Autorka nie ukrywa, że inspiracją do napisania Książki o czytaniu... było spotkanie z esejami Anne Fadiman "Ex Libris. Wyznania czytelnika". Sobolewska wielokrotnie w swoich tekstach przywołuje fragmenty mojej ulubionej książki o książkach. Uwielbiam eseje Fadiman i często do nich zaglądam (śmiem twierdzić, że nie ma drugiej książki na moim regale, po którą sięgałabym z taką częstotliwością). Pani Justyna, krytyk literacki, posiłkuje się również Moją historią czytania Manguela, tekstami Borgesa i Millera, wspomina Łopieńską, przywołuje wypowiedzi polskich pisarzy na temat sztuki pisania i przyjemności czytania. Pisze o czytaniu w toalecie, o czytaniu na głos, o znaczeniu pierwszych zdań w książkach, o pozycjach, w jakich lubimy czytać. Jeden z tekstów, zatytułowany "Tego się nie robi książce" jest niemal kopią eseju Fadiman "Tak nie wolno obchodzić się z książką". Widać, że angielska eseistka miała ogromny wpływ na kształt książki Justyny Sobolewskiej. Dla czytelnika, który nie jest zaznajomiony z tego typu literaturą, Książka o czytaniu... może być odkrywcza i bardzo ciekawa. Dla kogoś, kto uwielbia książki o książkach i przeczytał większość z tych, które ukazały się na polskim rynku wydawniczym, teksty Sobolewskiej są wtórne. Zawsze przyjemnie jest poczytać o pasjonatach literatury, zagłębić się w czyjeś wspomnienia, związane z książkami i "spotkać" kolejnego mola książkowego - dlatego, mimo wszystko, fajnie mi się czytało Książkę o czytaniu.... Jednak myślę, że eseje Anne Fadiman długo pozostaną moim numerem jeden, jeśli chodzi o osobiste wspomnienia z życia pełnego książek.

Autorka nie ukrywa, że inspiracją do napisania Książki o czytaniu... było spotkanie z esejami Anne Fadiman "Ex Libris. Wyznania czytelnika". Sobolewska wielokrotnie w swoich tekstach przywołuje fragmenty mojej ulubionej książki o książkach. Uwielbiam eseje Fadiman i często do nich zaglądam (śmiem twierdzić, że nie ma drugiej książki na moim regale, po którą sięgałabym z...

Części molików książkowych, szczególnie tych którzy lubią czytać dobre recenzje, a nie te sponsorowane, tych którzy poszukują literatury niekoniecznie z topowych list sprzedaży, może przypaść do gustu wydana już kilka lat temu “Książka o czytaniu”, w której autorka opowiada nam nie tylko o kategoriach czytelników czy jak różnorodny jest nasz stosunek do książek, ale znajdziemy w niej też mnóstwo informacji o samych książkach oraz ich autorach i niejedna z nich na pewno trafi na nasze listy “do przeczytania”.
Pocieszy nas też zapewne informacja, że nie jesteśmy jedynymi, którzy borykają się z nigdy nie zmniejszającym się stosem książek, które czekają w kolejce, a który to stos ciągle powiększa się.

Justyna Sobolewska lubi opowiadać o książkach i umie to robić, umie też zachęcać do sięgnięcia po książki, po które sami zapewne nigdy byśmy nie sięgnęli.
Kilka lat temu przeczytałam wszystkie części “Frywolitki, czyli ostatnio przeczytałam książkę” Małgorzaty Musierowicz i to było moje odkrycie w czasach gdy nie istniały jeszcze książkowe blogi, youtuberzy, instabookstagram, a recenzje czytało się w pismach poświęconych literaturze, więc nie dla każdego dostępnej i nie dla każdego interesującej.

