rozwińzwiń

Wróżenie z wnętrzności

Okładka książki Wróżenie z wnętrzności Wit Szostak
Okładka książki Wróżenie z wnętrzności
Wit Szostak Wydawnictwo: Powergraph Seria: Kontrapunkty literatura piękna
234 str. 3 godz. 54 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Kontrapunkty
Wydawnictwo:
Powergraph
Data wydania:
2015-10-21
Data 1. wyd. pol.:
2015-10-21
Liczba stron:
234
Czas czytania
3 godz. 54 min.
Język:
polski
ISBN:
9788364384431
Tagi:
literatura polska
Średnia ocen

7,6 7,6 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Boże nawiedzenie Justyna Hankus, Rafał Kosik, Radek Rak, Wit Szostak
Ocena 4,7
Boże nawiedzenie Justyna Hankus, Raf...
Okładka książki Utopay. Przyszłość wystawia rachunek Wojciech Chamier-Gliszczyński, Wojciech Chmielarz, Anna Cieplak, Jacek Dukaj, Paulina Hendel, Miłosz Horodyski, Grzegorz Kasdepke, Rafał Kosik, Wojciech Kuczok, Wojtek Miłoszewski, Zygmunt Miłoszewski, Daniel Odija, Łukasz Orbitowski, Mateusz Pakuła, Andrzej Pilipiuk, Grażyna Plebanek, Michał Protasiuk, Radek Rak, Anna Rozenberg, Barbara Sadurska, Magdalena Salik, Dominika Słowik, Bartosz Szczygielski, Wit Szostak, Cezary Zbierzchowski, Jakub Żulczyk
Ocena 6,3
Utopay. Przysz... Wojciech Chamier-Gl...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,6 / 10
351 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
300
58

Na półkach: ,

Odkryta głosem Filipa Kosiora, co moim zdaniem dla tak snutej opowieści, ma naprawdę duże znaczenie.
Opowieść milczacego brata jest czasami rwana, pełna nerwowych powtórzeń, czasami bardzo poetycka czy filozoficzna. Błażej patrzy i opowiada - niby sobie, ale jednak czytelnikowi. Tłumaczy świat, w którym się znalazł - odkrywa jego tajemnice. Sprawia wrażenie jakby wiedział wszystko, ale nie wszystko chciał lub mógł ujawnić.
Dobra historia, aż chciałby się trafić na ten dworzec, zajrzeć do poczekalni i na peron, doświadczyć powolnego życia uciekinierów.

Odkryta głosem Filipa Kosiora, co moim zdaniem dla tak snutej opowieści, ma naprawdę duże znaczenie.
Opowieść milczacego brata jest czasami rwana, pełna nerwowych powtórzeń, czasami bardzo poetycka czy filozoficzna. Błażej patrzy i opowiada - niby sobie, ale jednak czytelnikowi. Tłumaczy świat, w którym się znalazł - odkrywa jego tajemnice. Sprawia wrażenie jakby wiedział...

więcej Pokaż mimo to

avatar
617
233

Na półkach: , , ,

Wit Szostak to pisarz świetnie operujący słowem, tworzy piękne zdania i czuje się w jego twórczości lekkość pisania.
Jego historie są tajemnicze, pełne niedomówień mają w sobie coś ulotnego.
Nie jest to literatura nasączona emocjami, szaloną akcją czy wielkim dramatyzmem, dlatego nie każdemu przypadnie do gustu.

Wit Szostak to pisarz świetnie operujący słowem, tworzy piękne zdania i czuje się w jego twórczości lekkość pisania.
Jego historie są tajemnicze, pełne niedomówień mają w sobie coś ulotnego.
Nie jest to literatura nasączona emocjami, szaloną akcją czy wielkim dramatyzmem, dlatego nie każdemu przypadnie do gustu.

Pokaż mimo to

avatar
1384
450

Na półkach: , , , , , ,

Wielkie emocje, erotyzm, szepty. Książka o tym, ze wszystko co się dzieje wokół nas jest przelotne, przemijające, bo i ludzie się zmieniają i zmieniają się okoliczności.

