Książka o czytaniu książek, autorka pracowicie zebrała masę ciekawostek, cytatów, anegdot związanych z czytaniem. Dosyć to ciekawe ale powierzchowne: miałem wrażenie ślizgania się po tematach. Poza tym odczuwałem pewien niedosyt, bo Sobolewska pisze bardzo mało o wyzwaniach jakie niosą czytelnictwu nowe technologie: audiobooki, internet, smartfony, czytniki. A jak już pisze to negatywnie i często nieprawdziwie. W sumie tak sobie.

Książka o czytaniu, coś dla ludzi z LC... Mamy tu rozdziały o pierwszych zdaniach, o okładkach, o czytaniu więźniów, o klubach książki, itd., trudno nie docenić drobiazgowości i erudycji autorki, niemniej zgadzam się z opinią mpw: dostaliśmy dziełko prymuski, pracowicie skompilowane, ale bez polotu, bez pogłębienia ważnych tematów. To taka pozycja o której się szybko zapomina po przeczytaniu. Trochę szkoda.

Irytuje i dziwi konserwatyzm autorki. I tak, rozdział poświęcony ebookom rozczarowuje, pani Justyna jest wyraźnie na nie i przytacza całą masę argumentów, czasami zwyczajnie nieprawdziwych. Przytoczmy parę: „Amazon i inne sklepy i serwisy internetowe z książkami zbierają informacje (…) jak i kiedy użytkownicy czytają. (…) W czasie, kiedy czytamy coś na czytniku – to on czyta nas.” Jest na to sposób: włączyć tryb samolotowy, ja mam go stale na swoim kundelku. Dalej „Przeczytane e-booki ustawia się na wirtualnej półce i szybciej o nich zapomina”. Nie wiem skąd to przekonanie, na jakiej podstawie wysnute. Dalej „Książka elektroniczna nigdy nie jest nasza, mamy zaledwie licencję na czytanie.” Nieprawda, w Polsce e-booki kupuje się, jako pliki, i są nasze (możemy je legalnie podarować rodzinie i znajomym). I jeszcze „razem z tradycyjną książką znika też więź międzyludzka. Książkami nie tylko można się dzielić, ale się je dziedziczy.” To samo jest prawdą dla e-booków, ja tam się nimi wymieniam, także ze znajomymi z LC, i tworzy się więź międzyludzka...

Nie pisze pani Justyna o tym, że czytniki zwiększają czytelnictwo, że ebooki są tańsze od papieru, że e-readery są idealne w podróży i na urlopie, że można wciąż mieć przy sobie ulubione książki i do nich wracać, itd., itp. Nie ma też nic o internecie jako o medium wpływającym na czytelnictwo (pozytywnie i negatywnie), chociażby o naszym LC czy o Goodreads. Tylko napomyka autorka o Amazonie, który zrewolucjonizował rynek książki i sposób jej czytania (Kindle!).

W rozdziale o czytaniu na głos, bardzo mało jest o audiobookach, o ich popularności, percepcji. Nic nie pisze autorka o tym czy słuchanie audiobooków jest tym samym co czytanie książki, czy raczej lektor zaburza percepcję. Temat rzeka mocno dyskutowany i na naszym portalu...

Z drugiej strony jest w książce parę niezłych rozdziałów. Może najciekawszy, bo najbardziej osobisty jest ten o czytaniu dzieciom, autorka czyta swoim synom przez lata. Ciekawe doświadczenia jej. Interesujące są też rozważania o czytelniczej ( i nie tylko) niedojrzałości wielu dorosłych, którzy czytają wyłącznie literaturę młodzieżową (Harry Potter!). Niemniej wrażenie straconej szansy pozostaje

Książka o czytaniu książek, autorka pracowicie zebrała masę ciekawostek, cytatów, anegdot związanych z czytaniem. Dosyć to ciekawe ale powierzchowne: miałem wrażenie ślizgania się po tematach. Poza tym odczuwałem pewien niedosyt, bo Sobolewska pisze bardzo mało o wyzwaniach jakie niosą czytelnictwu nowe technologie: audiobooki, internet, smartfony, czytniki. A jak już pisze...