Z jedną rzeczą, o której mowa w książce absolutnie nie mogę się zgodzić i nie jestem samotna w tej kwestii, chodzi o czytanie ebooków. Otóż nie jest prawdą, że gorzej zapamiętuje się treść przeczytaną w ebooku, niż przeczytaną w książce.
Odbiór książki i zapamiętanie jej treści są IDENTYCZNE w obu przypadkach. Powiem więcej, treść z audiobooków również pamięta się doskonale i odbiera identycznie jak książkę papierową.
Większość moich recenzji to książki albo odsłuchane, albo przeczytane na czytniku. Z różnych powodów od lat praktycznie nie kupuję papierowych książek, czasami pożyczam w bibliotece kiedy akurat jestem na wakacjach w Polsce. A swojego Kindla kocham nad życie.

Części molików książkowych, szczególnie tych którzy lubią czytać dobre recenzje, a nie te sponsorowane, tych którzy poszukują literatury niekoniecznie z topowych list sprzedaży, może przypaść do gustu wydana już kilka lat temu “Książka o czytaniu”, w której autorka opowiada nam nie tylko o kategoriach czytelników czy jak różnorodny jest nasz stosunek do książek, ale...

Bardzo dawno czytałam poprzednie wydanie, teraz przypominam sobie i delektuję się - rozszerzoną wersją. Lubię Autorkę i cenię jej recenzje pisane do czasopism. Książka mi się podoba, mnóstwo w niej ciekawych informacji o przeróżnych aspektach interakcji książka – czytelnik i książka – autor.
Pozycja napisana jest w bardzo atrakcyjny sposób, Justyna Sobolewska przywołuje mnóstwo, częściowo zabawnych, przykładów – sposobów czytania i traktowania książek, przez pisarzy i czytelników, przywołuje tysiące nazwisk wspaniałych autorów z wszystkich epok historycznych i tytułów ich niezapomnianych dzieł. Dodatkowo ujmujący jest ciepły, osobisty ton wspomnień rodzinnych Autorki.
Niektóre rzeczy podziałały na mnie kojąco, np. rozdział „Książki najbardziej nieprzeczytane” - wiadomo, każdy ma mnóstwo takich „wyrzutów”, wielu autorów nie pamięta przeczytanych książek lub tego czy w ogóle je czytało. Niestety, mam podobne problemy i dlatego pociesza mnie częste występowanie takich zjawisk. Lubię szczególnie podejście do sprawy Jerzego Pilcha: „Książek nie czyta się po to, aby je pamiętać. Książki czyta się po to, aby je zapominać, zapomina się je zaś po to, by móc znów je czytać” (Bezpowrotnie utracona leworęczność).
Polecam. Jestem przekonana, że miłośnicy książek znajdą tu wiele ciekawostek i tematów do przemyśleń.
„Wspomnienia o książkach są częścią nas samych. Dlatego, kiedy rozmawiamy o książkach, często mówimy tak naprawdę o nas, o naszej pamięci, a nie o rzeczywistych dziełach” (s. 180)

Bardzo dawno czytałam poprzednie wydanie, teraz przypominam sobie i delektuję się - rozszerzoną wersją. Lubię Autorkę i cenię jej recenzje pisane do czasopism. Książka mi się podoba, mnóstwo w niej ciekawych informacji o przeróżnych aspektach interakcji książka – czytelnik i książka – autor.
Pozycja napisana jest w bardzo atrakcyjny sposób, Justyna Sobolewska przywołuje...

Bardzo mi się nie podobało, ale to prawdopodobnie dlatego, że spodziewałam się kto wie czego, jakiejś literackiej petardy, w końcu to jest książka dla tych, którzy czytają książki, lubią książki pasjonują się nimi, c'mon. Spotkało mnie rozczarowanie, było dosyć nudno, tematyka różna, chaotycznie podana, w zasadzie te rozdziały tak poumieszczane losowo. Nie lubię chyba czytać o tym, kto co czyta, to tak samo jak z celebrytami jako takimi, mnie naprawdę nie interesuje ich zdanie na żaden temat, ani aktorów, których lubię, ani muzyków, których słucham nałogowo, po prostu. Dlatego też nie chodzę na spotkania autorskie, o czym wielokrotnie wspominałam, ja nie chcę poznawać autora i z nim pogadać, chcę tylko czytać jego książki. Tutaj zadziałała zdaje się ta sama zasada, wolę czytać książki niż o książkach. Za dużo tutaj uwielbienia dla formy, kiedy mnie zajmuje tylko treść.

