Szwindel

Dla mnie książka taka ledwo powyżej przeciętnej. Przez dług czas w ogóle nie miałam pojęcia, o kim i o czym jest ta książka, była dla mnie zbiorem oderwanych od siebie wątków.
Potem wątki połączyły się, ale dla mnie było to nieco toporne, bez typowych dla autora lekkości i humoru. Bardzo też mi brakowało konkretnego wyjaśnienia, dlaczego właściwie wszystko skończyło się, jak się skończyło. Kolejny wątek, który robi na mnie wrażenie przyklejonego.
Nie mogę powiedzieć, że czytało się źle, bo nie. Ale jednak nie wciągnęłam się, nie miałam syndromu kolejnego rozdziału... Najciekawsze z całej książki było dla mnie posłowie :(

Dla mnie książka taka ledwo powyżej przeciętnej. Przez dług czas w ogóle nie miałam pojęcia, o kim i o czym jest ta książka, była dla mnie zbiorem oderwanych od siebie wątków.
Potem wątki połączyły się, ale dla mnie było to nieco toporne, bez typowych dla autora lekkości i humoru. Bardzo też mi brakowało konkretnego wyjaśnienia, dlaczego właściwie wszystko skończyło się,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Już od początku pogubiłem się w Kasiach, Markach, Kacprach i całej rzeszy pozostałych bohaterów, których nie mogłem od siebie odróżnić i po chwili poczułem się jak w kilkusetnym odcinku "m jak miłość". Który to już raz mam wrażenie zmarnowania całkiem dobrego pomysłu :(
Końcówkę mającą zaskakiwać przyjąłem bez jakiejkolwiek reakcji.
Do poduszki może się nadać, jeśli ktoś szuka luźnego, niewymagającego czytadła.

Już od początku pogubiłem się w Kasiach, Markach, Kacprach i całej rzeszy pozostałych bohaterów, których nie mogłem od siebie odróżnić i po chwili poczułem się jak w kilkusetnym odcinku "m jak miłość". Który to już raz mam wrażenie zmarnowania całkiem dobrego pomysłu :(
Końcówkę mającą zaskakiwać przyjąłem bez jakiejkolwiek reakcji.
Do poduszki może się nadać, jeśli ktoś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szwindel to opowieść o ogólnokrajowej grupie wszechstronnych oszustów, ba!, wręcz artystów w swych fachu. Jeden z nich po latach ukrywania przed całym kręgiem i rodziną umiera w domu opieki, zostawiając dawno niewidzianemu synowi drobny spadek wraz z listem, który sugeruje możliwość zdobycia większego „spadku”. I tak los wiąże krąg oszustów z synem ich legendarnego założyciela.

Głównym mym zarzutem jest ogromne poczucie, iż Ćwiek nie radzi sobie z prowadzeniem wielu, dosyć równorzędnych postaci, gdzie nie ma żadnego ewidentnego głównego bohatera. Przeskoki fabularne między nimi wszystkimi wprowadzają wiele chaosu w historię (co jeszcze potęguje fakt, że bohaterowie zmieniają w oszustwach, imiona odgrywanych postaci) oraz powodują, że zupełnie nie przejmowałem się losem żadnego z nich. Kilku z nich jest zbędnych – powinni być co najwyżej trzecioplanowymi rekwizytami fabularnymi i nikim więcej. To jest problem, gdy bohaterowie są obojętni dla czytelnika…

Lekki styl pisarski Ćwieka, tym razem szwankuje również w budowaniu napięcia – oczywiście nie cały czas, ale to generalnie było nijakie, bezpłciowe i mdłe. Co dziwne, cała książka dąży stopniowo do wielkiego, tytułowego szwindlu, a gdy ten się dzieje, całość się po prostu nagle kończy zostawiając nas z niedosytem i pytaniem: „To już? To był ten szwindel?”. Ponadto, finalna volta bierze się znikąd, bez ostrzeżenia i chyba bez wskazówek dla czytelnika – przynajmniej ja ich nie dostrzegłem wcześniej.

W skrócie: duże rozczarowanie. Na plus: króciutkie to, więc strata czasu nie bolała tak bardzo.

Więcej dostępne na: https://www.instagram.com/kwakwabooks/

Szwindel to opowieść o ogólnokrajowej grupie wszechstronnych oszustów, ba!, wręcz artystów w swych fachu. Jeden z nich po latach ukrywania przed całym kręgiem i rodziną umiera w domu opieki, zostawiając dawno niewidzianemu synowi drobny spadek wraz z listem, który sugeruje możliwość zdobycia większego „spadku”. I tak los wiąże krąg oszustów z synem ich legendarnego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Normalnie po kryminały nie sięgam, jednak kocham twórczość Ćwieka, więc dałam tej pozycji szansę i absolutnie nie żałuję. Nie mamy tu do czynienia z kolejną sprawą zabójstwa i tropieniem mordercy, za to wchodzimy w świat doskonałych przekrętów finansowych. Szczególnie spodobały mi się opisywane szczegóły w "pracy" oszustów, to jak wszystko jest dopracowane, ukazanie tego jak działają w przeróżnych dziedzinach. Koniec jest zaskakujący i naprawdę dobrze zrobiony, a styl pisania Ćwieka jak zawsze genialny.

