Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co tam się działo! Akcja za akcją, bez wytchnienia dla czytelnika. Ostatnio rzadko trafiam na książkę, którą czytam jednym tchem. Nie sposób się było oderwać :) na minus ckliwe zakończenie.

Co tam się działo! Akcja za akcją, bez wytchnienia dla czytelnika. Ostatnio rzadko trafiam na książkę, którą czytam jednym tchem. Nie sposób się było oderwać :) na minus ckliwe zakończenie.

Całkiem przyjemne czytadło dla szesnastolatek. Na plus mogę zaliczyć brak seksu, który w tego typu pozycjach jest na porządku dziennym. Tu się udało bez tego.

Całkiem przyjemne czytadło dla szesnastolatek. Na plus mogę zaliczyć brak seksu, który w tego typu pozycjach jest na porządku dziennym. Tu się udało bez tego.

Bardzo podobała mi się forma narracji. Mimo, że były przeskoki z jednego czasu do drugiego, czuć było, że to opowieść.
Nie jestem pewna, czy to książka którą mogę polecić komukolwiek, trzeba chyba dojrzeć do jej przeczytania. Ja się spodziewałam chyba czegoś innego, ale zakończenie mnie zaskoczyło i zasmuciło. Zostaje w człowieku długo po skończeniu książki i odłożeniem jej na półkę.

Bardzo podobała mi się forma narracji. Mimo, że były przeskoki z jednego czasu do drugiego, czuć było, że to opowieść.
Nie jestem pewna, czy to książka którą mogę polecić komukolwiek, trzeba chyba dojrzeć do jej przeczytania. Ja się spodziewałam chyba czegoś innego, ale zakończenie mnie zaskoczyło i zasmuciło. Zostaje w człowieku długo po skończeniu książki i odłożeniem jej...

Przyjemna książka, chociaż lepiej mi się zaczęło ją czytać gdzieś od połowy. Fajnie skonstruowany szwindel, gdzie nie wszystko wydaje się takie jak na to wskazuje fabuła. Dla mnie na początku za dużo wątków, część z nich w ogóle nie była istotna, wydaje mi się to niepotrzebne. I jedna rzecz której nie mogę przeżyć, jako fanka oszustów, to że brakuje dobrych gliniarzy, którym się nie udaje złapać złych oszustów. Tu nic nikomu się nie udaje.... Ale bez spojlerów.

Przyjemna książka, chociaż lepiej mi się zaczęło ją czytać gdzieś od połowy. Fajnie skonstruowany szwindel, gdzie nie wszystko wydaje się takie jak na to wskazuje fabuła. Dla mnie na początku za dużo wątków, część z nich w ogóle nie była istotna, wydaje mi się to niepotrzebne. I jedna rzecz której nie mogę przeżyć, jako fanka oszustów, to że brakuje dobrych gliniarzy,...

Bardziej mi się podobała niż Wampir, ale też bardziej wkurzał mnie Wolski. Historia porywająca, aczkolwiek można było się domyślić co i jak.

Bardziej mi się podobała niż Wampir, ale też bardziej wkurzał mnie Wolski. Historia porywająca, aczkolwiek można było się domyślić co i jak.

Trochę mniej mi się podobała niż Szóstka Wron, jednak nadal jest to w podobnym klimacie wielkiego skoku. No i minus za pewnego Fjerdanina!

Trochę mniej mi się podobała niż Szóstka Wron, jednak nadal jest to w podobnym klimacie wielkiego skoku. No i minus za pewnego Fjerdanina!