Bardzo mi się nie podobało, ale to prawdopodobnie dlatego, że spodziewałam się kto wie czego, jakiejś literackiej petardy, w końcu to jest książka dla tych, którzy czytają książki, lubią książki pasjonują się nimi, c'mon. Spotkało mnie rozczarowanie, było dosyć nudno, tematyka różna, chaotycznie podana, w zasadzie te rozdziały tak poumieszczane losowo. Nie lubię chyba...

Bardzo polecam - zwłaszcza molom książkowym!

Ta książka to zbiór felietonów na tematy około książkowe. Bardzo się cieszę że autorka przedstawia różne podejścia do książek i nie narzuca nam swojego zdania w kwestii tego jak czytać się powinno (bo może oprócz e-booków które kocham, a autorka ewidentnie nie przepada)

Wielkim plusem jest styl pisania autorki, który jest lekki i zabawny. Czyta się ją błyskawicznie i wiele razy szeroko się uśmiechnęłam podczas lektury.
Bardzo podobały mi się też anegdoty i "brudne wyznania" pisarzy i ludzi na co dzień zajmujących się książkami.

Minusem może być fakt, że autorka ewidentnie wychowywała się w czytającej rodzinie i nie każdy z nas może się z tym uosobić (dla mnie to coś zupełnie nieznanego) ale nie zepsuło mi to zabawy. Miło było poczytać o doświadczeniach innych ludzi.

Podsumowując, jest to idealna książka na lato ale UWAGA! Na pewno wzbudzi w tobie chęć dopisania wielu książek do twojej listy "do przeczytania"!

Bardzo polecam - zwłaszcza molom książkowym!

Ta książka to zbiór felietonów na tematy około książkowe. Bardzo się cieszę że autorka przedstawia różne podejścia do książek i nie narzuca nam swojego zdania w kwestii tego jak czytać się powinno (bo może oprócz e-booków które kocham, a autorka ewidentnie nie przepada)

Wielkim plusem jest styl pisania autorki, który jest lekki...

Ostatnio mało która książka sprawiała, że uśmiechałam się do jej stron pełną buzią. Było to spowodowane przede wszystkim wyborem tematyki lektur, więc tym razem postawiłam na coś lekkiego, interesującego i niewymagającego ode mnie ogromnego skupienia. Justyna Sobolewska serwuje nam książkę, w której ciekawe anegdoty z życia pisarzy, krytyków czy petów oraz ich cytowanie przeplatają się z ciekawymi i dowcipnymi spostrzeżeniami autorki. Przeczytamy o czytelniku nieidealnym, o sposobie odbierania literatury, o pierwszych klubach książki, o więźniach czytających na potęgi, o pierwszych zdaniach i najdziwniejszych tytułach, a nawet poznamy ludzi, którzy w toaletach mają osobne półki na książki (co za pomysł!). Całość jak dla mnie jest doskonałą motywacją do czytania, osobiście stworzyłam specjalną listę książek wspomnianych w lekturze (sama bibliografia ma 12 stron!) i zamierzam je teraz regularnie wypożyczać z biblioteki. Jest również zbiorem ciekawostek, które przyjemnie poznać. Czyta się naprawdę lekko, w międzyczasie można się szczerze pośmiać i poznać „z bliska” znane nam z historii literatury osoby.
Czy wiesz w jaki sposób Maciej Robert (poeta i krytyk) układa beletrystykę? „Najważniejszy jest podział na kraje, w ramach danego kraju układam według autorów, chronologicznie według dat ich urodzin, a w obrębie danego autora obowiązuje kolejność ukazywania się poszczególnych pozycji”. Kosmos! U Orwella natomiast specjalne miejsce miały oprawione roczniki pism kobiecych, które przeglądał w wannie.

