Pamiętam , że bardzo słabiutka była ta książka . Styl tego pisarza nie przypadł mi do gustu . Przeczytana jakiś czas temu i tak to zapamiętałem . Nie polecam.

Pamiętam , że bardzo słabiutka była ta książka . Styl tego pisarza nie przypadł mi do gustu . Przeczytana jakiś czas temu i tak to zapamiętałem . Nie polecam.

Bardzo to słabe i infantylne: język, fabuła, warstwa "historyczna". Bardzo żałowałam, kiedy wydałam pieniądze na tę książkę...

Bardzo to słabe i infantylne: język, fabuła, warstwa "historyczna". Bardzo żałowałam, kiedy wydałam pieniądze na tę książkę...

Nie znam twórczości Autora. Nie mam więc potrzeby porównywania. Lubię kryminały, zwłaszcza w tym lżejszym wydaniu. A jeśli jeszcze mamy wpleciony wątek historyczny – mogę czuć się usatysfakcjonowana. Wszystko więc zapowiadało dobrą lekturę, bowiem z zapowiedzi wynikało, iż jest to kryminał w wersji retro. I rzeczywiście tak było. Akcja toczy się w Warszawie, w okresie dwudziestolecia międzywojennego, ale są też odniesienia do czasów Księstwa Warszawskiego. Mamy autentyczne postaci historyczne i równie ciekawych, wymyślonych bohaterów, np. komisarza prowadzącego śledztwo. Wątek kryminalny intryguje. Obrazki obyczajowe nadają realności tej historii. Wątki humorystyczne sprawiają, że „Magnetyzera” czyta się szybko i przyjemnie.

Nie znam twórczości Autora. Nie mam więc potrzeby porównywania. Lubię kryminały, zwłaszcza w tym lżejszym wydaniu. A jeśli jeszcze mamy wpleciony wątek historyczny – mogę czuć się usatysfakcjonowana. Wszystko więc zapowiadało dobrą lekturę, bowiem z zapowiedzi wynikało, iż jest to kryminał w wersji retro. I rzeczywiście tak było. Akcja toczy się w Warszawie, w okresie...

Konradowi T. Lewandowskiemu wyszedł bardzo zgrabny kryminał retro z akcją osadzoną w okresie międzywojennym w Polsce. Lekkość stylu, inteligentnie skrojona fabuła z wątkiem paranormalnym i błyskotliwy dowcip autora czynią lekturę nader przyjemną rozrywką. Zaletą jest także dobrze oddany klimat międzywojnia z ulokowanymi w tle sławami epoki, Aż się łezka w oku kręci....

Konradowi T. Lewandowskiemu wyszedł bardzo zgrabny kryminał retro z akcją osadzoną w okresie międzywojennym w Polsce. Lekkość stylu, inteligentnie skrojona fabuła z wątkiem paranormalnym i błyskotliwy dowcip autora czynią lekturę nader przyjemną rozrywką. Zaletą jest także dobrze oddany klimat międzywojnia z ulokowanymi w tle sławami epoki, Aż się łezka w oku kręci....

Uuu, cienko jest. Antypatyczny supermanowaty bohater. Intryga pełna szczęśliwym trafem wyskakujących nagle diabłów z pudełeczka. Naiwna tromtadracka dziarsko-ułańska historiozofia. Zagadka kryminalna strasznie wydumana. Rozwiązanie akcji patykiem pisane. Kolejne części cyklu jakoś lepiej wspominam.

Uuu, cienko jest. Antypatyczny supermanowaty bohater. Intryga pełna szczęśliwym trafem wyskakujących nagle diabłów z pudełeczka. Naiwna tromtadracka dziarsko-ułańska historiozofia. Zagadka kryminalna strasznie wydumana. Rozwiązanie akcji patykiem pisane. Kolejne części cyklu jakoś lepiej wspominam.

Bardzo sympatyczny kryminał retro. Książka toczy się równolegle w dwóch okresach historycznych Polski: w Warszawie w latach 20 XX wieku oraz w okresie istnienia Księstwa Warszawskiego. Autor bardzo ciekawie i z dużą rzetelnością opisuje mentalność obydwu społeczeństw. Sama zagadka kryminalna również jest ciekawie rozrysowana, aczkolwiek mnie ów wątek mesmeryzmu nie przekonał. Główne postacie zostały scharakteryzowane w ten sposób, że szybko zdobywają sympatię czytelnika, a postać pana Hiacyntusa dodatkowo wprowadza pewien element humoru. Książkę czytało mi się z przyjemnością i bardzo się cieszę, że powstała kontynuacja.

