Czerwona Królowa

Nie będę ukrywać ,że targały mną sprzeczne emocję, z jednej strony starałam się jak najbardziej zrozumieć główną bohaterkę, wczuć się w jej skórę. Z drugiej strony kompletnie jej nie rozumiałam, czasami byłam na nią wściekła choć mam świadomość ,że to tylko fikcja.
Tak to jest , książki czasami robią ze mnie wariata.

Nie będę ukrywać ,że targały mną sprzeczne emocję, z jednej strony starałam się jak najbardziej zrozumieć główną bohaterkę, wczuć się w jej skórę. Z drugiej strony kompletnie jej nie rozumiałam, czasami byłam na nią wściekła choć mam świadomość ,że to tylko fikcja.
Tak to jest , książki czasami robią ze mnie wariata.

Pokaż mimo to

Jak pogodzić ze sobą te sprzeczności - czerwoną krew i srebrne umiejętności, wiarę w lepszą przyszłość i okrutną teraźniejszość, uczucia i zdradę? Mare Barrow staje w obliczu trudnych decyzji i nieoczekiwanych wydarzeń, które mogą prowadzić do głębszych zmian, umożliwiających zakończenie dyskryminacji innych ze względu na brak mocy, gwarantujących władzę w królestwie. Rodzi się pytanie: czy uda się stworzyć lepszy świat na przegniłych fundamentach, które są kłamstwem?

Fabuła jest dość ciekawa, choć da się zauważyć w niej pewne luki, jednak one nie wpływają znacząco na sam odbiór powieści. Ma się wrażenie, że autorka zapomina dokończyć niektóre sceny i w pośpiechu przechodzi do kolejnego wątku; brakuje rozbudowanych opisów, które wciągnęłyby czytelnika w świat Czerwonych i Srebrnych. Można uznać, że przyczyną tych martwych, rzeczowych opisów są niemrawe zachowania bohaterów, które momentami wydają się sztuczne i mechaniczne. Czasami odnosi się wrażenie, że mamy do czynienia z dwuwymiarowymi cieniami bohaterów, pozbawionych wyrazistej osobowości, co nie zmienia faktu, że protagonistka - Mare Barrow - została wystarczająco dobrze wyeksponowana.

Ten efekt został uzyskany poprzez wykorzystanie pierwszoosobowej narracji - obserwujemy Nortę z perspektywy dziewczyny, która przypadkowo odkrywa swoje zdolności, przez co zyskuje nowe, uciążliwe życie. Mimo to w książce nie ma wielu przemyśleń Mare, raczej spotykamy się z rzeczowymi opisami wydarzeń, rzadziej z emocjami. Tak samo relacje między postaciami zostały potraktowane po macoszemu - trudno jest uwierzyć w głębokie przyjaźnie lub miłości między nimi, kiedy tak naprawdę w samej "Czerwonej królowej" nie ma wielu okazji, by być świadkami rozwijających się uczuć.

Oprócz tych mankamentów, książka sama w sobie jest przyjemną lekturą na nudne wieczory. Ten rodzaj fantastyki zawsze będzie wzbudzał moją sympatię, dlatego też nie wątpię, że kiedyś jeszcze raz sięgnę po tę pozycję - choćby tylko po to, by móc ponownie uwikłać się w świat intryg srebrnych możnowładców i poczuć odwagę czerwonych rebeliantów.

Jak pogodzić ze sobą te sprzeczności - czerwoną krew i srebrne umiejętności, wiarę w lepszą przyszłość i okrutną teraźniejszość, uczucia i zdradę? Mare Barrow staje w obliczu trudnych decyzji i nieoczekiwanych wydarzeń, które mogą prowadzić do głębszych zmian, umożliwiających zakończenie dyskryminacji innych ze względu na brak mocy, gwarantujących władzę w królestwie. Rodzi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bohaterowie: 8/10
Akcja: 7/10
Sposób pisania autorki: 8/10
Okładka: 8/10
Kreatywność:8/10

Bohaterowie: 8/10
Akcja: 7/10
Sposób pisania autorki: 8/10
Okładka: 8/10
Kreatywność:8/10

Pokaż mimo to

Bardzo, bardzo mi się podobała. Od razu po skończeniu pobiegłam do biblioteki po kolejne części.