Ostatnio mało która książka sprawiała, że uśmiechałam się do jej stron pełną buzią. Było to spowodowane przede wszystkim wyborem tematyki lektur, więc tym razem postawiłam na coś lekkiego, interesującego i niewymagającego ode mnie ogromnego skupienia. Justyna Sobolewska serwuje nam książkę, w której ciekawe anegdoty z życia pisarzy, krytyków czy petów oraz ich cytowanie...

Prawdziwie twardy orzech do zgryzienia - z jednej strony pozycja fenomenalna: pada tu mnóstwo tytułów, które pragnę dopisać do listy "chcę przeczytać", no i temat jest taki wdzięczny, a z drugiej - przez "zlepkowatość" (to bardziej zbiór cytatów okraszony skąpym komentarzem niż spójny wywód) koszmarnie się to czytało, mam też niedosyt, bo wiele zagadnień nie zostało poruszonych (a jeśli już, to tendencyjnie, jak choćby kwestia ebooków, jakie to one straszne - żeby było śmieszniej, to w takiej formie zapoznawałam się z treścią). Ech.

Prawdziwie twardy orzech do zgryzienia - z jednej strony pozycja fenomenalna: pada tu mnóstwo tytułów, które pragnę dopisać do listy "chcę przeczytać", no i temat jest taki wdzięczny, a z drugiej - przez "zlepkowatość" (to bardziej zbiór cytatów okraszony skąpym komentarzem niż spójny wywód) koszmarnie się to czytało, mam też niedosyt, bo wiele zagadnień nie zostało...

Dwadzieścia trzy rozdziały plus wstęp. Każdy na kilka lub kilkanaście stron, poświęcony jakiemuś tematowi związanemu z czytaniem; emocjom, pozycjom podczas czytania, traktowaniu książek, wyjątkowym tytułom czy pierwszym zdaniom, odwiedzaniu miejsc znanych z lektury itp. Całość lekka, szybko się czyta, nie skłania do poważniejszych refleksji. Za to może zachęcić do wciągnięcia kolejnych pozycji na listę książek do przeczytania.

Dużo cytatów znanych postaci — pisarzy, poetów, dziennikarzy — z odrobiną wglądu w ich podejście do książek. Niewiele konkretnych informacji (żadnych statystyk, wyników badań). Raczej luźna, plotkarska książka poświęcona określonej tematyce. Miejscami robi się osobista.

Nieco więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2019/08/ksiazka-o-czytaniu-jak-w-tytule.html

Dwadzieścia trzy rozdziały plus wstęp. Każdy na kilka lub kilkanaście stron, poświęcony jakiemuś tematowi związanemu z czytaniem; emocjom, pozycjom podczas czytania, traktowaniu książek, wyjątkowym tytułom czy pierwszym zdaniom, odwiedzaniu miejsc znanych z lektury itp. Całość lekka, szybko się czyta, nie skłania do poważniejszych refleksji. Za to może zachęcić do...

Zbiór tekstów o czytaniu i pisaniu, o czytelniczych przyzwyczajeniach, upodobaniach i nawykach. Pięknie i z poczuciem humoru oraz z mnóstwem cytatów. Wspaniale się to czyta.

Zbiór tekstów o czytaniu i pisaniu, o czytelniczych przyzwyczajeniach, upodobaniach i nawykach. Pięknie i z poczuciem humoru oraz z mnóstwem cytatów. Wspaniale się to czyta.

Ciekawie jest czytać książkę o książkach, a raczej o innych czytelnikach i ich nawykach, związanych z książkami. Można się zdziwić, że niektóre rzeczy są tak istotne dla innych, a dla nas wcale lub zdziwić się, że nie tylko my zwracamy na coś uwagę.

Ciekawie jest czytać książkę o książkach, a raczej o innych czytelnikach i ich nawykach, związanych z książkami. Można się zdziwić, że niektóre rzeczy są tak istotne dla innych, a dla nas wcale lub zdziwić się, że nie tylko my zwracamy na coś uwagę.