Była to moja pierwsza książka o Smoleńsku, którą przeczytałem o tej katastrofie w 2010 roku. W tym roku, z okazji okrągłej smutnej rocznicy odświeżam różne lektury z tej tematyki. Piotr Kraśko podzielił książkę na 9 części i tytułem każdej części są następujące po sobie dni kwietnia licząc od 10 kwietnia, a kończąc na 18 kwietnia czyli dniu pogrzebu pary prezydenckiej. Dziennikarz nie odkrywa niczego nowego. Raczej relacjonuje w miarę szczegółowo wydarzenia które się rozegrały 10 kwietni i w kilku następujących po sobie dniach aż do pogrzebu Lecha i Marii Kaczyńskich. Autor relacjonując przebieg wydarzeń dzieli się z czytelnikiem nieznanymi faktami i detalami (np. zachowanie ormiańskiej mafii). Książka objętościowo ma ponad 200 stron ale większość stanowią zdjęcia i muszę przyznać, że stanowią świetne uzupełnienie treści. Myślę, że perspektywie wielu lat, dzięki tym zdjęciom, ta książka będzie swojego rodzaju pamiątką (niestety bardzo przykrą) o tym co się wtedy wydarzyło, właśnie z uwagi na te zdjęcia. Ja przeczytałem ją w kilka godzin. Warto poczytać.

Była to moja pierwsza książka o Smoleńsku, którą przeczytałem o tej katastrofie w 2010 roku. W tym roku, z okazji okrągłej smutnej rocznicy odświeżam różne lektury z tej tematyki. Piotr Kraśko podzielił książkę na 9 części i tytułem każdej części są następujące po sobie dni kwietnia licząc od 10 kwietnia, a kończąc na 18 kwietnia czyli dniu pogrzebu pary prezydenckiej....

Piotr Kraśko jest prowadzącym i reporterem Wiadomości TVP1. Urodzony w 1971 roku w Warszawie, żonaty, ma dwóch synów. Relacjonował m. in. wojny w Rwandzie, Libanie i Iraku, pielgrzymki Jana Pawła II, pomarańczową rewolucję w Kijowie, zamach terrorystyczny w Londynie, tragedie po tsunami w Tajlandii i po przejściu huraganu Katrina w Nowym Orleanie, trzęsieniu ziemi w Peru, intifadę na terenach Autonomii Palestyńskiej, wybory prezydenckie w USA. Przeprowadził wywiady m. in. z: Madeleine Albright, Umberto Eco, Billem Gatesem, Lechem Kaczyńskim, Henrym Kissingerem, kard. Józefem Ratzingerem i Lechem Wałęsą. Był korespondentem w Brukseli, Watykanie i Waszyngtonie. Współprowadzący wieczory wyborcze w 2000, 2001 i 2007 roku, laureat Wiktora 2008. Autor książek „Kiedy świat się zatrzymał”, „63 dni w Watykanie” i „Rok reportera”.
„Smoleńsk. 10 kwietnia 2010” Piotra Kraśko jest relacją tego co wydarzyło się w Smoleńsku bezpośrednio po katastrofie. Świadkowie tragedii pobiegli w kierunku wraku, wierząc, że ktoś przeżył. Dziennik opisuje spontaniczne zachowanie Rosjan. Książka również opisuje to co działo się w Polsce. Poruszające jest zjednoczenie ludzi bez względu na poglądy i opcję polityczną. W katastrofie zginęła Para Prezydencka, kościelni dostojnicy, Oficerowie Wojska Polskiego, politycy oraz załoga Tu – 154.
Tamto tragiczne w skutkach wydarzenie pokazuje jakim jesteśmy narodem, jak potrafimy się zjednoczyć. Niestety każda kolejna rocznica tragedii przypomina boleśnie rodzinom ofiar utratę bliskich. Dla naszej ojczyzny zdarzenie to jest kolejnym bolesnym i trudnym doświadczeniem, któremu musieliśmy podołać. To był sprawdzian dla naszego patriotyzmu. Dziennik jest wart przeczytania, aby zatrzymać się nad tym co jest w życiu ważne.
Recenzja również na blogu: https://fascynujacyswiatksiazki.blogspot.com

Piotr Kraśko jest prowadzącym i reporterem Wiadomości TVP1. Urodzony w 1971 roku w Warszawie, żonaty, ma dwóch synów. Relacjonował m. in. wojny w Rwandzie, Libanie i Iraku, pielgrzymki Jana Pawła II, pomarańczową rewolucję w Kijowie, zamach terrorystyczny w Londynie, tragedie po tsunami w Tajlandii i po przejściu huraganu Katrina w Nowym Orleanie, trzęsieniu ziemi w Peru,...