Wielkie emocje, erotyzm, szepty. Książka o tym, ze wszystko co się dzieje wokół nas jest przelotne, przemijające, bo i ludzie się zmieniają i zmieniają się okoliczności.

Pokaż mimo to

avatar
36
2

Na półkach:

Co tu dużo pisać - przepiękna, do delektowania się...

Co tu dużo pisać - przepiękna, do delektowania się...

Pokaż mimo to

avatar
989
787

Na półkach: ,

O! I oto książka, którą Wit Szostak udowadnia, że jednak potrafi pięknie kreować kobiece bohaterki (czego nie dostrzegłam w książkach „Szczelinami” czy „Cudze słowa”). To, w jaki sposób sportretowana została tutaj Marta, jej ciało i tlący się gdzieś w tle subtelny erotyzm, jest naprawdę urzekający. Jest w tym zarówno pisarska wrażliwość, jak i trafnie oddane piękno kobiecego ciała widzianego okiem mężczyzny. Dawno nie spotkałam się z tak sensualnymi, malarskimi i estetycznymi scenami z pogranicza erotyki w literaturze, jak we „Wróżeniu z wnętrzności” właśnie.
Ale przecież to nie książka o kobietach, mamy tutaj do czynienia z teatrem trzech aktorów, eskapistycznych mężczyzn – braci bliźniaków, Błażeja i Mateusza oraz ich ojca, postaci tak różniących się od siebie, a jednocześnie będących do siebie w pewnych względach podobnych. Każdy z nich bowiem ucieka, ucieka przed światem i przed sobą nawzajem.
Błażej najbardziej odcina się od siebie i rozczarowującej go, raz zarazem zadającej ciosy rzeczywistości, zamyka się na świat słów, zamyka się w pełni w sobie, stając się niemym obserwatorem otoczenia i cicho snującym narrację jego komentatorem. Mateusz odcina się od pracy i kariery rzeźbiarza, od iluzorycznej manii wielkości i wielkiego świata, wybiera życie w opuszczonym dworcu kolejowym w Poświatowie. Ich ojciec zaś zmuszony jest robić uniki przed represyjnym systemem, co będzie równoznaczne z ucieczką przed rodziną i mylnie nakreślonym jej ideałem.
„Dlaczego opowieść ma nie boleć, ma uspokoić i wyjaśnić, skoro opowiada o tym, co pali do dziś?” I tak jest właśnie w przypadku „Wróżenia z wnętrzności”. To historia, która nie ukoi. Przepełnia ją rozczarowanie trawiące wnętrzności. To powieść demitologizująca poniekąd obraz rodziny i moc słów, które symbolicznie przed dwadzieścia lat chowa w sobie Błażej. „Słowa świata nie naprawią”, stwierdza i w tym prostym stwierdzeniu tkwi jakże bolesna prawda.
Opowieść z pogranicza jawy i snu, wielowarstwowa, pełna niedopowiedzeń, o której można by pisać na wiele sposób, ale znowu wyszedłby mi elaborat, czego nie chcę, bo elaboratów nikt nie chce czytać. Warto przeczytać jednakże tę wydaną w 2015 roku powieść Szostaka, bo to książka uwodząca. „Zwyczaje budują dom, a źle być bezdomnym”, dlatego ja zwyczajowo będę sięgać po każdą kolejną propozycję krakowianina.

O! I oto książka, którą Wit Szostak udowadnia, że jednak potrafi pięknie kreować kobiece bohaterki (czego nie dostrzegłam w książkach „Szczelinami” czy „Cudze słowa”). To, w jaki sposób sportretowana została tutaj Marta, jej ciało i tlący się gdzieś w tle subtelny erotyzm, jest naprawdę urzekający. Jest w tym zarówno pisarska wrażliwość, jak i trafnie oddane piękno...

więcej Pokaż mimo to

avatar
641
241

Na półkach: ,

Każda historia wymaga opowiedzenia. Tę opowiada Błażej, który od dwudziestu lat…

...nic nie mówi. Gdyż wyemigrował wewnętrznie. Zrezygnował z życia zewnętrznego, odłożył je (na później?) i na dobrą sprawę stał się jedynie częścią historii swojego „mądrego brata”, Mateusza, u którego mieszka.

