Wciągająca opowieść z fajnym klimatem, chociaż kilka momentów było co prawda nudnych. Ciekawie ukazane różne środowiska społeczne. Interesujące połączenie autentycznych wątków i fikcyjnych zdarzeń w klimacie literackiej zagadki.

Wciągająca opowieść z fajnym klimatem, chociaż kilka momentów było co prawda nudnych. Ciekawie ukazane różne środowiska społeczne. Interesujące połączenie autentycznych wątków i fikcyjnych zdarzeń w klimacie literackiej zagadki.

6,5

6,5

Książka powiem szczerze zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Spodziewałam się, że będzie nudna i się dłużyła ale z zaskoczeniem przyznaję, że bardzo mi się podobała tym bardziej, że mnóstwo faktów z książki jest prawdziwe. Polecam.

Książka powiem szczerze zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Spodziewałam się, że będzie nudna i się dłużyła ale z zaskoczeniem przyznaję, że bardzo mi się podobała tym bardziej, że mnóstwo faktów z książki jest prawdziwe. Polecam.

Zamysł fajny i sama koncepcja książki mi się podoba. Zabrakło mi jednak kunsztu w poprowadzeniu fabuły i utrzymaniu napięcia. Momentami wkrada się nuda i zbyt rozbudowane dygresje, które ostatecznie nie wpłynęły na rozwiązanie zagadki. I niestety udało mi się odgadnąć "twist" gdzieś w połowie książki, co zepsuło troszkę lekturę. Mimo to na pewno sięgnę po inne książki tego autora.

Zamysł fajny i sama koncepcja książki mi się podoba. Zabrakło mi jednak kunsztu w poprowadzeniu fabuły i utrzymaniu napięcia. Momentami wkrada się nuda i zbyt rozbudowane dygresje, które ostatecznie nie wpłynęły na rozwiązanie zagadki. I niestety udało mi się odgadnąć "twist" gdzieś w połowie książki, co zepsuło troszkę lekturę. Mimo to na pewno sięgnę po inne książki tego...

W 43

W 43

Matthew Pearl wie jak z wdziękiem poruszać się wśród historycznych bohaterów. Kolejna powieść, w której mistrzowsko połaczył fikcyjne wątki i fakty. Czytając, swobodnie przeskakujemy pomiędzy opisem ostatniej wizyty Dickensa w Stanach, a walką o zdobycie jego ostatniego rękopisu po śmierci pisarza. Tym razem kryminalny wątek wydał mi się nieco przekombinowany- może przez opary opium i ezoteryczną pasję Dickensa? A może autor nieco zbyt długo zwodzi czytelnika, by na koniec jakby w naprędce zaskoczyć zwrotem akcji i zakończyć książkę?

Matthew Pearl wie jak z wdziękiem poruszać się wśród historycznych bohaterów. Kolejna powieść, w której mistrzowsko połaczył fikcyjne wątki i fakty. Czytając, swobodnie przeskakujemy pomiędzy opisem ostatniej wizyty Dickensa w Stanach, a walką o zdobycie jego ostatniego rękopisu po śmierci pisarza. Tym razem kryminalny wątek wydał mi się nieco przekombinowany- może przez...

To moje ostatnie spotkanie z tym autorem. Powieść ta zamyka cykl bostoński. Jak dla mnie najlepszą częścią był "Klub Dantego", ale "Zagadka Dickensa" nie jest zła. Fajnie poprowadzona akcja, autor się napracował (zresztą tak jak i przy innych powieściach),żeby wiernie oddać atmosferę epoki i wydarzeń. Jak można się domyślać powieść odnosi się do Dickensa i jego podróży po Ameryce oraz niedokończonej przez niego powieści "Tajemnica Edwarda Drooda". Bardzo filmowa powieść. O!

To moje ostatnie spotkanie z tym autorem. Powieść ta zamyka cykl bostoński. Jak dla mnie najlepszą częścią był "Klub Dantego", ale "Zagadka Dickensa" nie jest zła. Fajnie poprowadzona akcja, autor się napracował (zresztą tak jak i przy innych powieściach),żeby wiernie oddać atmosferę epoki i wydarzeń. Jak można się domyślać powieść odnosi się do Dickensa i jego podróży po...

Bardzo fajna książka, jak wszystkie tegoż autora :) czyta się lekko i przyjemnie. Polecam!

Bardzo fajna książka, jak wszystkie tegoż autora :) czyta się lekko i przyjemnie. Polecam!

