Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przerażająca.

"Czy to ważne, czy ukradł cię le­karz, za­kon­ni­ca, czy spo­łe­czeń­stwo i jego men­tal­ność?”. (...) Wszyst­ko jedno, kto cię krad­nie. Osta­tecz­nie winne jest całe spo­łe­czeń­stwo. Wszy­scy w Hisz­pa­nii byli wspól­ni­ka­mi tych kra­dzie­ży dzie­ci. Wszy­scy, któ­rzy stwo­rzy­li, współ­two­rzy­li lub cho­ciaż zno­si­li trwa­nie tego sys­te­mu, który z ko­bie­ty ma­ją­cej dziec­ko po­za­mał­żeń­skie robił dziw­kę, a z jej dziec­ka bę­kar­ta. Wszyst­kie te nie­le­gal­ne ad­op­cje, te wy­mu­sze­nia, żeby ko­bie­ta od­da­ła dziec­ko, bo jej ciąża nie zga­dza­ła się z nacjonalistyczno-katolicką wizją świa­ta, to wszyst­ko też była kra­dzież."

Czytelniczo zaczynam ten rok mocnym uderzeniem.

Przerażająca.

"Czy to ważne, czy ukradł cię le­karz, za­kon­ni­ca, czy spo­łe­czeń­stwo i jego men­tal­ność?”. (...) Wszyst­ko jedno, kto cię krad­nie. Osta­tecz­nie winne jest całe spo­łe­czeń­stwo. Wszy­scy w Hisz­pa­nii byli wspól­ni­ka­mi tych kra­dzie­ży dzie­ci. Wszy­scy, któ­rzy stwo­rzy­li, współ­two­rzy­li lub cho­ciaż zno­si­li trwa­nie tego sys­te­mu, który z...

Wspaniala, tajemnicza, bolesna, szalenie smutna. Totalnie inna kultura, od nasze europejskiej, bo ta książka to dogłębny wgląd w kulturę i system kastowy Indii. To obraz ludzkiej reakcji na stratę, to co pamiętamy o rodzinie i emocje, które nigdy do końca nas nie odpuszczają, podobnie jak wpomnienia o utraconych bliskich.

Wspaniala, tajemnicza, bolesna, szalenie smutna. Totalnie inna kultura, od nasze europejskiej, bo ta książka to dogłębny wgląd w kulturę i system kastowy Indii. To obraz ludzkiej reakcji na stratę, to co pamiętamy o rodzinie i emocje, które nigdy do końca nas nie odpuszczają, podobnie jak wpomnienia o utraconych bliskich.

Znowu Pauza w najlepszej formie. Wstrząsająca. Książka o znęcaniu się i rozpadającej się rodzinie, w ktorej narkotyki i alkohol nie są obce. Narratorem jest dwunastoletni chłopiec, który robi wszystko, co kaze mu ojciec.

Znowu Pauza w najlepszej formie. Wstrząsająca. Książka o znęcaniu się i rozpadającej się rodzinie, w ktorej narkotyki i alkohol nie są obce. Narratorem jest dwunastoletni chłopiec, który robi wszystko, co kaze mu ojciec.

Lekki kryminał historyczny osadzony w wiktoriańskiej Anglii. Bez fajerwerków, ale jako przerywnik od cięższych książek wchodzi, jak złoto.

Lekki kryminał historyczny osadzony w wiktoriańskiej Anglii. Bez fajerwerków, ale jako przerywnik od cięższych książek wchodzi, jak złoto.

Dla bohaterki, mimo że jest bogata, piękna i nie musi martwić się o rachunki, życie nie ma sensu. Nic nie ma sensu. Ma niezwykle agresywnego chłopaka, toksyczną przyjaźń i okropną psychiatrkę. Chce tylko spać. Żadnych przerw. Budzić się tylko dla podstawowych potrzeb, "wylogować się" ze świata na rok.

Utożsamiłam się z główną bohaterką bardziej niż bym chciała. Życie jest męczące i czasem chce się przespać cały tydzień. Wyobraź sobie: żadnego Facebooka, żadnego Twittera, żadnego Messagera czy też WatsAppa, żadnych wiadomości z tego przeklętego rządu, żadnych męczących codziennych banałów. Hibernujemy, aż poczujemy się wypoczęci i będziemy mogli zacząć od nowa, spojrzeć na świat w inny sposób.

Pozostaje pytanie: czy istnieje możliwość ucieczki od bólu życia codziennego? Czy jest dzień, w którym będziemy czuć się dobrze, zupełnie dobrze, nasyceni i spokojni? Jak radzimy sobie z codziennym życiem, od wstawania z łóżka po troskę o siebie nawzajem?

Bardzo ta książka ze mną rezonowała.

