"Największy hit od czasu Agaty Christie" - każdy sposób dobry na reklamę, a zarazem na sprzedaż książki, ale to już lekka przesada. To moje pierwsze spotkanie z Qwilleranem i kotami, zacząłem od 9 tomu, bo taki mi wpadł w ręce. Nie jest źle czyta się przyjemnie, można polubić głównego bohatera i jego kociaki. Akcja rozkręca się dopiero pod koniec książki, ale mimo to nie czuć nudy, dochodząc do tego momentu. Ot taka lekka pozycja na odstresowanie. Aby mieć pełny obraz serii, będę musiał zacząć od pierwszej pozycji, co też zamierzam uczynić.

"Największy hit od czasu Agaty Christie" - każdy sposób dobry na reklamę, a zarazem na sprzedaż książki, ale to już lekka przesada. To moje pierwsze spotkanie z Qwilleranem i kotami, zacząłem od 9 tomu, bo taki mi wpadł w ręce. Nie jest źle czyta się przyjemnie, można polubić głównego bohatera i jego kociaki. Akcja rozkręca się dopiero pod koniec książki, ale mimo to nie...

„Kot który zszedł pod podłogę” opowiada o wakacyjnym urlopie Qwilla, idealnie więc zbiegły się z tematyką powieści tegoroczne upały. Qwill wyjechał na miesiąc do pobliskiej wioski, gdzie jego przyszywana ciotka miała drewniany domek letniskowy nad jeziorem w Moose County. Koty oczywiście wziął ze sobą. Nasz bohater nie miał w sobie żyłki podróżnika , ale tak niewielka odległość nie stała się przeszkodą. W tomie tym poza próbami odpoczynku Qwill zetknął się z całą masą dziwnych zjawisk, nazwałabym je paranormalnymi, uczestniczył , podchodząc do tego z właściwym sobie sceptycyzmem w seansie wywoływania duchów, poznał medium, zobaczył też, czym kończy się lekceważenie towarzyszących człowiekowi przeczuć, a także jak mogą ułożyć się sprawy, gdy owych przeczuć się nie lekceważy. Pojawi się też opowieść o paranormalnych zdolnościach kotki Dyńki, o tzw. kocim szóstym zmyśle. Qwill poznał też na własnej skórze siłę prawdziwego żywiołu, albowiem nad Moose County pojawiło się nieoczekiwanie tornado, przez które mało co nie stracił życia. Trochę czasu spędził poszukując robotników, którzy zrobiliby remont domku, a gdy już ich znalazł, to przeżył prawdziwe piekło. Każdy kto zatrudniał kiedykolwiek tzw. fachowców, zrozumie, jak bywa to koszmarne. No i oczywiście jak na kryminał przystało, nie zabrakło zbrodni. Można też obserwować, jak rozwija się historia damsko – męska, aczkolwiek wybranka jego serca, z którą żyje w dość luźnym związku, Polly, była w czasie jego wakacji na swoim własnym wyjeździe, zupełnie gdzie indziej.

w tym tomie, mimo wielu przeciwieństw losu, mimo nieobecności Polly i niepewności co do ich przyszłości, Qwill cieszy się na swój niezawodny sposób życiem. Rozkoszuje się latem, przyrodą, spotyka się z przyjaciółmi, nie szuka dziury w całym. Nie narzeka, że nie jest gdzieś indziej, że ktoś go zdenerwował itp. Poznał też nowych znajomych, wolontariuszy z domu opieki, robiących coś wyjątkowo pożytecznego.
całość
http://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2017/08/lilian-jackson-braun-kot-ktory-zszed.html

„Kot który zszedł pod podłogę” opowiada o wakacyjnym urlopie Qwilla, idealnie więc zbiegły się z tematyką powieści tegoroczne upały. Qwill wyjechał na miesiąc do pobliskiej wioski, gdzie jego przyszywana ciotka miała drewniany domek letniskowy nad jeziorem w Moose County. Koty oczywiście wziął ze sobą. Nasz bohater nie miał w sobie żyłki podróżnika , ale tak niewielka...

