Książka opisująca historię położnictwa od czasów II wojny światowej. Ukazuje jak bardzo zmienia się metodyka przyjmowania porodów. Dostrzegamy jak istotne jest zadbanie o kobietę rodzącą żeby poród był zapamiętany jako wyjątkowe a nie traumatyczne wydarzenie. Nie jest to spis jak ma wyglądać poród a zapis przeżyć i emocji oczami położnych.

Książka opisująca historię położnictwa od czasów II wojny światowej. Ukazuje jak bardzo zmienia się metodyka przyjmowania porodów. Dostrzegamy jak istotne jest zadbanie o kobietę rodzącą żeby poród był zapamiętany jako wyjątkowe a nie traumatyczne wydarzenie. Nie jest to spis jak ma wyglądać poród a zapis przeżyć i emocji oczami położnych.

To nie książka popularno-naukowa streszczająca fakty z dziedziny położnictwa. Nie opisuje procedur, nie mówi o tym jak poród wygląda, co po kolei się dzieje. Nie jest to też poradnik w zakresie ginekologii. To książka opisująca PRACĘ położnej (teraz i w ubiegłym wieku),opisuje EMOCJE, DOŚWIADCZENIA, które zmieniły podejście położnych do życia, do porodu, do kobiecości.
Jest to spisana rozmowa z położnymi.

Absolutnie nie zgadzałam się z wszystkich, co przekazywały te kobiety. Wiele z nich jest w wieku moich babć, czy nawet prababć. Nie ma co się dziwić, że ich styl życia różni się od naszego. Moim zdaniem ta książka rozjaśnia, pokazuje, że można inaczej. Zmienia nastawienie do porodu, ciąży, a także do samego zawodu i położnych. Uczy pokory wobec naszej kobiecej fizjologii.

Polecam ją kazdej kobiecie, a przede wszystkim tym, które myślą o macierzyństwie w przyszłości lub są juz matkami. A także każdemu zainteresowanemu tematyką okołoporodową.

Z wad audiobooku - denerwowały mnie wtrącenia autorki książki (podział na 2 glosy, jak w wywiadzie). Na szczęście nie było ich dużo :)

To nie książka popularno-naukowa streszczająca fakty z dziedziny położnictwa. Nie opisuje procedur, nie mówi o tym jak poród wygląda, co po kolei się dzieje. Nie jest to też poradnik w zakresie ginekologii. To książka opisująca PRACĘ położnej (teraz i w ubiegłym wieku),opisuje EMOCJE, DOŚWIADCZENIA, które zmieniły podejście położnych do życia, do porodu, do kobiecości....

Według rozmówczyń rola kobiety sprowadza się jedynie do rodzenia dzieci. Otóż, uwaga, uwaga! Nie każda kobieta chce mieć dzieci i nie ma w tym nic złego.
Fragmenty czytane przez autorkę są przeczytane niezwykle infantylnie a te jej ciągłe wtrącenia o jej naturalnym porodzie, jedynym słusznym, mistycznym przeżyciu doprowadzały mnie do szału.

Według rozmówczyń rola kobiety sprowadza się jedynie do rodzenia dzieci. Otóż, uwaga, uwaga! Nie każda kobieta chce mieć dzieci i nie ma w tym nic złego.
Fragmenty czytane przez autorkę są przeczytane niezwykle infantylnie a te jej ciągłe wtrącenia o jej naturalnym porodzie, jedynym słusznym, mistycznym przeżyciu doprowadzały mnie do szału.

Zbiór wywiadów z polskimi położnymi pracującymi w różnych miejscach, czasach, na różnych stanowiskach. Przydatna dla osób które fascynują się światem porodów i położnych, ale nie tylko. Pomaga lepiej zrozumieć fenomen tego zawodu.

Zbiór wywiadów z polskimi położnymi pracującymi w różnych miejscach, czasach, na różnych stanowiskach. Przydatna dla osób które fascynują się światem porodów i położnych, ale nie tylko. Pomaga lepiej zrozumieć fenomen tego zawodu.

Jestem trochę rozczarowana tą książką. Spodziewałam się bardziej reportażu, książki, która podniesie moją wiedzę na temat porodu, sytuacji rodzących kobiet w Polsce, opieki po porodzie, pomysłów na to, jak poprawić sytuację. Ta książka to po prostu zbiór rozmów z położnymi, w różnym wieku i z różnych środowisk. Niektóre wypowiedzi pełne egzaltacji do tego stopnia, że nie mogłam tego czytać. Nic ta książka nie wniosła do mojego życia. Nie jest ani opiniotwórcza, ani nawet ciekawa.

