Świat według Clarksona 6. Tak jak mówiłem…

Skończyłem czytać tą książkę jakieś 2 lata temu. Dobrze wspominam czas spędzony z felietonami Clarksona. Autor opisuje absurdy otaczającego nas świata, posługując się przy tym sarkazmem i ironią. Czytałem Clarksona, gdy chciałem odpocząć od powieści Richarda Paula Evansa i Ericha Maria Remarque'a (twórczość tych autorów również polecam, szczególnie Sprzedawca marzeń Evansa i Łuk triumfalny Remarque'a). Dobrze mieć tego typu książkę zawsze pod ręką, ponieważ można ją poczytać jadąc autobusem, czekając na lekarza czy po prostu żeby zabić nudę. Humorr Clarksona bardzo mi odpowiada. Ostatnio, gdy byłem w antykwariacie, zakupiłem poprzednie tomy w ciemno. Serdecznie polecam ten tom Świata według Clarksona, jak i każdy inny.

Skończyłem czytać tą książkę jakieś 2 lata temu. Dobrze wspominam czas spędzony z felietonami Clarksona. Autor opisuje absurdy otaczającego nas świata, posługując się przy tym sarkazmem i ironią. Czytałem Clarksona, gdy chciałem odpocząć od powieści Richarda Paula Evansa i Ericha Maria Remarque'a (twórczość tych autorów również polecam, szczególnie Sprzedawca marzeń Evansa...

Chyba źle zabrałam sie za te ksiazke. Chciałam ja połknąć szybko. Udalo sie ale nie wiem czy wszystko z niej wyciągnęłam. Nie wiem czy to wina niektórych historii czy moja ale czytając wyłączałam się i budziłam parę stron dalej. Może po prostu nie wszystkie tematy były dla mnie. W kilku miejscach sie zaśmiałam i chyba sięgnę po inne jego książki.

Chyba źle zabrałam sie za te ksiazke. Chciałam ja połknąć szybko. Udalo sie ale nie wiem czy wszystko z niej wyciągnęłam. Nie wiem czy to wina niektórych historii czy moja ale czytając wyłączałam się i budziłam parę stron dalej. Może po prostu nie wszystkie tematy były dla mnie. W kilku miejscach sie zaśmiałam i chyba sięgnę po inne jego książki.

Serio się uśmiałam, mimo że nie wszystkie konteksty polityczne rozumiałam, a książkę czytałam kilka lat po jej wydaniu. Oczywiście, nie ze wszystkim się zgadzam, ale to nie przeszkadza czytać z rozbawieniem, a czasem nawet pomaga.

Serio się uśmiałam, mimo że nie wszystkie konteksty polityczne rozumiałam, a książkę czytałam kilka lat po jej wydaniu. Oczywiście, nie ze wszystkim się zgadzam, ale to nie przeszkadza czytać z rozbawieniem, a czasem nawet pomaga.

Lubię Clarksona za to, że jest prawdziwy i szczery do bólu. Fakt, że czasem lekko przesadza może być nieco męczący wynika on jednak z frustracji , że nie wszyscy ‘kapują’ oczywiste przecież fakty. Trzeba przy tym pamiętać, że Anglikowi trudno jest być szczerym. Ich zakłamanie ukryte pod płaszczykiem dobrego wychowania jest uznawane za normę i generalnie mówienie tego, co się myśli jest w bardzo złym tonie. Patrząc z tej perspektywy książki Clarksona nabierają wydźwięku i świadczą o prawdziwej odwadze, za co już niejednokrotnie musiał zapłacić.
W swoich felietonach autor w bezkompromisowy lekko złośliwy sposób obnaża systemy, którymi bezrefleksyjnie, niemal bezwolnie podążają ludzie. I chociaż nie zawsze w pełni zgadzam z jego punktem widzenia, to przyznaję, że większość spostrzeżeń jest niezmiernie trafna.

Lubię Clarksona za to, że jest prawdziwy i szczery do bólu. Fakt, że czasem lekko przesadza może być nieco męczący wynika on jednak z frustracji , że nie wszyscy ‘kapują’ oczywiste przecież fakty. Trzeba przy tym pamiętać, że Anglikowi trudno jest być szczerym. Ich zakłamanie ukryte pod płaszczykiem dobrego wychowania jest uznawane za normę i generalnie mówienie tego, co...

Moim zdaniem książki Clarksona nigdy Cię nie zawiodą. Znajdziesz tam wyjątkowo dobry humor, mnóstwo ciekawych anegdot ze świata i wiele inteligentnych spostrzeżeń. Cenię Clarksona za to że nie boi się wyrażać swojego zdania i może właśnie dlatego jego książki są wyjątkowe i inne od wszystkich.

Moim zdaniem książki Clarksona nigdy Cię nie zawiodą. Znajdziesz tam wyjątkowo dobry humor, mnóstwo ciekawych anegdot ze świata i wiele inteligentnych spostrzeżeń. Cenię Clarksona za to że nie boi się wyrażać swojego zdania i może właśnie dlatego jego książki są wyjątkowe i inne od wszystkich.

Gdzie się podział ten pełen sarkazmu i ciętego języka Clarkson? To wciąż dobrze się czyta, ale brakuje tej wisienki na torcie.

