Ta książka to historia Holocaustu holenderskich Żydów. Książka , której autor nakreśla i opowiada, historię chłopca Joopa, który poddaje się antysemickiej nagonce, to chłopiec , który zna okoliczności śmierci swojej rówieśniczki Anny Frank. To książka, która zmusza do refleksji.

Ta książka to historia Holocaustu holenderskich Żydów. Książka , której autor nakreśla i opowiada, historię chłopca Joopa, który poddaje się antysemickiej nagonce, to chłopiec , który zna okoliczności śmierci swojej rówieśniczki Anny Frank. To książka, która zmusza do refleksji.

Bardzo dobrze napisana książka, interesująca od początku do końca. Wyjątkowo pokazująca inną perspektywę, którą tyle lat po wojnie ludzie w większości nie chcą widzieć i znać. Ostatnio podróżując po różnych krajach zadaje sobie pytanie skąd ten ostracyzm wobec Żydów w przeróżnych częściach świata? Po dziś dzień ludzkość wspiera idee Hitlera nieświadomie według mnie. Dalej ludzie uważają, że wszystko co zle dzieje się przez Żydów na świecie, pedofilia, porywanie dzieci, obrzędki satanistyczne, Gmo,wycinka lasów. A nawet koronawirus 78 lat od zakończenia wojny!! I co czy staliśmy się mądrzejsi?? Nie sądzę. Dalej istnieją ludzie i to spora część, która uważa że krolowa Elżbieta wspierała masonów i Reptylian… (tak ufo też spiskuję z żydami!) Nie uwierzycie, ilu ludzi uważa że to prawda! I to ludzi wykształconych. Łatwiej jest po prostu wierzyć w artykuł profesora XYZ w internecie niż pogrzebać w historii. Ludzie są masowo ogłupiani. 5 lat temu zwiedzałam dom Anny Frank ludzie robili zdjęcia, selfie w domu Anny Frank odhaczone z listy. Ludzi przejętych faktem, że znajdują się w domu utalentowanej Żydówki, która straciła życie w obozie można było policzyć na palcach jednej ręki. Sama dopiero czytając to książkę zaczynałam widzieć ulice, domy, pokoje i czuć się jakoś inaczej. Martwi mnie, że świadomość ludzi spada a jeszcze bardziej przeraża mnie fakt że teorie spiskowe, zatruwają mózgi gorzej niż jaki kol wiek wirus. Moja mama, moi przyjaciele, nawet oni zatruli sobie serca jadem wymierzonym przeciwko Żydom. Kiedy świat szaleje, trucizna sączy się do serc. Ja mówię temu wszystkiemu Nie! Polecam ksiiążkę, inspirowana jest wynikiem naukowym w którym naukowcy twierdzą, że algorytmy wskazały że zdrajcą Anny Frank i jej rodziny był inny Żyd, który chronił swoją rodzine przez zesłaniem do Obozu a przy tym towarzyszyły inne rodziny holenderskie, które próbowały jakoś przeżyć i nakarmić swoje dzieci. Świetna pozycja!

Bardzo dobrze napisana książka, interesująca od początku do końca. Wyjątkowo pokazująca inną perspektywę, którą tyle lat po wojnie ludzie w większości nie chcą widzieć i znać. Ostatnio podróżując po różnych krajach zadaje sobie pytanie skąd ten ostracyzm wobec Żydów w przeróżnych częściach świata? Po dziś dzień ludzkość wspiera idee Hitlera nieświadomie według mnie. Dalej...

Walka o ojcowską miłość do samego końca. Walka o przetrwanie małego chłopca okradzionego z dzieciństwa, który staje się jedyną osobą mogącą uratować tych, których kochał kosztem innych ludzi. Piękna i wzruszająca

Walka o ojcowską miłość do samego końca. Walka o przetrwanie małego chłopca okradzionego z dzieciństwa, który staje się jedyną osobą mogącą uratować tych, których kochał kosztem innych ludzi. Piękna i wzruszająca

Wojna przychodzi po cichu i niepostrzeżenie, stopniowo przyzwyczaja do głodu, brudu, nienawiści, antysemityzmu, donosicielstwa, śmierci. Joop chce za wszelką cenę przetrwać. Historia przedstawiona oczami dziecka, z jego naiwnością i prostotą języka, tym bardziej podkreśla banalizację zła, która według Hannah Arendt moze dotyczyć każdego człowieka.

Czy można postąpić inaczej? W którym miejscu jest granicą między dobrem a złem? Czy pragnienie przetrwania może usprawiedliwiać każde postępowanie? Jak my zachowalibyśmy się w takiej sytuacji? To tylko niektóre pytania, które stawia ta książka.

Wojna przychodzi po cichu i niepostrzeżenie, stopniowo przyzwyczaja do głodu, brudu, nienawiści, antysemityzmu, donosicielstwa, śmierci. Joop chce za wszelką cenę przetrwać. Historia przedstawiona oczami dziecka, z jego naiwnością i prostotą języka, tym bardziej podkreśla banalizację zła, która według Hannah Arendt moze dotyczyć każdego człowieka.