Jestem trochę rozczarowana tą książką. Spodziewałam się bardziej reportażu, książki, która podniesie moją wiedzę na temat porodu, sytuacji rodzących kobiet w Polsce, opieki po porodzie, pomysłów na to, jak poprawić sytuację. Ta książka to po prostu zbiór rozmów z położnymi, w różnym wieku i z różnych środowisk. Niektóre wypowiedzi pełne egzaltacji do tego stopnia, że nie...

Spodziewałam się czegoś innego. Rozdziały mogłyby być poukładane od najstarszej do najmłodszej rozmówczyni aby pokazać zmianę w zawodzie i w podejściu. Tak to wyszło chaotycznie. Większość rozmówczyń, mam wrażenie, podnosiła poród i bycie matką do najważniejszej roli w całym życiu kobiety. Liczyłam też na to, że książka będzie kojąca dla osób bojących się porodu naturalnego, ale niczego mi to w głowie nie rozjaśniło. Średnia.

Spodziewałam się czegoś innego. Rozdziały mogłyby być poukładane od najstarszej do najmłodszej rozmówczyni aby pokazać zmianę w zawodzie i w podejściu. Tak to wyszło chaotycznie. Większość rozmówczyń, mam wrażenie, podnosiła poród i bycie matką do najważniejszej roli w całym życiu kobiety. Liczyłam też na to, że książka będzie kojąca dla osób bojących się porodu...

Dla osób zainteresowanych tematyką porodu, położnictwa to będzie bardzo ciekawa lektura. POLECAM.

Dla osób zainteresowanych tematyką porodu, położnictwa to będzie bardzo ciekawa lektura. POLECAM.

Trochę denerwowały mnie wypowiedzi tych położnych, które demonizowały kobiet bezdzietnych z wyboru, a rozpływały się nad tymi pragnącymi potomstwa.

Trochę denerwowały mnie wypowiedzi tych położnych, które demonizowały kobiet bezdzietnych z wyboru, a rozpływały się nad tymi pragnącymi potomstwa.

Całkiem interesująca pozycja pokazująca świat narodzin od strony położnych w różnym wieku (przyjmujących porody w różnych czasach, a także miejscach na ziemi). Sięgnęłam po nią z polecenia, z zastrzeżeniem, że powinno się z czytaniem poczekać na własne porody. Ja tak nie uważam (choć swoje dwa naturalne porody mam za sobą 15 i 12 lat temu) - nie ma w tej książce nic strasznego, o czym młode kobiety nie słyszałyby na przestrzeni swojego życia, choćby z telewizji czy internetu. Wręcz przeciwnie, położne tutaj chcą przekonać dzisiejsze nowoczesne kobiety naprawdę wieloma argumentami, że to poród naturalny (jak sama nazwa wskazuje) jest zgodny z naturą i przy takim kobiety powinny się upierać, a cesarki powinny służyć ratowaniu życia dzieciom i ich mamom. Zgadzam się z tym, że podejście do porodu wynosi się z własnego domu - moja mama miała nas 3 - temat porodu nigdy nie był tematem tabu - wyrosłam i wyszłam z domu, z przeświadczeniem, że nie ma takiego bólu porodowego, którego kobieta nie wytrzyma. I tak było. I owszem po porodzie twierdzisz , że nigdy więcej - po czym kilka chwil później nie jesteś w stanie przypomnieć sobie tego bólu... przypomina się przy kolejnym porodzie :D. Polecam wszystkim kobietom przemyśleć, zanim dadzą sobie przeprowadzić bardzo poważną operację, na własne życzenie, bez powodu (i to jest mega ważne "bez powodu" położne nie mówią o sytuacji, gdzie innego rozwiązania już nie ma.

Całkiem interesująca pozycja pokazująca świat narodzin od strony położnych w różnym wieku (przyjmujących porody w różnych czasach, a także miejscach na ziemi). Sięgnęłam po nią z polecenia, z zastrzeżeniem, że powinno się z czytaniem poczekać na własne porody. Ja tak nie uważam (choć swoje dwa naturalne porody mam za sobą 15 i 12 lat temu) - nie ma w tej książce nic...

Mundra to książka. Opisuje historie położnych w Polsce, od takich urodzonych przed wojną (II WŚ) po takie, które obecnie praktykują. Mądra to i ważna książka.

Mundra to książka. Opisuje historie położnych w Polsce, od takich urodzonych przed wojną (II WŚ) po takie, które obecnie praktykują. Mądra to i ważna książka.