Kiedy mój przyjaciel Egipcjanin właśnie zniknął ze świata realnego, bo rozpoczął się Ramandan, chcesz się dowiedzieć o co "kaman"?
***
Pamiętam z zajęć na studiach, że wszystkie wyznania spełniają kryteria sekt (!) - więc zacząłem szukać literatury na ten temat i trafiłem na tę rewelacyjna książkę.
***
Uwielbiam poznawać inne kultury, niejednokrotnie odkrywające poprzez porównania absurdy także naszych zwyczajów i przekonań.
***
Książka dla mnie smutna, ukazująca dość drastyczne elementy kultury Egiptu, przesiąkniętej zwyczajami islamu. Zwalczanie wyznawców innych religii: chrześcijan koptyjskich, bahaistów, w tym innych odłamów islamu i najbardziej ateistów. Obrzezania kobiet. Uboje rytualne. Stosunek do utrzymywania czystości. Kastowość społeczeństwa. Przemoc domowa. I pomyśleć, że jeszcze miesiąc temu zastanawiałem się, czy nie przeprowadzić się do Hurghady? Wiem, że mieszkałbym w skansenie dla ekspatów.
Cóż ciekawość krajem i korzystanie z raf koralowych pozostanie, moja znajomość z Egipcjaninem w Polsce też - jednocześnie zupełnie inaczej będę teraz patrzył na ich zwyczaje.

Kiedy mój przyjaciel Egipcjanin właśnie zniknął ze świata realnego, bo rozpoczął się Ramandan, chcesz się dowiedzieć o co "kaman"?
***
Pamiętam z zajęć na studiach, że wszystkie wyznania spełniają kryteria sekt (!) - więc zacząłem szukać literatury na ten temat i trafiłem na tę rewelacyjna książkę.
***
Uwielbiam poznawać inne kultury, niejednokrotnie odkrywające poprzez...

Bardzo wartościowa lektura, daje do myślenia nad rolą i oddziaływaniem religii oraz irracjonalizmu na społeczność.

Bardzo wartościowa lektura, daje do myślenia nad rolą i oddziaływaniem religii oraz irracjonalizmu na społeczność.

Oto mamy (mieliśmy, bo wyjechał z tego arabskiego świata, mimo deklaracji, że nie może bezeń żyć) swojego szpiega w krainie deszczowców (raczej bezdeszczowców),tych, którymi dziś straszy się dorosłych, jak kiedyś dzieci Babą Jagą. Szpieg to utalentowany, ze sprawnym piórem, ze spostrzegawczością reportera, ale bez zwykłej w tym zawodzie skłonności do upraszczania, sprowadzania do wspólnego mianownika i wydawania łatwych sądów. Jednocześnie Kalwas nie zmusza się do (niemożliwego przecież) pełnego obiektywizmu - kiedy coś go wkurza, to przeczytamy o tym dosadnie.
Kto tylko nie chce zaskorupieć w swoim ustalonym obrazie świata, niech czyta Kalwasa. To nie tylko głos z samego wnętrza obcej planety, to także dobra, żywa proza. Salaam!

Oto mamy (mieliśmy, bo wyjechał z tego arabskiego świata, mimo deklaracji, że nie może bezeń żyć) swojego szpiega w krainie deszczowców (raczej bezdeszczowców),tych, którymi dziś straszy się dorosłych, jak kiedyś dzieci Babą Jagą. Szpieg to utalentowany, ze sprawnym piórem, ze spostrzegawczością reportera, ale bez zwykłej w tym zawodzie skłonności do upraszczania,...

Egipt z innej strony. Jak dla mnie za dużo polityki i religii. Ten kraj jednak zawsze dla będzie rajem jeśli chodzi o zabytki i zwiedzanie, ale dobrze też poznać trochę inne realia. Widać, że Autor na prawdę kocha miejsce, w którym mieszka, że odnalazł się wśród Egipcjan, a mimo wszystko ma swoje zdanie. Bardzo dobry reportaż.