W tej części przynajmniej nie było kolejnego romansu głównego bohatera ;). Za to znowu trup ściele się gęsto! Co ciekawe, w tym miasteczku naprawdę nie przejmują się kolejnymi znikającymi osobami! Chyba nie chciałabym tam mieszkać ;). I policja też niewiele działa. W każdym razie koty zdecydowanie są niezbędne do rozwiązywania zagadek kryminalnych, a przynajmniej tej jeden kot - Koko!

W tej części przynajmniej nie było kolejnego romansu głównego bohatera ;). Za to znowu trup ściele się gęsto! Co ciekawe, w tym miasteczku naprawdę nie przejmują się kolejnymi znikającymi osobami! Chyba nie chciałabym tam mieszkać ;). I policja też niewiele działa. W każdym razie koty zdecydowanie są niezbędne do rozwiązywania zagadek kryminalnych, a przynajmniej tej jeden...

Cieszę się, że mam już cały komplet książek z tej serii, bo mogę kiedy chcę delektować się specyficzym humorem, niezwykłymi przygodami i uroczymi kotami, w pięknych "okolicznościach natury". One się naprawdę nie nudzą!

Cieszę się, że mam już cały komplet książek z tej serii, bo mogę kiedy chcę delektować się specyficzym humorem, niezwykłymi przygodami i uroczymi kotami, w pięknych "okolicznościach natury". One się naprawdę nie nudzą!

Lekki kryminał napisanym prostym językiem,który utrzymuje w napięciu i ma wiele niewyjaśnionych spraw prawie do końca.

Lekki kryminał napisanym prostym językiem,który utrzymuje w napięciu i ma wiele niewyjaśnionych spraw prawie do końca.

ciekawy kryminał

ciekawy kryminał

Słowem, "Kot, który zszedł pod podłogę" to bardzo dobra lektura – czasem zabawna, czasem poważna, lecz przez cały czas trzymająca w napięciu. A o to w kryminałach w końcu chodzi.

Słowem, "Kot, który zszedł pod podłogę" to bardzo dobra lektura – czasem zabawna, czasem poważna, lecz przez cały czas trzymająca w napięciu. A o to w kryminałach w końcu chodzi.

Dzięki tej serii książek przekonałam się do powieści detektywistycznych. Doskonały klimat. Ciekawa postać głównego bohatera. Koci pierwiastek. Wartka akcja. Książka napisana lekko i z humorem.

Dzięki tej serii książek przekonałam się do powieści detektywistycznych. Doskonały klimat. Ciekawa postać głównego bohatera. Koci pierwiastek. Wartka akcja. Książka napisana lekko i z humorem.

Książka napisana lekkim piórem. Relacje głównego bohatera z jego kotami nadają jej żartobliwy ton, mimo że, książka dotyczy poważnej sprawy związanej z morderstwami. Bardzo mnie urzekła. Kiedyś na pewno jeszcze do niej wrócę. Polecam.

Książka napisana lekkim piórem. Relacje głównego bohatera z jego kotami nadają jej żartobliwy ton, mimo że, książka dotyczy poważnej sprawy związanej z morderstwami. Bardzo mnie urzekła. Kiedyś na pewno jeszcze do niej wrócę. Polecam.

Jak zwykle miło i przyjemnie, klimatycznie i z kocią nutą. Czytam po kolei wszystkie tomy i zastanawiam się czy do ostatniego ktokolwiek ocaleje z tego miasteczka, trup ściele się gęsto w każdym tomie :)

Jak zwykle miło i przyjemnie, klimatycznie i z kocią nutą. Czytam po kolei wszystkie tomy i zastanawiam się czy do ostatniego ktokolwiek ocaleje z tego miasteczka, trup ściele się gęsto w każdym tomie :)