Świetna historia, ciekawi bohaterowie i dużo zwrotów akcji. Fantastyka jaką lubię ;)

Bardzo, bardzo mi się podobała. Od razu po skończeniu pobiegłam do biblioteki po kolejne części.

Świetna historia, ciekawi bohaterowie i dużo zwrotów akcji. Fantastyka jaką lubię ;)

Pokaż mimo to

Z początku trochę przypominała mi "Rywalki" K. Cass, jednak skoro tamta przypadła mi do gustu, to stwierdziłam, że i tę chętnie przeczytam. Nie myliłam się. Na początku trochę zawiła, ale po paru stronach już łatwo zrozumieć historię i podjęte decyzje głównej bohaterki. Mare jest twardą dziewczyną, walczącą o życie swoje i swojej rodziny, jednak troche nie rozumiem, jak umie oddać serce tylu mężczyznom. Mimo, że ogół książki jest z lekka oklepany, to czytanie jej sprawia przyjemność, a zakończenie powala. Z przyjemnością sięgnę po następną część.

Z początku trochę przypominała mi "Rywalki" K. Cass, jednak skoro tamta przypadła mi do gustu, to stwierdziłam, że i tę chętnie przeczytam. Nie myliłam się. Na początku trochę zawiła, ale po paru stronach już łatwo zrozumieć historię i podjęte decyzje głównej bohaterki. Mare jest twardą dziewczyną, walczącą o życie swoje i swojej rodziny, jednak troche nie rozumiem, jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

W większości książek fantastycznych temat jest dość oklepany - walka ze złem. W tej książce jednak jest to aż za bardzo naciągane. Za szybko, za ogólnie, decyzje podejmowane przez bohaterów są na poziomie nieopierzonego nastolatka (chociaż faktycznie są w takim wieku).
Raczej dla młodszych czytelników.

W większości książek fantastycznych temat jest dość oklepany - walka ze złem. W tej książce jednak jest to aż za bardzo naciągane. Za szybko, za ogólnie, decyzje podejmowane przez bohaterów są na poziomie nieopierzonego nastolatka (chociaż faktycznie są w takim wieku).
Raczej dla młodszych czytelników.

Pokaż mimo to

Świetna książka. Cały czas trzyma w napięciu. Cała seria jest super.

Świetna książka. Cały czas trzyma w napięciu. Cała seria jest super.

Pokaż mimo to

Niewątpliwie historia z potencjałem – opresyjny system władzy królewskiej, w którym o człowieku świadczy kolor jego krwi. Czerwoni to zwykli, przeciętni zjadacze chleba (pod warunkiem, że stać ich na chleb), natomiast Srebrni, powstali na skutek niewyjaśnionej mutacji, posiadają nadprzyrodzone umiejętności. Od razu wchodzi tutaj dość skomplikowany podział rodów, z których każdy charakteryzuje się konkretnym talentem, ale na szczęście jesteśmy w tym tak samo "nowi" jak główna bohaterka, więc z czasem idzie to wszystko ogarnąć. No właśnie, Mare – biedna Czerwona, w dodatku złodziejka. Wisi nad nią widmo poboru do wojska – król prowadzi wykańczającą, bezsensowną wojnę, w której przelewa czerwoną krew, a wiek poborowy maleje coraz bardziej. Jak możemy się domyślić, Mare jest niezwykła i sama przekonuje się o tym w dość bezpośredni sposób. Szybko staje się jasne, że to kim – lub czym – jest dziewczyna, mogłoby doprowadzić do rebelii. Mare trafia zatem w sam środek srebrnej siatki dworskich intryg, zyskuje fałszywą osobowość i musi skupić się na tym, by a) przetrwać i b) nie pozwolić, by ktokolwiek poznał jej sekret, pieczołowicie chroniony przez rodzinę królewską.