Egipt z innej strony. Jak dla mnie za dużo polityki i religii. Ten kraj jednak zawsze dla będzie rajem jeśli chodzi o zabytki i zwiedzanie, ale dobrze też poznać trochę inne realia. Widać, że Autor na prawdę kocha miejsce, w którym mieszka, że odnalazł się wśród Egipcjan, a mimo wszystko ma swoje zdanie. Bardzo dobry reportaż.

Ależ to było dobre! Nie chodzi o to, czy ktoś lubi wyznawców Mahometa, czy nie, ta ksiażka jest dla obu frakcji, bo jest prawdziwa. Autor, Polak, muzułmanin naprawdę lubi Egipt i jego mieszkańców, jednak gdy trzeba powiedzieć prawdę o ich "ciemnych stronach" robi to, nie owijajac w bawełnę. Doceniam te szczerość i sposób narracji, który czyni ten reportaż pasjonującą podróżą w nieznane.

Ależ to było dobre! Nie chodzi o to, czy ktoś lubi wyznawców Mahometa, czy nie, ta ksiażka jest dla obu frakcji, bo jest prawdziwa. Autor, Polak, muzułmanin naprawdę lubi Egipt i jego mieszkańców, jednak gdy trzeba powiedzieć prawdę o ich "ciemnych stronach" robi to, nie owijajac w bawełnę. Doceniam te szczerość i sposób narracji, który czyni ten reportaż pasjonującą...

Tę książkę planowałam przeczytać rok temu przed wyjazdem do Egiptu - wtedy się nie wyrobiłam, a "Egipt: haram halal" odłożyłam na nieokreślone "później", w końcu nie było już pośpiechu ;). A szkoda, bo reportaż Kalwasa w ciekawy sposób uzupełnił moją wcześniejszą wiedzę. Autor od lat mieszka w Aleksandrii, jest muzułmaninem, zna język arabski, ma miejscowych znajomych i pokazuje czytelnikowi Egipt z punktu widzenia zwykłego człowieka. A jest to kraj pełen sprzeczności - z jednej strony mocno wierzący i religijny, z drugiej chcący trzymać się z daleka od państwa religijnego, z jednej dążący do demokracji, z drugiej potrzebujący silnej ręki wojskowych nad sobą... Kalwas rozmawia z ludźmi o wszystkim: o rewolucji i dyktaturze, o podejściu do obcokrajowców, o religii (a raczej religiach, tych uznawanych i tych nie),o miłości i seksie, obrzezaniu kobiet i homoseksualizmie, o postrzeganiu obcokrajowców, o (nie)dbaniu o bezpieczeństwo i czystość, o jedzeniu, o nauce... po prostu o życiu. I choć ten Egipt z dala od turystycznych kurortów i historycznych zabytków nie jest zbyt zachęcający dla Europejczyka, to jednak ciekawy i fascynujący. Mocną stroną "Egiptu: haram halal" jest też język - reportaż jest dobrze napisany, z lekkimi wstawkami w dobrych miejscach. Sporo w nim też autora, ale zaskakująco mi to nie przeszkadza - Kalwas po prostu dzieli się swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami, a kiedy trzeba, dopuszcza do głosu Egipcjan (i tych wypowiedzi jest jednak znacznie więcej). Warto przeczytać, fajna lektura, by poznać Egipt z tej nieturystycznej strony.

Tę książkę planowałam przeczytać rok temu przed wyjazdem do Egiptu - wtedy się nie wyrobiłam, a "Egipt: haram halal" odłożyłam na nieokreślone "później", w końcu nie było już pośpiechu ;). A szkoda, bo reportaż Kalwasa w ciekawy sposób uzupełnił moją wcześniejszą wiedzę. Autor od lat mieszka w Aleksandrii, jest muzułmaninem, zna język arabski, ma miejscowych znajomych i...