Czy można postąpić...

Świetna historia wciąga od pierwszej strony.

Świetna historia wciąga od pierwszej strony.

Nie lubię fikcji literackich, które dzieją się w czasach II wojny światowej i w dodatku wykorzystują ludzi, którzy żyli naprawdę, ale ta książka była naprawdę dobra, zmusza do refleksji.

Nie lubię fikcji literackich, które dzieją się w czasach II wojny światowej i w dodatku wykorzystują ludzi, którzy żyli naprawdę, ale ta książka była naprawdę dobra, zmusza do refleksji.

Sekrety, zwłaszcza te niechlubne, rozrzarzają człowieka od środka i jak paląca się żarówka paląca się w dzień i noc nie dając żyć. Ale, czy można winić dziecko, za coś co zrobiło w czasach niesprzyjających spokojnemu wychowaniu i kształtowaniu się osobowości? Okupacja rządzi się swoimi prawami. Nawet dorośli często działali instynktownie, odkładając na bok głębsze uczucia. A co mogło dziecko, przecież nawet królowa budzi się głodna. Najważniejszym stało się więc pokonanie głodu i przeżycie, bo podobno zanim będzie lepiej, to najpierw musi być gorzej.

Sekrety, zwłaszcza te niechlubne, rozrzarzają człowieka od środka i jak paląca się żarówka paląca się w dzień i noc nie dając żyć. Ale, czy można winić dziecko, za coś co zrobiło w czasach niesprzyjających spokojnemu wychowaniu i kształtowaniu się osobowości? Okupacja rządzi się swoimi prawami. Nawet dorośli często działali instynktownie, odkładając na bok głębsze uczucia....

Smutna książka, prawdziwa.

Smutna książka, prawdziwa.

Mam zgrzyt, nie wiem czy to realistyczna kreacja, czy prawdziwa historia. Biorac pod uwage fakt, ze wszedzie mowi sie o „nieznanym do osicielu”, sklaniam sie do pierwszej wersji.
Bez wzgledu na ten fakt, ksiazke czyta sie jednym, smutnym tchem. Reali wojennej Holandia odmienne od wojny w Polsce, a jednak paradoksalnie podobne.
Wojna to zlo. Trzeba o tym przypominac.

Mam zgrzyt, nie wiem czy to realistyczna kreacja, czy prawdziwa historia. Biorac pod uwage fakt, ze wszedzie mowi sie o „nieznanym do osicielu”, sklaniam sie do pierwszej wersji.
Bez wzgledu na ten fakt, ksiazke czyta sie jednym, smutnym tchem. Reali wojennej Holandia odmienne od wojny w Polsce, a jednak paradoksalnie podobne.
Wojna to zlo. Trzeba o tym przypominac.

Bardzo długo zwlekałam z przeczytaniem tej pozycji. Zazwyczaj unikam książek o tematyce wojennej. Obawiam się, że znajdę w nich przerysowane treści wychwalające ofiary wojny, tępiące tych, którzy przyczynili się do czyjegoś nieszczęścia. A przecież okres wojenny nie był czarno-biały. To czasy, kiedy z dobrych, przykładnych obywateli wychodzą bezwzględni, egoistyczni złodzieje, donosiciele. Czy możemy bezkarnie obwiniać innych nie wiedząc, kim sami byśmy się stali w obliczu biedy, głosu, zimna i niebezpieczeństwa?

"Wstręt do tulipanów" mnie nie zawiódł. Narracja opiera się głównie na opowieści starego już mężczyzny, Joopa, który dorastał w czasie wojny. Opowiada on o życiu swojej rodziny, o swoich sposobach na zarobek. Nie kreuje się na bohatera. W końcu nie był jedynym człowiekiem w tamtych podłych czasach, który robił wszystko, by przeżyć. Nawet jeśli miało to oznaczać wydanie Żydów w ręce okupanta.

Pomimo że "Wstręt do tulipanów" to literacka fikcja, czytelnik przez cały czas ma z tyłu głowy myśl, że te wydarzenia działy się kiedyś naprawdę. Richard Lourie na nieco ponad dwustu stronach stworzył poruszającą i skłaniającą do refleksji opowieść, która nie da o sobie zapomnieć jeszcze na długo po jej przeczytaniu.

Polecam.

Bardzo długo zwlekałam z przeczytaniem tej pozycji. Zazwyczaj unikam książek o tematyce wojennej. Obawiam się, że znajdę w nich przerysowane treści wychwalające ofiary wojny, tępiące tych, którzy przyczynili się do czyjegoś nieszczęścia. A przecież okres wojenny nie był czarno-biały. To czasy, kiedy z dobrych, przykładnych obywateli wychodzą bezwzględni, egoistyczni...