Nie do końca do mnie do książka przemawia, takie troch czytanie o wszystkim i o niczym. Ale po przeczytaniu to moim zdaniem można tą książkę po prostu przeczytać, zapomnieć, sięgnąć na następną. Tyle.

Nie do końca do mnie do książka przemawia, takie troch czytanie o wszystkim i o niczym. Ale po przeczytaniu to moim zdaniem można tą książkę po prostu przeczytać, zapomnieć, sięgnąć na następną. Tyle.

Nie wiem a chciałabym wiedzieć co autor miał na myśli. Książka jest przerażająca. Opowiada historie chłopaka z patologicznej rodziny. Mamy tu wszystko narkotyki, picie i bicie. Książka jest dobrze napisana jeśli chodzi o język, styl i wzbudzanie emocji. Nie mamy tu ich serwowanych na siłę. Jednak w książce brak zakończenia i dlatego nie rozumiem zamysłu autora. Po co opisuje taką patologię? Czuje jakby przeczytała środek książki, ponieważ wstępu także mi brakowało.

Nie wiem a chciałabym wiedzieć co autor miał na myśli. Książka jest przerażająca. Opowiada historie chłopaka z patologicznej rodziny. Mamy tu wszystko narkotyki, picie i bicie. Książka jest dobrze napisana jeśli chodzi o język, styl i wzbudzanie emocji. Nie mamy tu ich serwowanych na siłę. Jednak w książce brak zakończenia i dlatego nie rozumiem zamysłu autora. Po co...

Krótka, aczkolwiek treściwa książka. Pełna bólu, manipulacji i walki.
Bracia pod opieką ojca i przyszłość, która ma być stabilna i bezpieczna, jednak czas pokazuje, że dwójka trafia pod opiekę przemocowego tyrana.

7.9/10

Krótka, aczkolwiek treściwa książka. Pełna bólu, manipulacji i walki.
Bracia pod opieką ojca i przyszłość, która ma być stabilna i bezpieczna, jednak czas pokazuje, że dwójka trafia pod opiekę przemocowego tyrana.

7.9/10

Bolesna i przerażająca historia. brałam książkę do ręki, nie wiedząc o czym traktuje lektura i to był niezły cios.
Styl autora był dla mnie dość wymagający, momentami trochę się gubiłam i nie rozumiałam myśli autora. ale ze względu na tematykę bardzo ciężkich traum rodzinnych, cieszę się, że zapoznałam się z lekturą.

Bolesna i przerażająca historia. brałam książkę do ręki, nie wiedząc o czym traktuje lektura i to był niezły cios.
Styl autora był dla mnie dość wymagający, momentami trochę się gubiłam i nie rozumiałam myśli autora. ale ze względu na tematykę bardzo ciężkich traum rodzinnych, cieszę się, że zapoznałam się z lekturą.

Ma coś w sobie, po kilku miesiącach nieźle ją pamiętam, ale to nie mój typ literatury

Ma coś w sobie, po kilku miesiącach nieźle ją pamiętam, ale to nie mój typ literatury

Mikra, kameralna, jednak absolutnie sugestywna powieść Daniela Magariela, poraża i wstrząsa na różnych poziomach świadomości. Ospale leniwa fabuła, oszczędna narracja, osobliwy charakter, a także klimat - który z powodzeniem należałoby określić jako ‘duszny, kipiący od gęstego mroku’ - w istocie stanowią elementy składowe dzieła unurzanego po brzegi w przytłaczającym nastroju. ⁣⁣
⁣⁣
Magariel nie bawi się bowiem w półśrodki; sięga po konkrety, prostotę, minimalizm, odrobinę surowego, nieco naturalistycznego piękna; kreśli zdania krótkie, choć trafne; ubiera je w swoistą kreację pulsującą od nagromadzenia skrzętnie ukrytych emocji: podskórnego lęku, napięcia i niepokoju. Ta nietypowa specyfika, jej złożoność oraz jednoczesna oczywistość, wzbudzają w czytelniku dwa odrębne odczucia: siłę magnetycznego przyciągania wraz z… Odepchnięciem od siebie tego, co zostało w obrazach Daniela Magariela zobaczone. ⁣⁣
⁣⁣
Hipnotyczna aura wisi nad bohaterami cichego dramatu i towarzyszy czytelnikowi już od pierwszych stron ,,Naszego chłopca’’. Rodzinny spór, rozgrywający się na zamkniętej scenie, pozornie banalny i przewidywalny, z wolna przeradza się w rzeczywistą tragedię – nieszczęśliwy akt nieuchronnie zmierzający do ostatecznego finału, którego świadkiem będziemy właśnie my - niema widownia umieszczona poza kadrem toczących się wydarzeń. ⁣⁣
⁣⁣
Trudna to historia, bo powiadająca o krzywdzie doświadczanej przez dziecko; historia bólu, przemocy i uzależnienia; historia lęku, potrzeby bycia kochanym, akceptowanym, otoczonym bezwarunkową miłością; historia wiary. Opowieść o przynależności, lojalności wobec tożsamości i rodziny.⁣⁣
Niełatwa w interpretacji, niełatwa także i w odbiorze, lecz jak najbardziej – warta zgłębienia.⁣⁣

