Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No, niewątpliwie była to literacka cegła, chciałoby się powiedzieć: betonowy kloc. Książka bardzo szczegółowa, w zasadzie można by z tego zrobić pracę doktorską, choć - co jest jej niewątpliwą zaletą - nie jest napisana językiem naukowym, akademickim, a przystępnym popularnonaukowym. Zaletą jest też to, że autorka niczego i nikogo nie ocenia. Ot, opowiada historię bloków z betonu. Przytacza fakty, cytuje architektów, zderza z sobą skrajnie różne opinie innych. Dąży do obiektywnego przedstawienia tytułowej problematyki i jej się to udaje. Książka dotyka wszelkich możliwych dziedzin, które mogą dotknąć blokowisk i betonozy: architektury, historii sztuki, geografii, socjologii, historii kultury i historii powszechnej. Autorka kompleksowo podeszła do tematu. Na minus - brakuje mi zdjęć, zwłaszcza historycznych, ilustrujących opisywane zagadnienie. Jak na prawie 550 stron fotografii jest niewiele i są umieszczone dość przypadkowo. Jest opis Warszawy - na zdjęciach mamy Kraków. W tekście mamy Poznań, a na zdjęciu obok Berlin. Tekst opowiada o Berlinie - zdjęcia ilustrują Warszawę. Przykładów mogę mnożyć tyle, ile bezsensownie umieszczonych zdjęć współczesnych w książce. To słabe, że czytając dość obszerną książkę, w której było miejsce na setki fotografii, musiałem posiłkować się internetem, żeby je sobie znaleźć. Jak widać, książka jest niekompletna. Autorka skupiła się też na kilku tylko lokalizacjach i aż nazbyt drobiazgowo je przedstawiła. A już osiedla krakowskie to połowa książki. Ten Kraków Chomątowska wciskała momentami na siłę, jest go za dużo. Czyżby nieudolnie i nachalnie wciśnięty wątek autobiograficzny w postaci historii pani Marii i pana Stanisława z ul. Opolskiej 23 i siebie, czyli córki-dziennikarki? Wszak autorka urodziła się w Krakowie. Czytało mi się to mimo wszystko ciężko. Tematyka interesująca, ale opowiedziana dość nierówno, niekiedy ciężko i nudno, innym razem jakoś żwawiej i ciekawiej. Momentami wszystko to zbyt przegadane. Jakby skrócić o połowę, wyszłoby lepiej.