Moje pierwsze spotkanie z Panią Kańtoch i po raz kolejny jestem zaskoczona poziomem rodzimej literatury z kryminalnej. Prawie do końca nie wiadomo jak się to rozwiąże. I w sumie nawet nie jest wprost powiedziane w niektórych kwestiach, otwarte zakończenie wątków. Lubię takie ;) polecam :)

Moje pierwsze spotkanie z Panią Kańtoch i po raz kolejny jestem zaskoczona poziomem rodzimej literatury z kryminalnej. Prawie do końca nie wiadomo jak się to rozwiąże. I w sumie nawet nie jest wprost powiedziane w niektórych kwestiach, otwarte zakończenie wątków. Lubię takie ;) polecam :)

Bardzo średni średniak. Początek taki sobie, potem było lepiej. A potem cóż.... Dno. Przewidywalna, niczym nie zaskakuje. Książka jak wiele innych, niczym się nie wyróżnia. Do przeczytania i zapomnienia.

Bardzo średni średniak. Początek taki sobie, potem było lepiej. A potem cóż.... Dno. Przewidywalna, niczym nie zaskakuje. Książka jak wiele innych, niczym się nie wyróżnia. Do przeczytania i zapomnienia.

Początek tak mdły, że prawie nie dałam rady. Nie lubię takich słodko mdłych miłości, a jak słowo "kocham" pojawia się co najmniej raz na stronie, to rzygam tęczą... Ale potem było tylko lepiej. Świetna historia, ten klimat Norwegii, muzyka klasyczna.... to jest to co lubię :)
Polecam.

Początek tak mdły, że prawie nie dałam rady. Nie lubię takich słodko mdłych miłości, a jak słowo "kocham" pojawia się co najmniej raz na stronie, to rzygam tęczą... Ale potem było tylko lepiej. Świetna historia, ten klimat Norwegii, muzyka klasyczna.... to jest to co lubię :)
Polecam.

To książka z typu, który najbardziej lubię. Złodzieje podejmują się niewykonalne misji. Jeśli im się uda, będą bajecznie bogaci. Lubię takie klimaty, zarówno w książkach jak i w filmach. W ogóle nawet w życiu kibicuję cwanym złodziejom. Jak kraść to miliony. Szóstka wron trzyma w napięciu od początku do końca, napisana w sposób spójny, nie ma dziur fabularnych. Kilka wątków do przewidzenia, ale to nie jest mankament.

Jedyne do czego jestem w stanie się doczepić to wiek bohaterów. Mają 17, 18 lat, a zachowują się, mają przemyślenia i wiedzę o życiu co najmniej jakby mieli po dzieści lat, a nie naście 🤔

To książka z typu, który najbardziej lubię. Złodzieje podejmują się niewykonalne misji. Jeśli im się uda, będą bajecznie bogaci. Lubię takie klimaty, zarówno w książkach jak i w filmach. W ogóle nawet w życiu kibicuję cwanym złodziejom. Jak kraść to miliony. Szóstka wron trzyma w napięciu od początku do końca, napisana w sposób spójny, nie ma dziur fabularnych. Kilka wątków...

Okropnie irytująca narracja, bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii. Zakończenie jednak dość zaskakujące i całość ogólnie nie jest taka zła 😁

Okropnie irytująca narracja, bohaterowie nie wzbudzili mojej sympatii. Zakończenie jednak dość zaskakujące i całość ogólnie nie jest taka zła 😁

Całkiem niezła książka. Ku mojemu zaskoczeniu młodego detektywa lubię (w rzeczywistości chyba jednak nie darzyłabym go sympatią), rozumiem jego motywy, mimo że momentami jest nieetyczny. Ale to nic 😁 fabuła nieźle skonstruowana, a zakończenie trochę z czapy. Albo mi coś umknęło, albo tam jest dziura (mam na myśli ojca z Wrocławia)... Ogólnie na plus jako lekka lektura na letnie wieczory.

Całkiem niezła książka. Ku mojemu zaskoczeniu młodego detektywa lubię (w rzeczywistości chyba jednak nie darzyłabym go sympatią), rozumiem jego motywy, mimo że momentami jest nieetyczny. Ale to nic 😁 fabuła nieźle skonstruowana, a zakończenie trochę z czapy. Albo mi coś umknęło, albo tam jest dziura (mam na myśli ojca z Wrocławia)... Ogólnie na plus jako lekka lektura na...