I który to brat (bliźniak, zresztą) też jest uciekinierem, tyle że już nie wewnętrznym. Uciekł od życia, jakie (z wielkim powodzeniem towarzyskim i finansowym) wiódł w wielkim mieście. A kilkadziesiąt lat wcześniej ich ojciec, opozycjonista, zbiegł na Zachód z komunistycznej Polski.

W takiej sytuacji rola stabilizującej kotwicy przypadła w tej rodzinie kobietom. Matce, która pojawia się we wspomnieniach Błażeja i która musiała podjąć trud samotnego macierzyństwa. Oraz Marcie – pięknej i głęboko mądrej żonie Mateusza. Od czasu do czasu po kartach książki przewija się też jej przyjaciółka, Sara.

O najważniejszych sprawach opowiada się najtrudniej, bo słowa je pomniejszają. Zwłaszcza gdy opowieść snuje człowiek, który od lat nie powiedział ani słowa. Dlatego wiele w tej historii musimy dopowiedzieć sobie sami.

Każda historia wymaga opowiedzenia. Tę opowiada Błażej, który od dwudziestu lat…

...nic nie mówi. Gdyż wyemigrował wewnętrznie. Zrezygnował z życia zewnętrznego, odłożył je (na później?) i na dobrą sprawę stał się jedynie częścią historii swojego „mądrego brata”, Mateusza, u którego mieszka.

I który to brat (bliźniak, zresztą) też jest uciekinierem, tyle że już nie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
106
93

Na półkach:

Przypadkiem trafiłem na tę książkę i byłem poruszony. Bardzo konsekwentnie zbudowany świat przedstawiony i ciekawe wnioski filozoficzne -- i to wnioski dotykające czegoś istotnego, fundamentalnego dla rzeczywistości, a nie ,,wydumane". Niezwykła rzecz.

Przypadkiem trafiłem na tę książkę i byłem poruszony. Bardzo konsekwentnie zbudowany świat przedstawiony i ciekawe wnioski filozoficzne -- i to wnioski dotykające czegoś istotnego, fundamentalnego dla rzeczywistości, a nie ,,wydumane". Niezwykła rzecz.

Pokaż mimo to

avatar
147
140

Na półkach: , ,

Literatura wymagająca. Pozostawia jednak ślad we "wnętrznościach".

Literatura wymagająca. Pozostawia jednak ślad we "wnętrznościach".

Pokaż mimo to

avatar
37
2

Na półkach:

Tajemnicza, z pozoru infantylna opowieść z pogranicza analizy dyskursu zwracająca uwagę na zwroty, którymi na co dzień się posługujemy

Tajemnicza, z pozoru infantylna opowieść z pogranicza analizy dyskursu zwracająca uwagę na zwroty, którymi na co dzień się posługujemy

Pokaż mimo to

avatar
354
46

Na półkach:

'Szeptem piszę. Na palcach. Słowa śpią i nic nie wiedzą. Mądry by nie pisał, chyba że dla głupich. Bo dla mądrych nie warto. Mądrzy wiedzą wszystko i pisania nie potrzebują. A dla głupich też nie warto, bo głupi i tak nie zrozumieją mądrego'.

No to ja jestem głupi, a Szostak mądry. Albo na odwrót. Ale po kolei. Nazwisko autora ciekawiło mnie już dawno, dzięki dobremu marketingowi wydawnictwa Runa. Więc pewne oczekiwania miałem, które autor, jak się wydaje spełnia, ale tylko przez pierwszą godzinę słuchania audiobooka. Im dłużej książka trwa, tym bardziej się okazuje, że nie ruszy z miejsca.

