Jak zwykle słodko-gorzka.
Pilipiuk od czasów wydania "2586 kroków" na mojej liście "The Best" zajmuje niezwykle wysoką lokatę za swoje zbiory opowiadań i ta kontynuacja nie umniejsza jego pozycji. Szkoda tylko, że objętościowo coraz mniej te książki zawierają :) Czytałbym i czytał, bez końca :) Masochizm w czystej postaci (w tym dobrym, prawie seksualnym znaczeniu), które oprócz bólu przynosi również rozkosz. Czytając Pilipiuka miotają mną ekstrema: od smutku do radości, od nienawiści do całkowitej niezgody na organiczną nienawiśc Autora do wszystkiego co związane z poprzednią epoką, od... Ech nie opiszę wszystkiego, bo się po prostu nie da! Najdziwniejsze jest to, że prawie 40 lat temu bawiłem się takim udządzeniem, które Autor opisuje na początku pierwszego opowiadania, nie wiedząc nawet jakim skarbem obecnie jest! Nie znając ani jego nazwy, ani unikalności... Ot, zabawka dla dziecka - bo zepsuta była... Mam dla Autora niesamowity szacunek, za odkrywanie historii najnowszej w oparciu o losy i życie zatartych w dziejach zwykłych ludzi, a podane w fantastycznej formie opartej nawet o UFO, podróże w czasie i zombie. Jeżeli ktoś nie zna twórczości Pilipiuka - gorąco zachęcam do sięgania od początków jego zbiorów opowiadań, poprzez resztę twórczości: Kuzynki, Norweski Dziennik, Oko Jelenia, aż po Kubę Wędrowycza. Kto zna - życzę, aby spędził z Robertem Stormem tak samo świetne wieczory jak ja :)

Jak zwykle słodko-gorzka.
Pilipiuk od czasów wydania "2586 kroków" na mojej liście "The Best" zajmuje niezwykle wysoką lokatę za swoje zbiory opowiadań i ta kontynuacja nie umniejsza jego pozycji. Szkoda tylko, że objętościowo coraz mniej te książki zawierają :) Czytałbym i czytał, bez końca :) Masochizm w czystej postaci (w tym dobrym, prawie seksualnym znaczeniu), które...