Mimo ukończenia studiów w tym kierunku, nie potrafię przekonać racjonalnej części mojego umysłu do kultury arabskiej i koniec. Do kultury gdzie - tak jak napisano - można wycinać żyletką narządy kobiece bez znieczulenia, a nie można pocałować się na ulicy, albo chociaż złapać chłopaka za rękę. Nie rozumiem też podziwu autora do tego kraju. Opisuje brud i smród ulic, opisuje jak wyrzucają śmieci z okien wprost na ulicę, jak zarzynają setki zwierząt, jak traktują kobiety, jak nazywają dziewczyny "kur...", bo chodzą do restauracji czy dyskotek. Opisuje po czym stwierdza, że to fascynujący kraj. Nie rozumiem tego i nie wiem czy szczerze podziwiam europejskie kobiety, które wiążą się z Egipcjanami lub innymi Arabami, czy bardziej jestem tym przerażona. Nie mniej jednak, lektura jest wstrząsająca. Przede wszystkim dlatego, że pokazuje na jak przeciwnych biegunach są nasze kultury. Dawno żadna lektura mnie tak nie uderzyła.

Mimo ukończenia studiów w tym kierunku, nie potrafię przekonać racjonalnej części mojego umysłu do kultury arabskiej i koniec. Do kultury gdzie - tak jak napisano - można wycinać żyletką narządy kobiece bez znieczulenia, a nie można pocałować się na ulicy, albo chociaż złapać chłopaka za rękę. Nie rozumiem też podziwu autora do tego kraju. Opisuje brud i smród ulic, opisuje...

Miałem okazje odwiedzić Egipt kilka razy. Nie były to wyjazdy do hoteli nadmorskich. Jeździłem najczęściej w interesach do Kairu. Nie rozumiałem tego co mnie otaczało. Ta ksiazka zdecydowanie pomogła mi zrozumieć to co widziałem. Bardzo interesujące spojrzenie na zwyczaje tam panujące. Wstrząsające. To co uważałem za koloryt i egzotyczny chaos okazuje się okrutnym spadkiem po kolonializmie i religijnych zabobonach. Mogę jednak dodać ze jest światełko w tunelu bo poznałem wiele osób które są nowoczesne, liberalne i zdecydowanie odcinają się od tej średniowiecznej rzeczywistości. Bardzo ciekawy reportaż.

Miałem okazje odwiedzić Egipt kilka razy. Nie były to wyjazdy do hoteli nadmorskich. Jeździłem najczęściej w interesach do Kairu. Nie rozumiałem tego co mnie otaczało. Ta ksiazka zdecydowanie pomogła mi zrozumieć to co widziałem. Bardzo interesujące spojrzenie na zwyczaje tam panujące. Wstrząsające. To co uważałem za koloryt i egzotyczny chaos okazuje się okrutnym spadkiem...

Ksiazka zaskakujaca. Ciezko jednoznacznie ocenic. Napewno ciekawa ale z powodu tematow poruszanych, ktorych normalnie by sie nie poruszylo.

Autor pokazuje obraz zasciankowosci, szalenstwa religijnego, feudalizmu, ze Egipcjanie to lud nie czytajacy a Mein Kampf jest na szczyscie list przebojow od dawna. Ten obraz zaskakuje i szokuje i z tego powodu tak wysoka nota.

Martwi mnie jednak czy te wszystkie opisy sa rzeczywiste. Mozna pojechac do Polski i tez zobaczyc obraz zasciankowosci, szalenstwa, pogardy dla ksiazek itp itd ale czy to jest obraz calego narodu ? Nie mam wiedzy na temat Egiptu i Egipcjan wiec zostaje ufam tym co tam mieszkaja i widza ale po tej lekturze bede polowac na inne na temat Egiptu by miec skale porownawcza.

Ksiazka zaskakujaca. Ciezko jednoznacznie ocenic. Napewno ciekawa ale z powodu tematow poruszanych, ktorych normalnie by sie nie poruszylo.

Autor pokazuje obraz zasciankowosci, szalenstwa religijnego, feudalizmu, ze Egipcjanie to lud nie czytajacy a Mein Kampf jest na szczyscie list przebojow od dawna. Ten obraz zaskakuje i szokuje i z tego powodu tak wysoka nota....

Świetnie napisana, bardzo przyjaznym językiem, pozwala "liznąć" świat arabski od środka. Lektury dla wszystkich zainteresowanych tematyką arabską jak i tych lubiących podróże.

Świetnie napisana, bardzo przyjaznym językiem, pozwala "liznąć" świat arabski od środka. Lektury dla wszystkich zainteresowanych tematyką arabską jak i tych lubiących podróże.