Dla bohaterki, mimo że jest bogata, piękna i nie musi martwić się o rachunki, życie nie ma sensu. Nic nie ma sensu. Ma niezwykle agresywnego chłopaka, toksyczną przyjaźń i okropną psychiatrkę. Chce tylko spać. Żadnych przerw. Budzić się tylko dla podstawowych potrzeb, "wylogować się" ze świata na rok.

Utożsamiłam się z główną bohaterką bardziej niż bym chciała. Życie jest...

Jakie to było złe 🙈

Irytująca bohaterka i jej monologi wewnętrzne doprowadzały do tego, że wywracalam oczami co chwilę! Druga sprawą jest to, ze ta książka jest po prostu nudna.

Jakie to było złe 🙈

Irytująca bohaterka i jej monologi wewnętrzne doprowadzały do tego, że wywracalam oczami co chwilę! Druga sprawą jest to, ze ta książka jest po prostu nudna.

Dobór położnych fatalny, wychwalanie pod niebiosa porodów domowych, negowanie depresji poporodowej, aborcja zrównana do antykoncepcji. Może ze dwa wywiady mnie zaciekawiły i nie czułam się zażenowania, a tak książka zostawiła mnie z uczuciem wkurzania. No strasznie zdenerwowała mnie ta książka.

Dobór położnych fatalny, wychwalanie pod niebiosa porodów domowych, negowanie depresji poporodowej, aborcja zrównana do antykoncepcji. Może ze dwa wywiady mnie zaciekawiły i nie czułam się zażenowania, a tak książka zostawiła mnie z uczuciem wkurzania. No strasznie zdenerwowała mnie ta książka.

Niestety rozczarowanie. Czytałam ją ok. czterech miesięcy, strasznie męcząca forma. Jakbym czytała zlepek statystyk i biuletyn w jednym. Ważna sprawa, a wyszła wydmuszka 🤷🏼

Niestety rozczarowanie. Czytałam ją ok. czterech miesięcy, strasznie męcząca forma. Jakbym czytała zlepek statystyk i biuletyn w jednym. Ważna sprawa, a wyszła wydmuszka 🤷🏼

100% Olinka w Olinku ❤️

100% Olinka w Olinku ❤️

Po przeczytaniu tej ksiązki został we mnie niepokój. Bardzo wartościowa książka, pokazuje jak relacje (lub ich brak) z najbliższą rodziną mogą zniszczyć życie. Nawet takie najmniejsze głupotki na pierwszy rzut oka.

Po przeczytaniu tej ksiązki został we mnie niepokój. Bardzo wartościowa książka, pokazuje jak relacje (lub ich brak) z najbliższą rodziną mogą zniszczyć życie. Nawet takie najmniejsze głupotki na pierwszy rzut oka.

Pierwsza książka Kay'a "Będzie bolało" była fantastyczna, a ta... taki odgrzewany kotlet dla kasy.

Pierwsza książka Kay'a "Będzie bolało" była fantastyczna, a ta... taki odgrzewany kotlet dla kasy.

Trzy lata czekała na półce i się doczekała :brzydal: A co to za książka była! Tajemnice, intrygi, lata dwudzieste w Anglii i Indiach, i wplątana w to współczesność. No cudo!

Trzy lata czekała na półce i się doczekała :brzydal: A co to za książka była! Tajemnice, intrygi, lata dwudzieste w Anglii i Indiach, i wplątana w to współczesność. No cudo!

Czas wcale nie leczy ran. Sam w sobie nie ma właściwości uzdrawiających. Jedyne, co potrafi, to mijać. To od nas zależy, jak go wykorzystamy."

Po tym cytacie przepadłam i już do końca bolało... to coś więcej niż reportaż. Chwyta za serce i nie chce puścić.

100/10

Czas wcale nie leczy ran. Sam w sobie nie ma właściwości uzdrawiających. Jedyne, co potrafi, to mijać. To od nas zależy, jak go wykorzystamy."

Po tym cytacie przepadłam i już do końca bolało... to coś więcej niż reportaż. Chwyta za serce i nie chce puścić.

100/10

Dobra, ale nie tak rewelacyjna, jak pierwszy tom cyklu W "Pąkach..." było za dużo przypadku, cudownych zbiegów okoliczności i jakoś też byłam mniej związana emocjonalnie z bohaterami. Nie było WOW, ale jednak polecam, jak wpadną Wam w ręce oba tomy.

Dobra, ale nie tak rewelacyjna, jak pierwszy tom cyklu W "Pąkach..." było za dużo przypadku, cudownych zbiegów okoliczności i jakoś też byłam mniej związana emocjonalnie z bohaterami. Nie było WOW, ale jednak polecam, jak wpadną Wam w ręce oba tomy.

Książka w moim odczuciu jest nierówna. Ciekawe, wciągające rozdziały poświęcone poszczególnym bohaterkom, przeplatają się z trochę rozwleczonymi za bardzo historiami.
Ale też są plusy. Jednym z nich jest na pewno fabularyzacja, która jeszcze bardziej wprowadza nas do zapoznania się z losami bohaterek.

