Książka dla mnie bardzo nie równa. Do 1/3 czyta się ją dość ciężko i nudnawo, jednak potem jest coraz lepiej. Finał też jest zaskakujący i grający na emocjach. Na dodatek zakończenie daje do myślenia, zwłaszcza że pozycja jest częstościowo oparta na faktach...

Dla kogoś kto pasjonuje sie akcjami szpiegowskim oraz związana z tym polityka polecam :)

Książka dla mnie bardzo nie równa. Do 1/3 czyta się ją dość ciężko i nudnawo, jednak potem jest coraz lepiej. Finał też jest zaskakujący i grający na emocjach. Na dodatek zakończenie daje do myślenia, zwłaszcza że pozycja jest częstościowo oparta na faktach...

Dla kogoś kto pasjonuje sie akcjami szpiegowskim oraz związana z tym polityka polecam :)

Jest to pierwsza powieść Jacka Komudy, po jaką sięgnęłam, a stało się tak przede wszystkim przez wzgląd na tematykę, którą porusza, gdyż o szermierce sportowej nie ma do wyboru zbyt wielu powieści. Dodatkowo opowieść cofa czytelnika w czasy PRL i przedstawia rzeczywistość sportu w tym okresie, co stanowi spory plus. Fabuła jest ciekawa i momentami nawet potrafi zaskoczyć, niestety pewne elementy związane z głównym bohaterem odrobinę zgrzytają, a samo zakończenie wręcz puszcza poręcz rzeczywistości.
„Ostatni honorowy” to dobra powieść, o nieco wybujałej fabule, którą czyta się szybko, uważam jednak, że jest ona na tyle specyficzna, że wielu osobom może się po prostu nie spodobać. Osobiście nie żałuję, że po nią sięgnęłam, chociaż uważam, że mogła zostać lepiej poprowadzona przy zakończeniu.   

Jest to pierwsza powieść Jacka Komudy, po jaką sięgnęłam, a stało się tak przede wszystkim przez wzgląd na tematykę, którą porusza, gdyż o szermierce sportowej nie ma do wyboru zbyt wielu powieści. Dodatkowo opowieść cofa czytelnika w czasy PRL i przedstawia rzeczywistość sportu w tym okresie, co stanowi spory plus. Fabuła jest ciekawa i momentami nawet potrafi zaskoczyć,...

Pan Jacek Komuda - Mistrz opisów walk na miecze, szable i szpady w świetnej formie. Dobra, atrakcyjna powieść sensacyjna, raz po raz przenosząca czytelników z czasów współczesnych, no powiedzmy współczesnych bo główna akcja dzieje się w latach 80- i 90-tych, do przedwojnia. Szybko i dobrze się czyta choć zakończenie wydaje mi się za szybkie i trochę przesadzone.

Pan Jacek Komuda - Mistrz opisów walk na miecze, szable i szpady w świetnej formie. Dobra, atrakcyjna powieść sensacyjna, raz po raz przenosząca czytelników z czasów współczesnych, no powiedzmy współczesnych bo główna akcja dzieje się w latach 80- i 90-tych, do przedwojnia. Szybko i dobrze się czyta choć zakończenie wydaje mi się za szybkie i trochę przesadzone.

Nie przekonałem się do tej książki . Niby oparta na faktach ale nie wciągnęła mnie . Przeczytałem i trochę jestem rozczarowany . Dziwny styl ledwie przeczytałem do końca . Tematyka sportowo - szpiegowsko -sensacyjno -obyczajowa . Dla mnie to za dużo.

Nie przekonałem się do tej książki . Niby oparta na faktach ale nie wciągnęła mnie . Przeczytałem i trochę jestem rozczarowany . Dziwny styl ledwie przeczytałem do końca . Tematyka sportowo - szpiegowsko -sensacyjno -obyczajowa . Dla mnie to za dużo.

Rewalacyjna powieść nieco sensacyjna, nieco przygodowa, nieco historyczna, z romansem, z pojedynkami szermieczymi, porządnymi zwrotami akcji, a także fabułą rozgrywającą się w kilku miastach europejskich. A już wisienką na torcie, jest fakt, zę główny bohater mieszka w moim rodzinnym Piastowie pod Warszawą. Super gdyby ktoś pokusił się o zrobienie z tego mini-serialu choć na pewno to byłoby to tanie.

Rewalacyjna powieść nieco sensacyjna, nieco przygodowa, nieco historyczna, z romansem, z pojedynkami szermieczymi, porządnymi zwrotami akcji, a także fabułą rozgrywającą się w kilku miastach europejskich. A już wisienką na torcie, jest fakt, zę główny bohater mieszka w moim rodzinnym Piastowie pod Warszawą. Super gdyby ktoś pokusił się o zrobienie z tego mini-serialu choć...

Właściwie to w porządku sensacyjniak. Książka zupełnie nie w moim guście literackim, ale ma swoje zalety. Napisana ze znajomością zagadnienia i bez zbędnych konwenansów. Moje pierwsze spotkanie z powieścią Jacka Komudy i jeszcze pewnie sięgnę w przyszłości po tego autora.