Ilustrowana książka w tym miesiącu. Mimo że nie było dużo tych ilustracji i na pewno nie były grzeczne, myślę że wyzwanie może być uznane za zaliczone.

O samej książce mogę powiedzieć tyle, że nadal się to dobrze czyta. Momentami jest bardzo politycznie, trochę mieszają mi się te wszystkie krasjańskie postacie, ale to co tam. W dalszym ciągu jest to kawał fajnego czytadła.

Ilustrowana książka w tym miesiącu. Mimo że nie było dużo tych ilustracji i na pewno nie były grzeczne, myślę że wyzwanie może być uznane za zaliczone.

O samej książce mogę powiedzieć tyle, że nadal się to dobrze czyta. Momentami jest bardzo politycznie, trochę mieszają mi się te wszystkie krasjańskie postacie, ale to co tam. W dalszym ciągu jest to kawał fajnego czytadła.

Tyle się nasłuchałam i naczytałam ochów i achów na temat tego cyklu, że postanowiłam po nią sięgnąć. I teraz już wiem skąd te zachwyty. Wspaniała historia z elementami historycznymi. Żaden z przedstawionych bohaterów mnie nie irytował. Dylematy Izabeli przedstawione w taki sposób, że ciężko jednoznacznie stwierdzić w którą stronę pójdzie. Naprawdę świetna książka.

Tyle się nasłuchałam i naczytałam ochów i achów na temat tego cyklu, że postanowiłam po nią sięgnąć. I teraz już wiem skąd te zachwyty. Wspaniała historia z elementami historycznymi. Żaden z przedstawionych bohaterów mnie nie irytował. Dylematy Izabeli przedstawione w taki sposób, że ciężko jednoznacznie stwierdzić w którą stronę pójdzie. Naprawdę świetna książka.

Mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony spoko, przyzwoite fantasy polskiego autora. Z drugiej strony nie jestem pewna czy to jest to co lubię (nie mam na myśli przyzwoitego fantasy, tylko raczej klimat książki). Podobała mi się część poświęcona Skrze-Winei, to jest to co lubię. Potem jest Noran i średnio lubiany przeze mnie motyw drogi, która prowadzi do czegoś co mnie zainteresowało. Potem Pan Paweł wprowadza kolejne dwa wątki. Nie jestem przekonana czy dla mnie to nie za dużo. Sięgnę po ciąg dalszy, ale raczej nie w najbliższym czasie.

Mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony spoko, przyzwoite fantasy polskiego autora. Z drugiej strony nie jestem pewna czy to jest to co lubię (nie mam na myśli przyzwoitego fantasy, tylko raczej klimat książki). Podobała mi się część poświęcona Skrze-Winei, to jest to co lubię. Potem jest Noran i średnio lubiany przeze mnie motyw drogi, która prowadzi do czegoś co mnie...

Opis książki i okładka zachęciła mnie do sięgnięcia po tą pozycję. Niestety przez pół książki umęczyłam się okropnie, później było trochę lepiej, ale też bez szału. Główna bohaterka irytująca , kapitan Scharf też. Na plus zasługuje Dery, którego polubiłam. Dość przewidywalna. Dla początkujących czytaczy fantasy się nada.

Opis książki i okładka zachęciła mnie do sięgnięcia po tą pozycję. Niestety przez pół książki umęczyłam się okropnie, później było trochę lepiej, ale też bez szału. Główna bohaterka irytująca , kapitan Scharf też. Na plus zasługuje Dery, którego polubiłam. Dość przewidywalna. Dla początkujących czytaczy fantasy się nada.

Opowiadania w sam raz między poszczególnymi lekturami, nawet nie mającymi nic wspólnego z fantastyką lub Cyklem.

Opowiadania w sam raz między poszczególnymi lekturami, nawet nie mającymi nic wspólnego z fantastyką lub Cyklem.