Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze sto stron jak dla mnie irytujące. Zbyt dużo zdań typu "później miało się okazać.." " jeszcze nie wiedziałem", "dopiero później okazało się". Kolejnie strony to opowieść o torturach, o czasie w niewoli i tu poszło szybko, czytało się ok. Nie jestem co prawda miłośniczką literatury wojennej i mimo że współczuję to przebiegłam po stronach bez większej zadumy. Ostatnie strony książki to obsesyjne poszukiwanie winnych, wybaczenie, pogodzenie się z losem. Nie wiem, nie przekonała mnie ta książka mimo że wiem że na faktach, że straszne przeżycia, że dla samego autora to straszna trauma i całe życie.