Właściwie to w porządku sensacyjniak. Książka zupełnie nie w moim guście literackim, ale ma swoje zalety. Napisana ze znajomością zagadnienia i bez zbędnych konwenansów. Moje pierwsze spotkanie z powieścią Jacka Komudy i jeszcze pewnie sięgnę w przyszłości po tego autora.

Lubię Komudę, nawet bardzo. Ale najlepiej sprawdza mi się jego pióro w książkach typu Diabeł łańcucki, Galeony wojny, albo Zawisza. Nawet Herezjarcha był świetny. Ostatni honorowy jest w porządku, ciekawa lektura i niezła historia - podobno oparta na jakichś tam faktach, choć nie znam tła historycznego tej powieści. Ale brak mi tu tego charakterystycznego dla autora zawadiackiego, aroganckiego, niemal łobuzerskiego stylu, wymyślnych epitetów, awantury i przygody. Oczywiście akcja Ostatniego honorowego dzieje się współcześnie (mniej więcej),więc pewne rzeczy nie miałyby tu racji bytu... Ale i tak jakoś tak dziwnie poważnie jest, jak na Komude. Generalnie to książka jest utrzymana w stylu jakiegoś kryminału, nawet przypominają mi się stare polskie kryminały z czasów PRLu. Tyle, że w tamtych książkach cenzura by wycięła wszystkie bluzgi na komunę. Szybko wchłonąłem lekturę, ciekaw jak to się zakończy... I cóż, w sumie polecam, bo na pewno lepsza to rzecz niż kolejna nudna książka jakiegoś Mroza.

Lubię Komudę, nawet bardzo. Ale najlepiej sprawdza mi się jego pióro w książkach typu Diabeł łańcucki, Galeony wojny, albo Zawisza. Nawet Herezjarcha był świetny. Ostatni honorowy jest w porządku, ciekawa lektura i niezła historia - podobno oparta na jakichś tam faktach, choć nie znam tła historycznego tej powieści. Ale brak mi tu tego charakterystycznego dla autora...

Kolejna pozycja Jacka Komudy, tym razem zupełnie w innym stylu. Mamy tutaj historię na faktach opisującą walki honorowe na szable w latach osiemdziesiątych. Mamy tutaj dwie linię czasowe. Czasy przedwojenne oraz lata osiemdziesiąte w Polsce. Obie historię oczywiście się łączą na koniec. Książka mi się bardzo podobała, akcja mknie jak szalona, nie ma chwili przestojów. Dodatkowo plusy za akcję która dzieje się w okolicy którą bardzo dobrze znam, a główny bohater ćwiczy w Legii Warszawa szermierkę, która sekcja była w latach 80 bardzo mocna. Polecam nawet osobom które nie przepadają za autorem, bo mamy tutaj zupełnie inny rodzaj literatury, tylko szable się zgadzają.

Kolejna pozycja Jacka Komudy, tym razem zupełnie w innym stylu. Mamy tutaj historię na faktach opisującą walki honorowe na szable w latach osiemdziesiątych. Mamy tutaj dwie linię czasowe. Czasy przedwojenne oraz lata osiemdziesiąte w Polsce. Obie historię oczywiście się łączą na koniec. Książka mi się bardzo podobała, akcja mknie jak szalona, nie ma chwili przestojów....

Bardzo udana wycieczka Jacka Komudy w wiek XX. Jeśli Hubal i Westerplatte są na tym samym poziomie co Ostatni Honorowy, to wkrótce i te książki przeczytam.
O ile główny bohater jest po prostu ciekawy i dobrze wykreowany, to z jego trenerem szabli, staruszkiem z niewiarygodnym życiorysem, człowiek chce się utożsamiać.
Niech podsumowaniem wrażeń, jakie dostarczyła mi lektura tej ksiażki jest fakt, że w tym momencie sam chętnie złapałbym szablę w dłoń i stanął do pojedynku, chociaż od rękojeści broni siecznej częściej zdarza mi się trzymać miotłę czy łopatę.

Bardzo udana wycieczka Jacka Komudy w wiek XX. Jeśli Hubal i Westerplatte są na tym samym poziomie co Ostatni Honorowy, to wkrótce i te książki przeczytam.
O ile główny bohater jest po prostu ciekawy i dobrze wykreowany, to z jego trenerem szabli, staruszkiem z niewiarygodnym życiorysem, człowiek chce się utożsamiać.
Niech podsumowaniem wrażeń, jakie dostarczyła mi...

Ksiazka nie w stylu autora jesli chodzi o to kiedy dzieje sie historia, no przynajmniej jakas jej czesc. Ktos juz nizej napisal, ze o ile opisy walk sa imponujace, pokazuja rozlegla wiedze autora to z perspektywy czytelnika wychodzi srednio, bo malo co sie z tego rozumie. Tylko, ze mimo tego wszystkiego to nadal swietna ksiazka

Ksiazka nie w stylu autora jesli chodzi o to kiedy dzieje sie historia, no przynajmniej jakas jej czesc. Ktos juz nizej napisal, ze o ile opisy walk sa imponujace, pokazuja rozlegla wiedze autora to z perspektywy czytelnika wychodzi srednio, bo malo co sie z tego rozumie. Tylko, ze mimo tego wszystkiego to nadal swietna ksiazka