Gdzie się podział ten pełen sarkazmu i ciętego języka Clarkson? To wciąż dobrze się czyta, ale brakuje tej wisienki na torcie.

kto uwielbia poczucie humora Clarksona będzie zakochany w tej książce. polecam

kto uwielbia poczucie humora Clarksona będzie zakochany w tej książce. polecam

Niektóre felietony bardzo ciekawe, błyskotliwe. Inne, przeważnie te dotyczące Wielkiej Brytanii, mniej interesujące.
To może dziwnie zabrzmieć, ale spodobało mi się zdroworozsądkowe podejście do życia Clarksona. Jeremy i zdrowy rozsądek?! A właśnie, że tak. W dzisiejszym świecie często popadamy w absurdy. Autor je wytyka i w dość humorystyczny sposób rozprawia się z nimi.
Miałem wrażenie, że niektóre użyte metafory były niepotrzebne, jakby napisane na siłę, ale nie psuły ogólnego odbioru.
Interesujące fragmenty, w których opisuje swoje doświadczenia z podróży - nie dowiemy się takich rzeczy z innych źródeł!
Generalnie czyta się szybko i przyjemnie, rozdziały nie są zbyt długie i na ogół nie nudzą.

Niektóre felietony bardzo ciekawe, błyskotliwe. Inne, przeważnie te dotyczące Wielkiej Brytanii, mniej interesujące.
To może dziwnie zabrzmieć, ale spodobało mi się zdroworozsądkowe podejście do życia Clarksona. Jeremy i zdrowy rozsądek?! A właśnie, że tak. W dzisiejszym świecie często popadamy w absurdy. Autor je wytyka i w dość humorystyczny sposób rozprawia się z...

Jeżeli komuś brakuje Top Gear i specyficznego humoru Jeremy'ego to może sięgnąć do tej książki. Pewnie lepiej bym ją zrozumiała, gdybym mieszkała w Anglii i znała wszystkie konteksty.

Jeżeli komuś brakuje Top Gear i specyficznego humoru Jeremy'ego to może sięgnąć do tej książki. Pewnie lepiej bym ją zrozumiała, gdybym mieszkała w Anglii i znała wszystkie konteksty.

Uwaga, opinia robocza, pisana na świeżo po przeczytaniu, możliwa późniejsza edycja. Jednocześnie zapraszam do dyskusji w wiadomości prywatnej na temat tej książki.

Ten kto mnie zna, wie jak bardzo lubię ,,Top Gear". Może nie jestem zagorzałą fanatyczką tej serii, ale lubię sobie popatrzeć na prezentowane tam samochody. Ale jeszcze bardziej lubię oglądać i posłuchać co mają do powiedzenia trzej prowadzący programu ,,Top Gear" bo to w sumie głównie dla nich zaczęłam częściej oglądać to motoryzacyjne show. Zaczęłam oglądać program z zainteresowaniem dopiero jakiś czas temu, wcześniej mógł dla mnie nie istnieć i do tej pory pluję sobie w brodę, że byłam tak głupia i nie usiadłam do niego wcześniej. Z tej samej przyczyny dopiero teraz sięgnęłam po książkę z serii ,,Świat według Clarksona". Zupełnie przypadkowo trafił do mnie przeceniony komplet dwóch książek Jeremy'iego. ,,Tak jak mówiłem" i ,,Co może pójść nie tak?". Zaczęłam od tej pierwszej i dopiero dziś odkryłam, że jest to tak na prawdę 6 część serii. Nie bardzo mi to przeszkadza, a patrząc przez pryzmat innych opinii i recenzji, nie robi mi to też wielkiej różnicy.
Książkę Clarksona trzeba traktować luźno. Nie można podejść do niej nastawionym na ,,niewiadomoco". Znając go z programu wiedziałam o tym i bez przeczytania pozostałych, pierwszych części.
A teraz zupełnie poważnie. Jeśli czytasz tę książkę i co drugą stronę myślisz ,,co za bzdury?!" to ta książka nie jest dla Ciebie. Serio.
Ten zbiór felietonów przechodzi przez tak wiele, różnych i kompletnie od siebie oddalonych tematów, że można się w niej pogubić. Jednocześnie mam problem z ocenieniem jej w jakiś konkretny sposób, ponieważ inaczej niż w matematyce, tu minus z plusem dają.. no właśnie. Wadą tej książki są powtórzenia czasem tych samych historii a czasem tych samych tematów, ugryzionych trochę z innej strony, lub wspomnianych przy innych tematach. Ale plusem i to ogromnym jest to, że nie jest to książka poważna. Powiedzmy sobie szczerze, jeśli chcę lekturę ciężką i skłaniającą do przemyśleń to sięgam po inną pozycję z zupełnie innej półki. Ale jeśli chcę się pośmiać, rozluźnić i tak sobie poczytać żeby zapełnić sobie wolny weekend- to jest to pozycja ,,akuratna". Czytając, wiele razy musiałam zatrzymać się i pomyśleć ,,cholera, faktycznie!" po czym z uśmiechem na ustach wrócić do czytania. Nie zliczę ile to razy ludzie w tramwaju patrzyli na mnie jak na wariatkę, w końcu kto co chwila parska śmiechem nachylonym nad książką?

Oczywiście nie jest to pozycja obowiązkowa a tym bardziej nie polecam ją każdemu. Nie chcę tu nikogo obrazić, ale czytając te felietony trzeba wyjąć kij z pupy i nie nastrajać się na czytanie górnolotnej powieści. W końcu każdy kto oglądał kiedyś choć jeden odcinek ,,Top Gear" wie, czego może się spodziewać.

Uwaga, opinia robocza, pisana na świeżo po przeczytaniu, możliwa późniejsza edycja. Jednocześnie zapraszam do dyskusji w wiadomości prywatnej na temat tej książki.

Ten kto mnie zna, wie jak bardzo lubię ,,Top Gear". Może nie jestem zagorzałą fanatyczką tej serii, ale lubię sobie popatrzeć na prezentowane tam samochody. Ale jeszcze bardziej lubię oglądać i posłuchać co mają...