To nie tylko książka o wyprawie naukowej i odkrywaniu nowych lądów. To przede wszystkim książka stawiająca przed nami wiele pytań, stawiająca nas w sytuacji gdy trzeba zacząć życie od zupełnych podstaw, kwestionująca nasze dotychczasowe priorytety, umiejętności czy wiarę. Może czasem w życiu warto postawić się w takiej sytuacji, by przewartościować swoje dotychczasowe życie, jak musieli uczynić to bohaterowie "Żeglarza". Polecam gorąco

To nie tylko książka o wyprawie naukowej i odkrywaniu nowych lądów. To przede wszystkim książka stawiająca przed nami wiele pytań, stawiająca nas w sytuacji gdy trzeba zacząć życie od zupełnych podstaw, kwestionująca nasze dotychczasowe priorytety, umiejętności czy wiarę. Może czasem w życiu warto postawić się w takiej sytuacji, by przewartościować swoje dotychczasowe...

Jest to książka, która zabiera czytelnika w podróż po morzach, ale też przez różne pytania i wątpliwości. Razem z Thorkildem będziemy próbowali udowodnić, że Polinezyjczycy mieli rację, a wyspa nie jest jedynie ich legendą przekazywaną z pokolenia na pokolenie. W tej lekturze wciąż coś się dzieje.

Najbardziej utkwiło mi w pamięci to, że Thorkild nigdy nie zgodził się, by skazać kogoś na śmierć. Starał się zawsze znaleźć inne rozwiązanie. Nie chciał być mordercą i dopóki istniał przynajmniej cień szansy na to, że może kogoś uratować, chciał z tego skorzystać.

Żeglarz zostawia nas z pytaniami, zachęca do rozważań podczas lektury, pokazuje, jak ekstremalne warunki mogą wpłynąć na ludzi i jak bardzo potrzebny jest im ktoś, kto nimi pokieruje.
----
Pełna recenzja: https://szmaragdowepioro.wordpress.com/2020/02/29/recenzja-zeglarz-morris-west/

Jest to książka, która zabiera czytelnika w podróż po morzach, ale też przez różne pytania i wątpliwości. Razem z Thorkildem będziemy próbowali udowodnić, że Polinezyjczycy mieli rację, a wyspa nie jest jedynie ich legendą przekazywaną z pokolenia na pokolenie. W tej lekturze wciąż coś się dzieje.

Najbardziej utkwiło mi w pamięci to, że Thorkild nigdy nie zgodził się, by...

Trafiłem na nią całkowitym przypadkiem 25 lat temu i zakochałem się od samego początku. Niby prosta historia, opowiadana już niejeden raz.
A jednak mnie ujęła. Niedawno sięgnąłem po nią ponownie (co rzadko mi się zdarza) i okazało się, że dla mnie wcale się nie zestarzała. Coś w tym musi być, że czytając to samo w różnym okresie życia, dalej ciekawi ...

Trafiłem na nią całkowitym przypadkiem 25 lat temu i zakochałem się od samego początku. Niby prosta historia, opowiadana już niejeden raz.
A jednak mnie ujęła. Niedawno sięgnąłem po nią ponownie (co rzadko mi się zdarza) i okazało się, że dla mnie wcale się nie zestarzała. Coś w tym musi być, że czytając to samo w różnym okresie życia, dalej ciekawi ...

Zapomniana książka Morrisa Westa. Czytając dosłownie jesteśmy świadkami podróży naukowej, której celem jest odkrycie i poznanie wyspy polinezyjskich żeglarzy. Odwiedzali ją oni podczas ostatniej podróży przed śmiercią. Ostatecznie w skutek pewnych zdarzeń badacze zmuszeni są uczyć się żyć bez cywilizacji budując nową społeczność.

Drugim dnem książki jest duchowa wędrówka bohaterów. Od religii Polinezyjczyków poprzez trudne etyczne, moralne pytania i wyzwania.
Czytając zastanawiasz się czy sam podjąłbyś takie decyzje, którym z nich byś się stał i czy miałbyś na to jakiś wpływ.

Polecam lubiącym klimat Robinsona Kruzoe, a zarazem zastanowić się nad lekturą.

Zapomniana książka Morrisa Westa. Czytając dosłownie jesteśmy świadkami podróży naukowej, której celem jest odkrycie i poznanie wyspy polinezyjskich żeglarzy. Odwiedzali ją oni podczas ostatniej podróży przed śmiercią. Ostatecznie w skutek pewnych zdarzeń badacze zmuszeni są uczyć się żyć bez cywilizacji budując nową społeczność.

Drugim dnem książki jest duchowa wędrówka...