Przeczytałem w 7 rocznicę. Gdy ludzie zaczynają już zapominać.

Smoleńsk nie sili się na ustalenie przyczyn katastrofy. Nie snuje spiskowych teorii na temat zamachu. Kraśko przez 9 dni, dzień po dniu, relacjonuje najważniejsze wydarzenia społeczne i polityczne, jakie miały miejsce na świecie, w związku ze śmiercią polskiej pary prezydenckiej. W tych fragmentach książki dowiedziałem się wielu wiadomości, które w tamtym okresie, ginęły w szumie informacji.

Może trochę irytować fakt, że autorowi nie udało się zachować neutralności. Podstawowe, puste dyplomatyczne gesty grzecznościowe, przedstawia jako oznaki najgłębszego żalu i współczucia całego świata. Przedstawiając wydarzenia na Krakowskim Przedmieściu, zręcznie opisuje je używając słów mających emocjonalne konotacje. Niejasną sprawę wyboru miejsca pochówku niemal pomija. Tak samo jak społeczny sprzeciw wobec tegoż wyboru – ktoś, kiedyś, coś tam. W ten sposób, zwinnie przemyca do świadomości czytelnika tylko pozytywne emocje związane z sylwetką Prezydenta. To nic złego, ale miejscami Kraśko porzuca chłodny styl dziennikarski na rzecz, mam wrażenie, wyrażenia własnych emocji.

Przeczytałem w 7 rocznicę. Gdy ludzie zaczynają już zapominać.

Smoleńsk nie sili się na ustalenie przyczyn katastrofy. Nie snuje spiskowych teorii na temat zamachu. Kraśko przez 9 dni, dzień po dniu, relacjonuje najważniejsze wydarzenia społeczne i polityczne, jakie miały miejsce na świecie, w związku ze śmiercią polskiej pary prezydenckiej. W tych fragmentach książki...

„Smoleńsk” Piotra Kraśko jest relacją z wydarzeń jakie miały miejsce od 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem do 18 kwietnia tego samego roku w Krakowie. Nie znajdziemy w niej żadnych tajemnic, kulis, domysłów czy ocen. Dla osoby która śledziła w mediach wydarzenia, jakie zapoczątkowała katastrofa prezydenckiego samolotu, książka będzie jedynie zbiorem faktów które mogliśmy obserwować w mediach.
Nie wiem co Kraśko miał na celu pisząc tę opowieść, bo chyba niewielu spośród czytelników brak jest orientacji w wydarzeniach z kwietnia 2010 roku. Być może za kilkadziesiąt lat, kiedy opadną emocje i temat Smoleńska przejdzie do historii, stanie się ona ciekawą relacją z tamtych dni. Na ten moment, przynajmniej dla mnie nie, niewiele wnosi.
Książkę czyta się sprawnie, jest napisana przyjaznym językiem, co jest niewątpliwą zaletą.

„Smoleńsk” Piotra Kraśko jest relacją z wydarzeń jakie miały miejsce od 10 kwietnia 2010 roku pod Smoleńskiem do 18 kwietnia tego samego roku w Krakowie. Nie znajdziemy w niej żadnych tajemnic, kulis, domysłów czy ocen. Dla osoby która śledziła w mediach wydarzenia, jakie zapoczątkowała katastrofa prezydenckiego samolotu, książka będzie jedynie zbiorem faktów które mogliśmy...

Będziemy pamiętać...

Będziemy pamiętać...

