Melania Gaia Mazzucco urodziła się w 1966 roku w Rzymie. Studiowała Włoską Literaturę Nowożytnią i Współczesną oraz Sztukę Kinową w Eksperymentalnym Centrum Kinematografii (Centro Sperimentale di Cinematografia). Przez wiele lat tworzyła postaci i scenariusze filmowe. Współpracowała z Włoską Encyklopedią Treccani, która w swoich publikacjach powierzała jej niejednokroć redakcję działu „literatura i teatr”. W prozie zadebiutowała w 1992 roku opowiadaniem pt. „Seval”, po czym następne jej opowiadania zaczęły się ukazywać na łamach kolejnych tytułów prasowych. Powieści „Il bacio della Medusa” (1996) i „La camera di Baltus” (1998) zostały dobrze przyjęte przez publiczność i zostały finalistkami prestiżowej włoskiej nagrody literackiej Premio Strega. Trzecia powieść pisarki „Lei così amata” (pol. wyd. „Tak ukochana”) zdobyła takie wyróżnienia jak SuperPremio Vittorini, Premio Bari Costa del Levante, Premio Chianciano czy Premio Napoli. Mazzucco jest ponadto autorką licznych audycji radiowych oraz artykułów i recenzji o tematyce teatralnej.
Jak opowiedzieć całe życie w jeden dzień?
Jak opisać historie kilku bohaterów w jednej książce?
Polityk, który poniósł klęskę. Ochroniarz polityka, obsesyjnie kochający swoją byłą żonę. Emma, żona w potrzasku. Student - idealista.
Melania Mazucco łączy ich losy w gorzką opowieść o życiu, miłości, poszukiwaniu szczęścia.
"...musimy korzystać z wszystkich okazji, jakie się nam nadarzają, niczego nie oczekując, pełni ufności w teraźniejszość i w przyszłość. I nawet jeśli nie uda nam się zdobyć lub posiąść tego, do czego dążymy, szczęście polega właśnie na tym, żeby nie pragnąć niczego oprócz tego, żeby być tym, kim jesteśmy."
Nieoczekiwanie sięgnęłam po tę książkę i...rewelacja. Po pierwsze pióro autorki, precyzyjne, budujące napięcie nawet tworząc fabularyzowaną biografię. Od razu zakupiłam wszystkie jej książki, będą na potem. "Tak ukochana" napisana ze smakiem, przybliża postać bohaterki, jej rodziny i jej podróży. Opis rodziny poprzez zdjęcia jakie są dostępne czy dom rodzinny - mistrzostwo. Sama postać Annemarie Schwarzenbach ulotna ale jakże ciekawa.