Litr ciekłego ołowiu

Kolejny, jakże ciekawy i intrygujący, tom opowiadań Andrzeja Pilipiuka za mną. Jak zwykle nie zabrakło niebanalnych form i pomysłów w opowiadaniach i opowiastkach. Na duży plus, jak zawsze, zasługują opowiadania o doktorze Pawle Skórzewskim i opowiadania o Robercie Stormie. Niestety, z kolejnego tomu na kolejny ciągle czuję niedosyt, ciągle mi za mało opowiadań i historii o lekarzu i poszukiwaczu niebanalnych przygód. Polecam bardzo!

Kolejny, jakże ciekawy i intrygujący, tom opowiadań Andrzeja Pilipiuka za mną. Jak zwykle nie zabrakło niebanalnych form i pomysłów w opowiadaniach i opowiastkach. Na duży plus, jak zawsze, zasługują opowiadania o doktorze Pawle Skórzewskim i opowiadania o Robercie Stormie. Niestety, z kolejnego tomu na kolejny ciągle czuję niedosyt, ciągle mi za mało opowiadań i historii o...

Moje pierwsze spotkanie z prozą A.Pilipiuka oceniam pozytywnie: świetny klimat z historią w tle, ciekawi bohaterowie. Czyta się zacnie. Brakowało mi jednak bardzo w każdym z opowiadań dobrego zakończenia, czegoś takiego, co potrząśnie, skłoni do refleksji, walnie obuchem porządnie w łeb.

Moje pierwsze spotkanie z prozą A.Pilipiuka oceniam pozytywnie: świetny klimat z historią w tle, ciekawi bohaterowie. Czyta się zacnie. Brakowało mi jednak bardzo w każdym z opowiadań dobrego zakończenia, czegoś takiego, co potrząśnie, skłoni do refleksji, walnie obuchem porządnie w łeb.

Ciekawe opowiadania na pograniczu świata realnego i fantastyki. Wiele wątków historycznych, wplecionych w opowiadane historie.
To moje pierwsze spotkanie z autorem. Nie porwał, raczej zaintrygował, więc sięgnęłam po kolejne opowiadania. Okaże się czy wciągnie mnie czy raczej powiemy sobie "do widzenia".

Ciekawe opowiadania na pograniczu świata realnego i fantastyki. Wiele wątków historycznych, wplecionych w opowiadane historie.
To moje pierwsze spotkanie z autorem. Nie porwał, raczej zaintrygował, więc sięgnęłam po kolejne opowiadania. Okaże się czy wciągnie mnie czy raczej powiemy sobie "do widzenia".

Robert odnajduje kolejne skarby. Paweł pokonuje kolejną dziwną chorobę. A do tego księżniczka Malwina, która żyje w Polsce 100lat po okropnej pandemii- czyżby Pilipiuk przewidział kowida? :-D

Robert odnajduje kolejne skarby. Paweł pokonuje kolejną dziwną chorobę. A do tego księżniczka Malwina, która żyje w Polsce 100lat po okropnej pandemii- czyżby Pilipiuk przewidział kowida? :-D

Bardzo dobrze się bawiłam przy czytaniu. Bardzo solidna dawka opowiadań. Może nawet jeden z lepszych zbiorków. I tak dużo Roberta! ♥

Bardzo dobrze się bawiłam przy czytaniu. Bardzo solidna dawka opowiadań. Może nawet jeden z lepszych zbiorków. I tak dużo Roberta! ♥

Najbardziej podobało mi się opowiadanie Czuhajster.Sposób w jaki Pan Andrzej tworzy klimat,jest dla mnie niesamowity,nieoczywisty,zaskakujący. Warto☺

Najbardziej podobało mi się opowiadanie Czuhajster.Sposób w jaki Pan Andrzej tworzy klimat,jest dla mnie niesamowity,nieoczywisty,zaskakujący. Warto☺

Konkretnie jak na Pilipiuka przystało.
Kolejny tom opowiadań, kolejne historie, kolejna porcja faktów historycznych i ciekawych informacji zamkniętych w jednej zgrabnej książce.
Tak jak poprzednio przewijające się wątki, postacie, oraz organizacje z innych opowiadań czynią nowe historie o wiele ciekawszymi.
Poza tym, standardowo pierwsze skrzypce gra Robert Storm, oraz Doktor Skórzewski. Tego drugiego było trochę mniej niz bym sobie życzył, ale nie żywię do autora urazy, ponieważ opowiadanie o Czerwiu z Stormem w roli głównej wciągnęło mnie niesamowicie.
Co do pozostałych, mamy Pilipiuka w najczystszej postaci, bez fanfar, fajerwerków, za to mocno, rzetelnie i dosadnie.

Konkretnie jak na Pilipiuka przystało.
Kolejny tom opowiadań, kolejne historie, kolejna porcja faktów historycznych i ciekawych informacji zamkniętych w jednej zgrabnej książce.
Tak jak poprzednio przewijające się wątki, postacie, oraz organizacje z innych opowiadań czynią nowe historie o wiele ciekawszymi.
Poza tym, standardowo pierwsze skrzypce gra Robert Storm, oraz...

Mam mieszane uczucia na temat tej książki - zaczyna się bardzo dobrym, tytułowym opowiadaniem, później jest różnie. Wysoki poziom trzymają opowiadania z Robertem Stormem i doktorem Skorzewskim, natomiast średnie są pozostałe - część urywa się nie kończąc zbytnio rozpoczętego wątku, inne jest na raptem 4 strony, więc nie bardzo wiem po co jest wrzucone. Ale warto przeczytać chociażby dla bohaterów, którymi Pilipiuk operuje od dawna i robi to bardzo, bardzo dobrze.

Mam mieszane uczucia na temat tej książki - zaczyna się bardzo dobrym, tytułowym opowiadaniem, później jest różnie. Wysoki poziom trzymają opowiadania z Robertem Stormem i doktorem Skorzewskim, natomiast średnie są pozostałe - część urywa się nie kończąc zbytnio rozpoczętego wątku, inne jest na raptem 4 strony, więc nie bardzo wiem po co jest wrzucone. Ale warto przeczytać...

Moje pierwsze spotkanie z Pilipiukiem i od razu zrobiło wrażenie. Opowiadania niesamowite!

Moje pierwsze spotkanie z Pilipiukiem i od razu zrobiło wrażenie. Opowiadania niesamowite!

Bardzo ciekawa książka. Polecam.

Bardzo ciekawa książka. Polecam.