Matthew Pearl kończy swoją wędrówkę po meandrach XIX-wiecznej literatury. „Zagadka Dickensa” zgrabnie domyka trylogię rozpoczętą „Klubem Dantego”.

Charles Dickens nie żyje. Ta wiadomość elektryzuje świat zakochany w prozie autora „Klubu Pickwicka”. Ale podczas gdy czytelnicy opłakują śmierć uwielbianego pisarza, wydawcy rozpoczynają bezpardonową walkę o publikację jego ostatniego utworu „Tajemnica Edwina Drooda”. Sęk w tym, że Dickens zdążył opublikować jedynie sześć rozdziałów swojej książki. Czy przed śmiercią napisał pozostałe? Jeśli tak, to gdzie je ukrył? Co stało się z Edwinem Droodem i kim jest pojawiający się w książce tajemniczy detektyw Dick Datchery?
Zagadka niedokończonej powieści nurtowała ludzi od chwili jej wydania. Domorośli dramaturdzy dopisywali własne zakończenia, a czytelnicy snuli spiskowe teorie dotyczące losów bohaterów „Tajemnicy...”. Pearl na szczęście nie próbuje uzupełniać Dickensa, choć zgrabnie naśladuje jego literacki styl i nie ukrywa, że jego powieść jest wielkim hołdem złożonym autorowi „Olivera Twista”.
Solidnie skrojona fabuła toczy się równolegle w Londynie, dokąd przyjeżdża poszukujący zaginionych notatek pisarza jego amerykański wydawca James R. Osgood, oraz w Indiach, gdzie przemytników opium tropi syn Dickensa Francis. Na dodatek Pearl przeskakuje też o kilka lat wstecz, wspominając ostatnie tournée pisarza po Stanach Zjednoczonych, a zwłaszcza jego niebezpieczne spotkanie z obłąkaną prześladowczynią. Wszystkie te elementy sprawiają początkowo wrażenie zestawionych na siłę, ale z biegiem czasu ładnie się zazębiają, a literackie puzzle ułożone zostają w chwilami zaskakującą, ale satysfakcjonującą całość.
O ile jednak poprzednie części trylogii – „Klub Dantego” i „Cień Poego” – były przede wszystkim historycznymi thrillerami, o tyle w „Zagadce Dickensa” Pearl większy nacisk kładzie na zbudowanie wiarygodnego obrazu epoki, zaledwie inkrustowanego kryminalną fabułą. Nie szuka rozwiązania zagadek, na które odpowiedzi nie ma, rzuca swoich bohaterów w wir niebezpiecznych wydarzeń jakby od niechcenia, choć akcję prowadzi precyzyjnie, co i rusz szykując jakąś fabularną woltę.
Ale o wiele ważniejszy od poszukiwania zaginionych rękopisów Dickensa jest tu obraz XIX-wiecznego społeczeństwa, wiktoriańskiej obyczajowości i zakłamania, siłą rzeczy wyrywkowy, ale fascynujący. Podróż od portowych zaułków Bostonu, poprzez nielegalne palarnie opium w Londynie aż na salony arystokratów, udała się Pearlowi znakomicie. Podobnie jak drobiazgowy – i chwilami wyjątkowo złośliwy – portret środowiska wydawców, bezpardonowo ze sobą walczących, uciekających się do wyjątkowo nieczystych zagrań i wynajmowania najemników, gotowych do zdobycia nieopublikowanych jeszcze materiałów sprytem, przemocą, a najczęściej jednym i drugim naraz. Wydawcy Pearla pewnie z takimi problemami nie musieli się zmagać, ale już rozmaite perypetie Bloomsbery, publikującego w Anglii powieści J.K. Rowling o Harrym Potterze, dowodzą, że choć od śmierci Dickensa minęło ponad 140 lat, aż tak wiele się nie zmieniło.

Recenzja ukazała się pierwotnie na łamach magazynu „Kultura” Dziennika Gazety Prawnej.

Matthew Pearl kończy swoją wędrówkę po meandrach XIX-wiecznej literatury. „Zagadka Dickensa” zgrabnie domyka trylogię rozpoczętą „Klubem Dantego”.

Charles Dickens nie żyje. Ta wiadomość elektryzuje świat zakochany w prozie autora „Klubu Pickwicka”. Ale podczas gdy czytelnicy opłakują śmierć uwielbianego pisarza, wydawcy rozpoczynają bezpardonową walkę o publikację jego...

Zagmatwane i niezbyt ciekawe.

Zagmatwane i niezbyt ciekawe.