„Rosja jest taka jak to co u nas gotują – zamknięta.” – w taki oto sposób Władimir Sorokin, znany współczesny rosyjski pisarz, określił swój ojczysty kraj. Trudno jednak w całości zgodzić się z tymi słowami, szczególnie po lekturze kolejnej książki Wacława Radziwinowicza Crème de la Kreml. 172 opowieści o Rosji, które zostały nam przedstawione przez wieloletniego korespondenta “Gazety Wyborczej” udawadniają, że Rosja potrafi się jednak otworzyć przed niektórymi osobami.
Głównym celem Radziwinowicza, podobnie jak w poprzednim cyklu jego felietonów Gogol
w czasach Google’a było jak najdokładniejsze przybliżenie nam, nie tylko świata polityki oraz licznych problemów społecznych, z którymi w obecnym czasie boryka się nasz wschodni sąsiad,
ale również skrawka ich kultury i mentalności. Utarty jest już stereotyp o Rosji jako kraju, którego nie można objąć rozumiem. Mając jednak za przewodnika Wacława Radziwinowicza możemy udać się w podróż, która z pewnością nie sprawi nam zawodu, a zakończymy ją bogatsi o nowe doświadczenia i ogrom informacji.
Na główny plan w książce „Crème de la Kreml” wysuwa się strategiczny temat, którym od dłuższego czasu żyje cały świat czyli konflikt rosyjsko – ukraiński. Agresja Rosji na Ukrainę, często porównywana do aneksji jakiej dokonał Hitler na czeskich Sudetach przez samych zainteresowanych określana jest jako próba utrzymania światowego ładu i porządku, a wszelakie działania państwa to walka ze złem w czystej postaci. Tak przedstawiona kwestia wtłaczana jest Rosjanom przez 4 państwowe kanały telewizyjne wiodąc do przekonania, że ich państwo chciało dobrze, a wyszło jak zwykle. Radziwinowicz poświęcił tej sprawie kilka felietonów , w których zarysował nam sytuację mieszkańców świeżo zaaneksowanej części Ukrainy. Przedstawił nam miejsce gdzie prawdziwymi „Słowianami” są tylko Rosjanie, a Ukraińcy oraz każdy kto nie stoi murem za Rosją traktowany jest jak faszysta. Dzięki rozmowom, które korespondent „Gazety Wyborczej” przeprowadził ze świeżo upieczonymi obywatelami Rosji możemy zauważyć jak skrajne są ich postawy względem tego kraju. Rosjanie cieszą się, że po tylu latach udało im się połączyć z ojczyzną i teraz czeka na nich soviet dream. Ukraińcy czują się nieswojo po zerwaniu więzi z ojczystym krajem, zastraszani i obrażani muszą sobie radzić z piętrzącymi się przed nimi problemami. A tych jak zwykle nie brakuje.
Oprócz tego najważniejszego tematu, który wydaje się być mimo wszystko wiodącym w tym zbiorze felietonów, natrafimy jeszcze na dziesiątki mniejszych, które w sposób mniej lub bardziej widoczny dotyczą problemów z jakimi boryka się nasz wschodni sąsiad. Zaczynając od najbardziej popularnego jakim jest alkohol czy narkotyki, a kończąc na nagminnym plagiatowaniu prac doktoranckich czy korupcji, która od zarania dziejów praktykowana jest w Rosji. Jednak nie opowiadania poświęcone typowym rosyjskim problemom zaintrygowały mnie najbardziej. Pierwsze miejsce przyznaje felietonom poświęconym uchwałom Dumy Państwowej. Radziwinowicz z humorem i delikatną zgryźliwością pokazuje nam absurdy rosyjskiego ustawodawstwa, doprowadza czytelnika do stanu, w którym nie pozostaje nic innego jak chwycić się za głowę i zanucić pod nosem fragment piosenki Lecha Janerki Paradoksy bytu tu.
Wacław Radziwinowicz nie pozwala jednak, abyśmy zakończyli lekturę przerażeni tym co dzieje się w Rosji. Obdarowywuje czytelnika również felietonami, które mają na celu podniesienie na duchu, wywołanie delikatnego uśmiechu na twarzy i uświadomienia sobie, że w Rosji żyją ludzie dokładnie tacy jak i my. Zadaniem książki jest zbudowanie pewnego rodzaju więzi między czytelnikem, a mieszkańcem Rosji, którego znamy z felietonów. Dzięki szczerości i otwartości autora możemy dotrzeć do prawdziwej natury Rosjanina, wczuć się w jego sposób myślenia. Poprzez 172 opowiadania i dociekliwość Wacława Radziwinowicza uświadamiamy sobie, że Rosja jest w stanie uchylić rąbka tajemnicy i dać się poznać. Chociaż troszkę. Krok po kroku.

( bookchilling.blogspot.com )

„Rosja jest taka jak to co u nas gotują – zamknięta.” – w taki oto sposób Władimir Sorokin, znany współczesny rosyjski pisarz, określił swój ojczysty kraj. Trudno jednak w całości zgodzić się z tymi słowami, szczególnie po lekturze kolejnej książki Wacława Radziwinowicza Crème de la Kreml. 172 opowieści o Rosji, które zostały nam przedstawione przez wieloletniego...