Dlaczego zatem tylko 6 gwiazdek? Po pierwsze, nie jest tajemnicą, że Mare, ze swoim charakterem i historią, prędzej czy później stanie się rebeliantką. O ile początkowa "Mare nie wiem co się dzieje" jest jeszcze w miarę znośna, o tyle z czasem wychodzi z niej to, co najgorsze. Jest bezczelna, nieostrożna i co krok robi sobie nowych wrogów. Ba, z sojusznikami również nie potrafi utrzymywać dobrych relacji. Jest kłótliwa, uparta i wydaje jej się, że wie wszystko, a poza tym ma paskudny nawyk zwalania odpowiedzialności na innych. Absolutnie beznadziejna liderka. Sama fabuła jest bardzo niespójna – tutaj walczymy sztyletami, tu wybucha bomba. Czas jest bliżej nieokreślony, ni to średniowieczne, ni to futurystyczne realia. Przemysłowe miasta opuszczone na skutek katastrof, koleje podziemne i... ścinanie ludzi mieczem. What's the point? W dworskich intrygach brakuje niekiedy ciągów przyczynowo-skutkowych. Ktoś kogoś zdradza, ale w sumie nigdy nie dowiadujemy się dlaczego i co z tego wynikło. Srebrni, którzy wydawali się potężnym mikrospołeczeństwem, nagle zupełnie się rozsypują i nie sposób nie spytać, w jaki sposób udało im się utrzymać dyktaturę, skoro – surprise! - nagle dowiadujemy się, że wszyscy się nienawidzą, każdy knuje przeciw każdemu, a sojuszy i porozumień brak. I grupowy antagonista rozpada nam się w oczach, pozostawiając 2 jednostkowe postacie. Profil psychologiczny każdej z nich jest... żaden. Zygmunt Freud przewraca się w grobie. Osobowość psychopatyczna, która powstała z niczego, podatność na manipulacje, ale tylko ze strony jednej osoby... Zamysł był fajny, ale w praktyce został schrzaniony, a postacie stały się płytkie i zaczęły postępować głupio.

Jestem w stanie zrozumieć, dlaczego ludzie to lubią, bo ja też nie rwałam włosów z głowy przy czytaniu. Niemniej po głębszej refleksji wychodzi na jaw, że jest to mimo wszystko historia niedopracowana i zdecydowanie mogła być poprowadzona lepiej.

Niewątpliwie historia z potencjałem – opresyjny system władzy królewskiej, w którym o człowieku świadczy kolor jego krwi. Czerwoni to zwykli, przeciętni zjadacze chleba (pod warunkiem, że stać ich na chleb), natomiast Srebrni, powstali na skutek niewyjaśnionej mutacji, posiadają nadprzyrodzone umiejętności. Od razu wchodzi tutaj dość skomplikowany podział rodów, z których...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem naprawdę mile zaskoczona. Od dawna chciałam przeczytać tę pozycję i nie zawiodłam się w najmniejszym stopniu. Pierwszy raz czytałam książkę , w której autorka tak dokładnie i trafnie zarazem opisała emocje i uczucia. Zrobiła to tak realnie, że przeżywałam ból i cierpienie razem z Mare. Akcja trzyma w napięciu do samego końca. Książkę czyta się bardzo szybko, na wieczór idealna. Polecam bardzo serdecznie!

Jestem naprawdę mile zaskoczona. Od dawna chciałam przeczytać tę pozycję i nie zawiodłam się w najmniejszym stopniu. Pierwszy raz czytałam książkę , w której autorka tak dokładnie i trafnie zarazem opisała emocje i uczucia. Zrobiła to tak realnie, że przeżywałam ból i cierpienie razem z Mare. Akcja trzyma w napięciu do samego końca. Książkę czyta się bardzo szybko, na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To jest to! Książka od samego początku trzymała mnie w napięciu. Zaskakiwała i totalnie pochłonęła

To jest to! Książka od samego początku trzymała mnie w napięciu. Zaskakiwała i totalnie pochłonęła

Pokaż mimo to