Bardzo sympatyczny kryminał retro. Książka toczy się równolegle w dwóch okresach historycznych Polski: w Warszawie w latach 20 XX wieku oraz w okresie istnienia Księstwa Warszawskiego. Autor bardzo ciekawie i z dużą rzetelnością opisuje mentalność obydwu społeczeństw. Sama zagadka kryminalna również jest ciekawie rozrysowana, aczkolwiek mnie ów wątek mesmeryzmu nie...

Czytało mi się to bardzo dobrze ze względu na styl i podejście autora do tematu. "Magnetyzera" absolutnie nie powinno się brać na poważnie - to trochę laurka dla czasów dwudziestolecia miedzywojennego, trochę tęsknota za niezwykłymi czasami, trochę wesoła wizja z gatunku "a co by było, gdyby".
Jak nie czytam kryminałów tan ten łyknęłam w dwa dni i świetnie się przy nim bawiłam.

Czytało mi się to bardzo dobrze ze względu na styl i podejście autora do tematu. "Magnetyzera" absolutnie nie powinno się brać na poważnie - to trochę laurka dla czasów dwudziestolecia miedzywojennego, trochę tęsknota za niezwykłymi czasami, trochę wesoła wizja z gatunku "a co by było, gdyby".
Jak nie czytam kryminałów tan ten łyknęłam w dwa dni i świetnie się przy nim...

Śledztwo w przedwojennej Warszawie a historia z czasów Księstwa Warszawskiego
W Warszawie końca lat dwudziestych XX wieku dochodzi do serii samobójstw młodych kobiet. Najprawdopodobniej do tak tragicznych decyzji składnia je ktoś za pomocą hipnozy.
Śledztwo w tej sprawie prowadzi Komisarz Jerzy Drwęcki. W wyjaśnieniu zagadki pomaga
mu weteran powstania styczniowego, Hiacyntus Fedorczyk. Komisarz w swojej pracy czasem stosuje niekonwencjonalne metody, zwłaszcza wobec osób, które odmawiają współpracy. Nie wszystkie działania podobają jego przełożonym. Pracy nie ułatwia mu też dintojra obiecana przez świat przestępczy. W tle sensacyjnych wydarzeń rozwijają się wątki romantyczne.
Czytelnik „Magnetyzera” Konrada Lewandowskiego zostaje przeniesiony do przedwojennej Warszawy. Z eleganckimi kawiarniami, nowoczesnymi ulicami, kawiarnią Ziemiańską, gdzie spotykają się (znakomicie oddane dialogi czy scenka rodzajowa),ale również z Karcelakiem czy zapyziałymi zaułkami z brudnymi spelunkami. Chadza razem komisarzem Drwęckim i Hiacyntusem Fedorczykiem na obiady do jadłodajni pani Ireny na rogu Wielkiej i Śliskiej.
Bardzo podobała mi się ta wycieczka po Warszawie i sposób przedstawienia Boya-Żeleńskiego, Tuwima, pułkownika Wieniawy-Długoszowskiego i Frnaca Fiszera. Natomiast zupełnie nie poruszyło mnie prowadzone śledztwo, któremu moim zdaniem brakowało dynamiki i zaskakującego zakończenia.

Śledztwo w przedwojennej Warszawie a historia z czasów Księstwa Warszawskiego
W Warszawie końca lat dwudziestych XX wieku dochodzi do serii samobójstw młodych kobiet. Najprawdopodobniej do tak tragicznych decyzji składnia je ktoś za pomocą hipnozy.
Śledztwo w tej sprawie prowadzi Komisarz Jerzy Drwęcki. W wyjaśnieniu zagadki pomaga
mu weteran powstania styczniowego,...

Warszawa
Uwielbiam kryminały retro i jeszcze z Warszawy! Ale tym razem nie jestem jakoś zachwycona - za dużo wszystkiego na raz... Jednak klimat dość sympatyczny

Warszawa
Uwielbiam kryminały retro i jeszcze z Warszawy! Ale tym razem nie jestem jakoś zachwycona - za dużo wszystkiego na raz... Jednak klimat dość sympatyczny

Bardzo dobry kryminał retro. Polecam

Bardzo dobry kryminał retro. Polecam