Mikra, kameralna, jednak absolutnie sugestywna powieść Daniela Magariela, poraża i wstrząsa na różnych poziomach świadomości. Ospale leniwa fabuła, oszczędna narracja, osobliwy charakter, a także klimat - który z powodzeniem należałoby określić jako ‘duszny, kipiący od gęstego mroku’ - w istocie stanowią elementy składowe dzieła unurzanego po brzegi w przytłaczającym...

Znowu Pauza w najlepszej formie. Wstrząsająca. Książka o znęcaniu się i rozpadającej się rodzinie, w ktorej narkotyki i alkohol nie są obce. Narratorem jest dwunastoletni chłopiec, który robi wszystko, co kaze mu ojciec.

Znowu Pauza w najlepszej formie. Wstrząsająca. Książka o znęcaniu się i rozpadającej się rodzinie, w ktorej narkotyki i alkohol nie są obce. Narratorem jest dwunastoletni chłopiec, który robi wszystko, co kaze mu ojciec.

Bolesna, trudna i wstrząsająca. Momentami naprawdę chciało się odwrócić głowę, żeby nie czytać o tych okropieństwach, może aż za dużo tego było na te 144 strony? Mamy tutaj rozpad rodziny, nałóg, przemoc fizyczną i słowną oraz wszystkie mechanizmy zachowań z tym związane. Tutaj każdy bohater jest w jakiś sposób chory. Matka, ojciec - o nich to już w ogóle nie będę pisać, bo szkoda moje klikania w klawiaturę - porażka rodzicielska, porażka człowieka. Ale również synowie, ze względu na wychowywanie się w takich a nie innych warunkach są pokiereszowani przez los, a mimo to próbują walczyć. Wg mnie bardzo dobrze zostało to ujęte. W pewnych kwestiach przypomina mi "Wrony Petry Dvorakovej. Ostatnie 30 stron - świetne, a ostatnia scena wspaniała. Natomiast potem pojawia się epilog, który mi tutaj nie pasuje. Chciałabym, żeby książka zakończyła się na tej właśnie ostatniej scenie. Mocna, brutalna i pokazująca po raz kolejny, że nie każdy powinien być rodzicem.

Bolesna, trudna i wstrząsająca. Momentami naprawdę chciało się odwrócić głowę, żeby nie czytać o tych okropieństwach, może aż za dużo tego było na te 144 strony? Mamy tutaj rozpad rodziny, nałóg, przemoc fizyczną i słowną oraz wszystkie mechanizmy zachowań z tym związane. Tutaj każdy bohater jest w jakiś sposób chory. Matka, ojciec - o nich to już w ogóle nie będę pisać,...

Trudno mi ocenić tę książkę. Jest bardzo mocna, wstrząsająca i bardzo często chce się odwrócić wzrok, bo przytłacza ogrom cierpienia.

Trudno mi ocenić tę książkę. Jest bardzo mocna, wstrząsająca i bardzo często chce się odwrócić wzrok, bo przytłacza ogrom cierpienia.

Dość ciekawa historia, dramat uzależnienia i cierpienia młodych ludzi , a także psychicznej i fizycznej przemocy, Krótka aczkolwiek treściwa.

Dość ciekawa historia, dramat uzależnienia i cierpienia młodych ludzi , a także psychicznej i fizycznej przemocy, Krótka aczkolwiek treściwa.