Pomysł niezły, ale wykonanie już nie takie. Da się przeczytać, gdy na półce braknie czegoś lepszego. Doczytałam do końca, ale było to lekko męczące.

Pomysł niezły, ale wykonanie już nie takie. Da się przeczytać, gdy na półce braknie czegoś lepszego. Doczytałam do końca, ale było to lekko męczące.

Okładka twierdzi, że autor „został okrzyknięty drugim Akuninem”. Cóż, tak to z reguły bywa, że naśladowcy nie dorastają do oryginału. Tym razem też tak jest. Nie wiem kto odpowiada za byle jaki język powieści – autor, tłumacz, czy korektor? Niemniej jednak czytać się nie da. I to do tego stopnia, że porzuciłam lekturę po kilkudziesięciu stronach, więc na dobrą sprawę nie bardzo mogę się na jej temat wypowiedzieć. Może ktoś z was wykaże się większym samozaparciem, ja przerzuciłam się na inne tytuły.

Okładka twierdzi, że autor „został okrzyknięty drugim Akuninem”. Cóż, tak to z reguły bywa, że naśladowcy nie dorastają do oryginału. Tym razem też tak jest. Nie wiem kto odpowiada za byle jaki język powieści – autor, tłumacz, czy korektor? Niemniej jednak czytać się nie da. I to do tego stopnia, że porzuciłam lekturę po kilkudziesięciu stronach, więc na dobrą sprawę nie...

Powiązanie morderstw z rewolucją i nie wiadomo co jest faktycznie głównym wątkiem, bo w Sankt Petersburgu w 1905 roku wiele się działo. Nie porywa, nie wciąga, jest naprawdę przeciętna

Powiązanie morderstw z rewolucją i nie wiadomo co jest faktycznie głównym wątkiem, bo w Sankt Petersburgu w 1905 roku wiele się działo. Nie porywa, nie wciąga, jest naprawdę przeciętna

Całkiem niezła chociaż miejscami fabuła robi się zakręcona i czasami nudzi. No i w książce mamy polski wątek ;)

Całkiem niezła chociaż miejscami fabuła robi się zakręcona i czasami nudzi. No i w książce mamy polski wątek ;)

Bardzo przyjemna historia, w stylu kryminałów z Herkulesem Poirot. Klimat epoki (Rosja 1905r.) dodaje smaczku - damy w woalkach, panowie w bobrowych futrach, pościgi dorożkami, nadciągająca rewolucja. Interesujący wątek kryminalny z odrobiną spirytyzmu.

Bardzo przyjemna historia, w stylu kryminałów z Herkulesem Poirot. Klimat epoki (Rosja 1905r.) dodaje smaczku - damy w woalkach, panowie w bobrowych futrach, pościgi dorożkami, nadciągająca rewolucja. Interesujący wątek kryminalny z odrobiną spirytyzmu.

Całkiem niezła. Jak najbardziej to nie był mój gatunek, bo od kryminałów staram się trzymać, jak najdalej, ale naprawdę mnie zaskoczyła. Miło się czytało, no i oczywiście - ciekawa byłam kto w końcu jest odpowiedzialny za śmierć ludzi? ;)

Całkiem niezła. Jak najbardziej to nie był mój gatunek, bo od kryminałów staram się trzymać, jak najdalej, ale naprawdę mnie zaskoczyła. Miło się czytało, no i oczywiście - ciekawa byłam kto w końcu jest odpowiedzialny za śmierć ludzi? ;)

W końcu wymęczyłam. Dawno nie trafiła mi się książka, którą bym tak długo czytała i z takim oporem. Może i dobry kryminał...ale niestety mi nie przypadł do gustu.
Akcja „Boskiej trucizny” osadzona jest w mrocznych realiach przedrewolucyjnego Sankt Petersburga, kiedy to oficer śledczy – detektyw Wanzarow znajduje ciało zagadkowo zmarłej dziewczyny. Na ciele kobiety nie ma żadnych śladów mogących świadczyć o tym, w jaki sposób zginęła. Idąc tropem mordercy, detektyw trafia w wir kryminalnych zagadek i alchemicznych powiązań. Dzięki sprytowi i wrodzonej inteligencji, Wanzarow odsłania w końcu kulisy zagadki.
W "Boskiej truciźnie" Cziż przede wszystkim pokazuje nam Petersburg początku XX wieku, a klasyczny kryminał łączy z odrobiną fantastyki i historycznej zabawy z czytelnikiem. Plusy Cziżowi należą się za piękne przedstawienie stosunków panujących między policjantami a Ochraną i wykorzystanie w tle autentycznych wydarzeń i postaci. Styl pisania jest trochę retro. Ogólnie napisana jest dobrze.

