioru powieści, nie pozwala złapać oddechu.
Toteż nie potrafię jednoznacznie tej książki sklasyfikować. Nie jest zła. Jest trochę przytłaczająca.

Oznaczyłam tę powieść jako "dobrą", bo jest kunsztownie zrealizowana - autorka kreuje losy swoich przodków na podstawie szczątkowych informacji i dokumentów, drobiazgowo nakreśla kontekst, daje dowód swojej wyobraźni literackiej oraz dokładnego przestudiowania tematu, tworząc bardzo realistyczne sceny.
Jednak, prawdę mówiąc, te 500 stron powieści dość mnie wymęczyło....

Posarstwo wyrafinowane, przykuwające uwagę jednak skupianie się na szczegółach, precyzyjne opisy wszystkiego po pewnym czasu wydają się zbędne.

Posarstwo wyrafinowane, przykuwające uwagę jednak skupianie się na szczegółach, precyzyjne opisy wszystkiego po pewnym czasu wydają się zbędne.

genialna!

genialna!

Mazzucco to Fellini literatury. Jako czytelniczka z niebywałą ufnością pozwalam się jej prowadzić i jak dotąd nigdy mnie nie zawiodła. Ps. Jest doskonała i nieustająco mnie zaskakuje.Tym razem zaskoczyła mnie otwartością z jaką odsłania i dzieli się osobistą historią rodzinną. Po przeczytaniu jej książek zostaję zawsze z uczuciem pożegnania kogoś bardzo bliskiego i gotowością do wyruszenia w kolejną literacką podróż do ktorej zaprasza. Mazzucco buduje bardzo subtelny intymny kontakt z czytelnikiem. Jest bardzo obecna, wręcz emocjonalnie namacalna co w połączeniu z jej ogromną wyobraźnią literacką i talentem do przenikania i ujmowania różnych odcieni psyche daje pewność całkowitego zanużenia się w historię, przez którą prowadzi.

Mazzucco to Fellini literatury. Jako czytelniczka z niebywałą ufnością pozwalam się jej prowadzić i jak dotąd nigdy mnie nie zawiodła. Ps. Jest doskonała i nieustająco mnie zaskakuje.Tym razem zaskoczyła mnie otwartością z jaką odsłania i dzieli się osobistą historią rodzinną. Po przeczytaniu jej książek zostaję zawsze z uczuciem pożegnania kogoś bardzo bliskiego i...

Ja... Diamante, Rocco... Książka dziesiątek wersetów o mnie, o tobie, o nas...
Vita... are you happy?

Ja... Diamante, Rocco... Książka dziesiątek wersetów o mnie, o tobie, o nas...
Vita... are you happy?

Ze skrawków opowiadań, dokumentów, zdjęć i własnego śledztwa na temat przodków, koloryzując to wszystko pełną dialogów i opisów fabułą, autorka w bardzo ciekawy sposób opowiada historię swojej rodziny. Uważam, że świetnie rozwiązała problem dziur w drzewie genealogicznym zalepiając je prawdopodobieństwami. Na uwagę zasługuje również to, że książka wiele uwagi poświęca Włochom, emigracji, uprzedzeniom i stosunkom z USA.

Ze skrawków opowiadań, dokumentów, zdjęć i własnego śledztwa na temat przodków, koloryzując to wszystko pełną dialogów i opisów fabułą, autorka w bardzo ciekawy sposób opowiada historię swojej rodziny. Uważam, że świetnie rozwiązała problem dziur w drzewie genealogicznym zalepiając je prawdopodobieństwami. Na uwagę zasługuje również to, że książka wiele uwagi poświęca...

Wspaniała powieść na poły oparta na faktach z życia rodziny autorki, na poły fikcyjna. Nie interesuje mnie, co jest tu prawda,co jest kłamstwem, a co domysłem. Interesuje mnie tylko to, że autorka potrafi naprawdę świetnie opowiadać... Historia Vity i Diamante początkowo płynie sobie leniwie jak strumyczek, później okazuje się, że strumyczek potrafi wezbrać i porwać ze sobą wszystko. A styl Mazzucco, nic tylko się zatopić, zdecydowanie zazdroszczę takiej umiejętności operowania słowem.
Świetna powieść: inicjacyjna, o miłości, o spełnianiu marzeń, historyczna... nic dodać, nic ująć

Wspaniała powieść na poły oparta na faktach z życia rodziny autorki, na poły fikcyjna. Nie interesuje mnie, co jest tu prawda,co jest kłamstwem, a co domysłem. Interesuje mnie tylko to, że autorka potrafi naprawdę świetnie opowiadać... Historia Vity i Diamante początkowo płynie sobie leniwie jak strumyczek, później okazuje się, że strumyczek potrafi wezbrać i porwać ze sobą...