Widać, że autorka poświęciła duźo czasu, aby napisać tę książkę, ale według mnie całość wyszła dość płasko i chaotycznie.
Mimo wszystko "Bo to złe kobiety były" jest pozycją godną polecenia dla wszystkich tych, którzy dopiero raczkują w takiej tematyce i chcą choć trochę poszerzyć swoją wiedzę.

Książka w moim odczuciu jest nierówna. Ciekawe, wciągające rozdziały poświęcone poszczególnym bohaterkom, przeplatają się z trochę rozwleczonymi za bardzo historiami.
Ale też są plusy. Jednym z nich jest na pewno fabularyzacja, która jeszcze bardziej wprowadza nas do zapoznania się z losami bohaterek.

Widać, że autorka poświęciła duźo czasu, aby napisać tę książkę, ale...

Nic nie poradzę na to, że ta seria po prostu mi się podoba i ten tom to uczucie umocnił. Chyba najbardziej w tym cyklu lubię ten specyficzny humor.

Nic nie poradzę na to, że ta seria po prostu mi się podoba i ten tom to uczucie umocnił. Chyba najbardziej w tym cyklu lubię ten specyficzny humor.

Co mnie podkusiło, żeby to przeczytać? Nigdy więcej! Nijaka, irytująca i miejscami tak nudna, że tylko wodziłam wzrokiem po tekście (a nie często mi się to zdarza), żeby jak najszybciej odłożyć ten chłam na półkę. Gdyby to była moja książka wyrzuciłabym ją przez okno 🙈

Co mnie podkusiło, żeby to przeczytać? Nigdy więcej! Nijaka, irytująca i miejscami tak nudna, że tylko wodziłam wzrokiem po tekście (a nie często mi się to zdarza), żeby jak najszybciej odłożyć ten chłam na półkę. Gdyby to była moja książka wyrzuciłabym ją przez okno 🙈

Książki Olgi Rudnickiej mogę brać i czytać w ciemno, bo wiem, że się nie zawiodę. Autorka słynie raczej z zabawnych książek z kryminałem w tle, ale "Cichy wielbiciel" i "Lilith" są wyjątkami, bardzo dobrymi wyjątkami. Temat czarownic i wiedźm jest mi raczej obcy, ale pani Olga ciekawie przedstawiła ten motyw, co zaowocowało tym, że nie mogłam oderwać się od tej powieści.
Polecam!

Książki Olgi Rudnickiej mogę brać i czytać w ciemno, bo wiem, że się nie zawiodę. Autorka słynie raczej z zabawnych książek z kryminałem w tle, ale "Cichy wielbiciel" i "Lilith" są wyjątkami, bardzo dobrymi wyjątkami. Temat czarownic i wiedźm jest mi raczej obcy, ale pani Olga ciekawie przedstawiła ten motyw, co zaowocowało tym, że nie mogłam oderwać się od tej...

Chyba po raz pierwszy nie dałam gwiazdki książce, którą przeczytałam, ale ta pozycja nie zasługuje nawet na jedną. Zlepek kilku popularnych książek połączony w jedną niestrawną całość. Nie, nie i jeszcze raz nie!

Chyba po raz pierwszy nie dałam gwiazdki książce, którą przeczytałam, ale ta pozycja nie zasługuje nawet na jedną. Zlepek kilku popularnych książek połączony w jedną niestrawną całość. Nie, nie i jeszcze raz nie!

To już moja piąta przeczytania powieść spod pióra pani Rudnickiej. Autorka przyzwyczaiła nas do zabawnych historii z kryminałem w tle, więc tą książką bardzo mnie zaskoczyła. Już nie pamietam, kiedy podczas czytania tak przejmowałam się losem głównego bohatera. Kilka razy z bezsilności chciała rzucić książką o ścianę. Wg mnie pani Olga świetnie ukazała problem stalkingu, idealnie wręcz pokazała co może siedzieć w głowie takiego psychopaty (nazywamy rzeczy po imieniu) jak i ofiary. Odejmuję jedną gwiazdkę tylko dlatego, że ok. 80 strony chciałam rzucić książkę w kąt, bo nie mogłam się w nią "wbić", ale nie żałuję, że jej nie odłożyłam jej na półkę. Teraz będę polecać ją każdemu.

To już moja piąta przeczytania powieść spod pióra pani Rudnickiej. Autorka przyzwyczaiła nas do zabawnych historii z kryminałem w tle, więc tą książką bardzo mnie zaskoczyła. Już nie pamietam, kiedy podczas czytania tak przejmowałam się losem głównego bohatera. Kilka razy z bezsilności chciała rzucić książką o ścianę. Wg mnie pani Olga świetnie ukazała problem stalkingu,...