Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka mi pomogła. I to dosłownie. Nie znoszę polityki PiSu, ani nawet nie przepadałam, za prezydentem Kaczyńskim. Cały szum telewizyjny również nie robił na mnie wrażenia, byłam tym zmęczona...
Za to ta książka wprowadziła mnie we właściwy tok myślenia. Nareszcie poczułam dosadny ból tego wydarzenia. W końcu wiem, co, jak i kiedy... I dołączam z czystym sercem do masy innych ludzi z pytaniem: "Jak to możliwe?"

Autor podzielił swoje dzieło na kilka rozdziałów, począwszy od 10 kwietnia, aż do pogrzebu prezydenta opisywał każdy dzień żałoby Polski. Oprócz treści, która ewidentnie wpływa na nasze sumienia, poznajemy wielką ilość faktów o których nie mieliśmy pojęcia, oraz zdjęć, których nie dane nam było zobaczyć wśród tego całego szumu po katastrofie. Chociaż było wiadome, że za jakiś czas wyjdzie książka o tej tematyce, i że za pewne ktoś szykuje się na ładny zarobek, to jednak Piotr Kraśko spisał się w swej roli. Dodatkowo, część pieniędzy z książki przeznacza na cele charytatywne.

Wiele wzruszających momentów, wspaniałych fotografii i mnóstwo ciepła, które próbuje przesłać nam Kraśko. Nie potrafię jedynie powiedzieć jak nazwać to maleńkie, wspaniałe "coś" co czyni tę książkę jedną z lepszych książek reportażowych. Być może to ogrom tragedii, być może kilka łez, które zapewne upuścicie na czarną czcionkę tej lektury.

Polecam tym, przejętym tragedią smoleńską i tym nie.

Książka mi pomogła. I to dosłownie. Nie znoszę polityki PiSu, ani nawet nie przepadałam, za prezydentem Kaczyńskim. Cały szum telewizyjny również nie robił na mnie wrażenia, byłam tym zmęczona...
Za to ta książka wprowadziła mnie we właściwy tok myślenia. Nareszcie poczułam dosadny ból tego wydarzenia. W końcu wiem, co, jak i kiedy... I dołączam z czystym sercem do masy...