W końcu wymęczyłam. Dawno nie trafiła mi się książka, którą bym tak długo czytała i z takim oporem. Może i dobry kryminał...ale niestety mi nie przypadł do gustu.
Akcja „Boskiej trucizny” osadzona jest w mrocznych realiach przedrewolucyjnego Sankt Petersburga, kiedy to oficer śledczy – detektyw Wanzarow znajduje ciało zagadkowo zmarłej dziewczyny. Na ciele kobiety nie ma...

Jest to bez wątpienia przyzwoity kryminał retro, ale mnie się nie spodobał. Wielka szkoda, że Anton Cziż tak marnuje swój talent. Powinien raczej umiejscowić akcję w czasach np. Piotra Wielkiego, bowiem tutaj źródło jego inspiracji widać na kilometr...
Kto wie, może gdybym nie poznała wcześniej dziejów Erasta Fandorina, byłabym zauroczona. Ale w porównaniu z Akuninem Cziż wypada nędznie. Brak mu przede wszystkim tej akuninowej iskry geniuszu, objawiającej się zwłaszcza w lekkości stylu i wyrafinowanym poczuciu humoru.
Oczywiście nie trzeba być geniuszem pióra, żeby być dobrym pisarzem. Ale po co pisać utwór tak podobny do niedoścignionego wzorca? Może to dała o sobie znać chęć zysku; nadzieja, że skoro czytelnicy pokochali Fandorina, to rzucą się na każdego bohatera, który będzie do niego podobny.
Podsumowując - nie polecam miłośnikom Akunina. Tylko się rozczarujecie.

Jest to bez wątpienia przyzwoity kryminał retro, ale mnie się nie spodobał. Wielka szkoda, że Anton Cziż tak marnuje swój talent. Powinien raczej umiejscowić akcję w czasach np. Piotra Wielkiego, bowiem tutaj źródło jego inspiracji widać na kilometr...
Kto wie, może gdybym nie poznała wcześniej dziejów Erasta Fandorina, byłabym zauroczona. Ale w porównaniu z Akuninem Cziż...

Nazwanie Antona Cziża "drugim Akuninem" jest grubą przesadą, ale książkę czyta się dobrze. Akcja wciąga, a główny detektyw budzi sympatię. Trochę zbyt dużo polityki, a pomysł z wplątaniem Stalina kuriozalny - ale ogólnie warto przeczytać.

Nazwanie Antona Cziża "drugim Akuninem" jest grubą przesadą, ale książkę czyta się dobrze. Akcja wciąga, a główny detektyw budzi sympatię. Trochę zbyt dużo polityki, a pomysł z wplątaniem Stalina kuriozalny - ale ogólnie warto przeczytać.

Historia bardzo klimatyczna. Rosja, Sankt Petersburg, początek XX wieku. Rewolucjoniści, agenci, szpiedzy, przeróżne służby policyjno-państwowe. Oczywiście jak Rosja to też mamy mroźną śnieżną zimę, biały krajobraz, trupy w śniegu lub ciała w przeręblach zamarzniętej rzeki. Postacie ciekawe, dobrze zarysowane, zapadają w pamięć (choć nadmiar pań w czarnych woalkach gmatwa akcję, ale chyba taki był zamiar). Nie brak też komizmu postaci w różny sposób uzyskiwanego. Sama zagadka kryminalna niezbyt wyszukana, ale czyta się dobrze, gdyż akcja jest wartka, liczne zwroty wydarzeń, zawieszenia. Polecam

Historia bardzo klimatyczna. Rosja, Sankt Petersburg, początek XX wieku. Rewolucjoniści, agenci, szpiedzy, przeróżne służby policyjno-państwowe. Oczywiście jak Rosja to też mamy mroźną śnieżną zimę, biały krajobraz, trupy w śniegu lub ciała w przeręblach zamarzniętej rzeki. Postacie ciekawe, dobrze zarysowane, zapadają w pamięć (choć nadmiar pań w czarnych woalkach gmatwa...