Tematyka książki poruszy zapewne każdego Polaka. Po kilku latach warto wrócić do tych chwil w których dotarła do nas wiadomość o tym co wydarzyło się w Smoleńsku. Każdy z nas pamięta gdzie się wtedy znajdował, co robił i jak zareagował na wieść, że Polska straciła tyle wybitnych postaci w jednej chwili.
Piotr Kraśko w swojej książce relacjonuje nam to co działo się od momentu katastrofy, aż do pogrzebu Prezydenta Kaczyńskiego.
Książka napisana w sposób w których pochłania się każde kolejne strony tego swoistego reportażu. Jej atutem jest to, że autor pozostaje całkowicie bezstronny politycznie i mówi tylko to co widział i odczuł na swojej skórze.
W książce znajdują się również zdjęcia z tamtych dni, głównie uwagę przykuwa fotografia całującego w rękę wnuczkę tragicznie zmarłego prezydenta przez prezydenta Ukrainy - Juszczenki.
Pozycja na pewno godna polecenia

Tematyka książki poruszy zapewne każdego Polaka. Po kilku latach warto wrócić do tych chwil w których dotarła do nas wiadomość o tym co wydarzyło się w Smoleńsku. Każdy z nas pamięta gdzie się wtedy znajdował, co robił i jak zareagował na wieść, że Polska straciła tyle wybitnych postaci w jednej chwili.
Piotr Kraśko w swojej książce relacjonuje nam to co działo się od...

Książka podzielona została na 9 krótkich części. Każda z nich zawiera opisy przebiegu poszczególnych dni w Polsce (od 10 do 18 kwietnia) a także osobiste odczucia Piotra Kraśko. Książka wzbogacona została sporą ilością zdjęć przedstawiających m.in. portrety ofiar katastrofy, czy pierwsze strony zagranicznych gazet opisujących Polską tragedię.

Jeśli ktoś ma nadzieję znaleźć tutaj próby wyjaśnienia katastrofy smoleńskiej, to będzie rozczarowany, gdyż tego tutaj nie ma. Książkę polecam raczej tym, którzy chcą sobie przypomnieć jak wyglądały w Polsce najbliższe dni po katastrofie.

Książkę czyta się bardzo szybko, idealna na jeden wieczór.

Książka podzielona została na 9 krótkich części. Każda z nich zawiera opisy przebiegu poszczególnych dni w Polsce (od 10 do 18 kwietnia) a także osobiste odczucia Piotra Kraśko. Książka wzbogacona została sporą ilością zdjęć przedstawiających m.in. portrety ofiar katastrofy, czy pierwsze strony zagranicznych gazet opisujących Polską tragedię.

Jeśli ktoś ma nadzieję...

Książkę przeczytałam w przeciągu jednej nocy, napisana prostym, zrozumiałym językiem. Podczas czytania czułam się jakbym po prostu sobie rozmawiała z autorem. Wszystko jest ładnie opisane. Książkę wzbogacają przepiękne fotografie, które są jednocześnie unikatowe. Dzięki tej lekturze, dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy o tej tragedii, która wstrząsa mną do dziś. Książka naprawdę warta przeczytania.

Książkę przeczytałam w przeciągu jednej nocy, napisana prostym, zrozumiałym językiem. Podczas czytania czułam się jakbym po prostu sobie rozmawiała z autorem. Wszystko jest ładnie opisane. Książkę wzbogacają przepiękne fotografie, które są jednocześnie unikatowe. Dzięki tej lekturze, dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy o tej tragedii, która wstrząsa mną do dziś....

Ciężko to nazwać książką, raczej "album". Czyta się dobrze, szczególnie dla osób zainteresowanych tematyką.

Ciężko to nazwać książką, raczej "album". Czyta się dobrze, szczególnie dla osób zainteresowanych tematyką.

Książka którą czyta się bez poczucia uczestniczenia w jakimkolwiek sporze politycznym, to po prostu trzeźwy dziennikarski opis wydarzeń z tamtych ponurych dni.

Książka którą czyta się bez poczucia uczestniczenia w jakimkolwiek sporze politycznym, to po prostu trzeźwy dziennikarski opis wydarzeń z tamtych ponurych dni.