Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żałosne, prymitywne i wulgarne dno. Nie wiem po co to zostało napisane, nie wiem, co kierowało tym, który to wydał. Nie wiem co jest bardziej przerażające- umysł, który to coś wyprodukował, czy ludzie, którzy uważają to pełne zgnilizny bagno za arcydzieło.

Żałosne, prymitywne i wulgarne dno. Nie wiem po co to zostało napisane, nie wiem, co kierowało tym, który to wydał. Nie wiem co jest bardziej przerażające- umysł, który to coś wyprodukował, czy ludzie, którzy uważają to pełne zgnilizny bagno za arcydzieło.

Elżbieta Dzikowska razem z Tonym Halikiem stworzyła duet, który w czasach dzieciństwa był moim oknem na świat. To między innymi oni przyczynili się do mojego "głodu" podróżowania, fascynacji innymi krajami, kulturami, a nawet do mojej matury z geografii :)
Ciężko mi ocenić tę książkę, przede wszystkim dlatego, że moje oczekiwania w stosunku do niej, całkowicie rozminęły się z rzeczywistością. Uwielbiam literaturę podróżniczą i naiwnie założyłam, że biografia Dzikowskiej głównie na tym się skupi- na podróżach, wiedzy o innych krajach, że razem z nią przemierzę świat, który widziała. Niestety w "biografii legendarnej podróżniczki" podróży właściwie nie ma, a jeśli już są, to opisane na zasadzie "pojechała do X i wróciła po dwóch tygodniach, fajnie było". Kolejną rzeczą, która potwornie rozczarowuje jest niemal całkowity brak zdjęć. W liczącym ponad 600 stron tomie, opisującym życie bodajże najsłynniejszej polskiej podróżniczki, jest czterostronicowa wkładka zawierająca 13 kolorowych fotografii!?!?!?
Rozumiem, że biografia to książka opisująca czyjeś życie. Poznałam tu dzieciństwo, młodość pani Elżbiety i to było w porządku. Ale większość jej dorosłego życia, to były fascynujące podróże i właśnie o tym chciałam poczytać. Natomiast tu dostałam mnóstwo historii o jej znajomych, znajomych znajomych, o polityce, o ówczesnym ustroju, o tym, że ktoś ją lubił, a ktoś nie. Śmiem twierdzić, że w biografii Dzikowskiej samej Dzikowskiej jest niewiele, za to opinii mnóstwo. Mogła z tego powstać niesamowita książka, a wyszła taka papka właściwie o niczym. Szkoda.

Elżbieta Dzikowska razem z Tonym Halikiem stworzyła duet, który w czasach dzieciństwa był moim oknem na świat. To między innymi oni przyczynili się do mojego "głodu" podróżowania, fascynacji innymi krajami, kulturami, a nawet do mojej matury z geografii :)
Ciężko mi ocenić tę książkę, przede wszystkim dlatego, że moje oczekiwania w stosunku do niej, całkowicie rozminęły...

Pomysł na książkę świetny, wykonanie tragiczne. Takie łapanie zbyt dużej ilości byków za rogi. Dużo rozpoczętych wątków, następnie każdy potraktowany zaledwie "po łebkach" i już mamy koniec. Miałam wrażenie, że czytam streszczenie, szkic powieści. Szkoda, bo to mogła być naprawdę dobra książka.

Pomysł na książkę świetny, wykonanie tragiczne. Takie łapanie zbyt dużej ilości byków za rogi. Dużo rozpoczętych wątków, następnie każdy potraktowany zaledwie "po łebkach" i już mamy koniec. Miałam wrażenie, że czytam streszczenie, szkic powieści. Szkoda, bo to mogła być naprawdę dobra książka.