Beata Chomątowska

Ta książka przeleżała na mojej półce...8 lat. Czy słusznie aż tyle? Kilka słów o tej "innej" biografii. Mam wrażenie, że autorka skoncentrowała się tu na ludziach i ich związku z tym monumentalnym budynkiem, a nie na samym Pałacu. Poznałam jego "korzenie architektoniczne", które sięgają kilku pokoleń wstecz, losy ludzi związanych zarówno z budową, jak i archiwizujących historię PKiN. Książka jest pełna ciekawych anegdot z życia prywatnego postaci związanych z Pałacem, a ich portrety są zrównoważone poprzez kontekst historyczno-polityczny. Są też archiwalne fotografie pomagające wyobrazić sobie zarówno Pałac, jak i osoby, które odegrały rolę w jego historii. Wydaje mi się jednak, że forma w jakiej przekazywane są informacje jest nieco chaotyczna. Autorka założyła, że czytelnik ma pewną wiedzę na temat architektów tamtych czasów, co powoduje, że nazwiska, daty i wydarzenia są dość zawiłe. Przeskakiwanie między różnymi epokami i postaciami może utrudnić śledzenie wątku, co niestety wpływało na odbiór treści. Kilka z rozdziałów oddala się od samego Pałacu, przemieszczając się w sferę biografii poszczególnych osób czy politycznych wydarzeń. Podobało mi się jak autorka ożywiła postać Hanny Szczubełek, kronikarki Pałacu, oraz kotów, które zamieszkiwały ten gmach. To pokazuje różnorodność i wielowątkowość historii związanej z Pałacem, choć niekiedy brakuje spójności między niektórymi fragmentami. To ciekawa lektura choć mnie niezbyt porwała. Jednak dzięki temu, że zostały tu pokazane różne perspektywy mogłam spojrzeć własnym okiem na ten relikt przeszłości i jego historię.