Narrator, który ma 'problem z głową', świetna miejscówka w postaci byłej stacji kolejowej. Jest jakaś legenda, jakaś zajawka opowieści. Ale opowieści nie ma! Nie wiem, czym ta książka miała być. Mogła być opowieścią o magicznym miejscu w stylu filmów duetu Andrzej Kondratiuk- Iga Cembrzyńska. Mogła być opowieścią o leczeniu traumy albo i klasyczną psychodramą. A z czasem zaczęła mi się niefajnie kojarzyć z ekscentrycznymi gierkami znudzonych dziwaków w klimatach 'Maga' Johna Fowlesa, którego btw nie znoszę.

W pewnym momencie jest fajny fragment o pretensjonalności, ten zaczynający się w kawiarni. Tutaj Szostak sam nałożył mi strzałę na cięciwę, bo popełnił wszystkie błędy, które łżeinteligentnie krytykował! Właśnie ta książka jest pretensjonalna! Próbuje poruszać sto Wielkich Tematów, a nie potrafi skonstruować sensownej linii fabularnej. Pogrąża się w dziwactwach jej bohaterów. Zawiera w sobie świetne momenty (wypruwanie żył!),ale nie stanowi całości. Reżyser i operator znakomici, ale 'scenarzysta forsę wziął, potem zaczął pić...'.

Szostak popełnił najważniejszy błąd twórców, których czasem określa się mianem 'artystowskich'. Chciał napisać Wielkie Dzieło, a zapomniał o podstawach. Chciał zostać Twardochem, Gombrowiczem i Miłoszem w jednym. Chciał zrobić... nie wiem co... Oniryczną psychodramę? Podręcznik dla pisarzy zaczął czytać na setnej stronie, a przegapił poprzednią. 'Gdzie tu sens, gdzie logika?'. Panie Szostak, bez logiki nie ma co pisać o sensie. Najpierw gatunkowość, potem głębia, nie na odwrót.

Fajnych momentów książka ma sporo. Cytatów do oprawiania w ramki jest mnóstwo, nie tylko ten z początku mojej recki. Ujęły mnie także te o Polsce, o sztuce, o Toskanii, o szarym dorastaniu, o bliznach Sary, o wątpliwościach Mateusza, o kredkach, o pisaniu Błażeja. To na pewno warto zapamiętać i warto o Szostaku pamiętać, może tylko w tej książce pogubił kolejność działań. Więc jeszcze raz rada od czytelnika: najpierw szczegół, potem ogół. Bez dopracowanych szczegół ogół nie ma prawa wybrzmieć właściwie.

5/10. I tak zawyżam i lekceważę własną irytację. Ale dostrzegam potenszjal autora.

Wersję audio czyta Filip Kosior. A wydał powergraph. Ten duet dawał nadzieję na wysoko jakość dzieła. Kosior świetny jak zawsze. Nie chodzi mi o niego ani o wydawnictwo. Po prostu sprawdziło się porzekadło o książce i okładce.
Co do duetu Kosior % powergraph to czekam z utęsknieniem na nowego R.M.Wegnera! Panie Filipie, obyśmy się wkrótce spotkali :)

'Szeptem piszę. Na palcach. Słowa śpią i nic nie wiedzą. Mądry by nie pisał, chyba że dla głupich. Bo dla mądrych nie warto. Mądrzy wiedzą wszystko i pisania nie potrzebują. A dla głupich też nie warto, bo głupi i tak nie zrozumieją mądrego'.

No to ja jestem głupi, a Szostak mądry. Albo na odwrót. Ale po kolei. Nazwisko autora ciekawiło mnie już dawno, dzięki dobremu...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    657
  • Przeczytane
    436
  • Posiadam
    107
  • Ulubione
    26
  • Literatura piękna
    11
  • Teraz czytam
    11
  • 2022
    8
  • Ebooki
    8
  • Literatura polska
    7
  • Legimi
    7

Cytaty

Więcej
Wit Szostak Wróżenie z wnętrzności Zobacz więcej
Wit Szostak Wróżenie z wnętrzności Zobacz więcej
Wit Szostak Wróżenie z wnętrzności Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także