Normalnie po kryminały nie sięgam, jednak kocham twórczość Ćwieka, więc dałam tej pozycji szansę i absolutnie nie żałuję. Nie mamy tu do czynienia z kolejną sprawą zabójstwa i tropieniem mordercy, za to wchodzimy w świat doskonałych przekrętów finansowych. Szczególnie spodobały mi się opisywane szczegóły w "pracy" oszustów, to jak wszystko jest dopracowane, ukazanie tego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczyna się jak typowy kryminał - od zgonu. Potem robi się z tego jakiś "Sztos 3". Czym bardziej zagłębiałam się w lekturę, tym częściej zastanawiałam się, kto tu właściwie jest gapem i co jest sednem tego szwindlu? I jeszcze czy coś poszło nie tak, czy to raczej część pierwotnego planu? Zakończenie mnie nie rozczarowało, choć też nie zaskoczyło. W sumie niezła lektura, choć wolę autora w bardziej fantastycznym wydaniu.

Zaczyna się jak typowy kryminał - od zgonu. Potem robi się z tego jakiś "Sztos 3". Czym bardziej zagłębiałam się w lekturę, tym częściej zastanawiałam się, kto tu właściwie jest gapem i co jest sednem tego szwindlu? I jeszcze czy coś poszło nie tak, czy to raczej część pierwotnego planu? Zakończenie mnie nie rozczarowało, choć też nie zaskoczyło. W sumie niezła lektura,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To historia jak można zostać oszukanym w dzisiejszych czasach technologii. Krentaczy nie brakuje. Sięgnęłam po tą książkę przez @ksiazkowe.wino która miała ją w Krakowie i to właśnie w tej książce ma autograf autora #😍 Co sądzę o tej książce? Według mnie jest okay, niewymagająca, czasem wciągająca z małymi, zaskakującymi elementami. Spodziewałam się trochę więcej po autorze, ale mogę powiedzieć że po #kłamca który kompletnie do mnie nie przemówił była to miła lektura. Wydaje mi się że to nie będzie mój ostatni raz z tym autorem. (6/10⭐)

To historia jak można zostać oszukanym w dzisiejszych czasach technologii. Krentaczy nie brakuje. Sięgnęłam po tą książkę przez @ksiazkowe.wino która miała ją w Krakowie i to właśnie w tej książce ma autograf autora #😍 Co sądzę o tej książce? Według mnie jest okay, niewymagająca, czasem wciągająca z małymi, zaskakującymi elementami. Spodziewałam się trochę więcej po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

7/10 ciekawy pomysł na historie która została poprowadzona w bardzo prawidłowy sposób jednakże odrobinę za duża ilość postaci sprawie że łatwo pogubić się w niekturych wątkach co jest zdeczydowanie największym minusem książki.

7/10 ciekawy pomysł na historie która została poprowadzona w bardzo prawidłowy sposób jednakże odrobinę za duża ilość postaci sprawie że łatwo pogubić się w niekturych wątkach co jest zdeczydowanie największym minusem książki.

Pokaż mimo to

Topiel była moją pierwszą przygodą z Jakubem Ćwiekiem, a że tak mnie zachwyciła swoją historią, musiałem tę znajomość pociągnąć dalej.

Padło na Szwindel jako, że zaciekawił mnie opis tej książki. A także motyw przewodni, który nie jest zbyt często wykorzystywany. To jest plusem tej książki - temat niezmęczony przez innych autorów.

Moim pierwszym wrażeniem jakie odnotowałem podczas lektury było to że czułem się jakbym oglądał starą, dobrą, polską komedię kryminalną typu: 'Chłopaki nie płaczą', 'E=mc2', 'Młode wilki'.

'Przygrywka', czyli takie swoiste rozkręcenie akcji napawało mnie optymizmem co do rozwoju historii. No bo jak coś tak dobrze się rozpoczyna - przekręt ciekawy sam w sobie plus wyrolowanie czytelnika co do tego, że gap jest jakimś złym człowiekiem i mamy do czynienia z swego rodzaju zemstą - no to dalej może być tylko lepiej, a finałowy szwindel to już nas z kapci powyrywa! Kurcze... to będzie jakiś Jakub Pier***ony Hitchcock - pomyślałem.

Dalsza część historii nie podgrzewała jednak atmosfery. Niemniej jednak nie opuszczało mnie przeświadczenie, że autor celowo zasypuje nas jakimiś odwracaczami uwagi typu: nowi bohaterowie, ich przeszłość, relacje, inne przekręty itp itd po to aby na finale wylecieć z takim sztosem, ze głowa mała...

...sześćdziesiąt stron do końca, a ja dalej mam wrażenie, że nic tu się nie dzieje. Cholera coraz mniej kartek... co ten Ćwiek tu wykombinował żeby to ostatecznie okazało się dobre?

No bo przecież musi być dobre. Facet, który napisał Topiel (wiem, że była wydana później, ale nie ąz tak znowu, aby warsztat uległ znacząco zmianie). Facet, który tak jedzie po Remku Mrozie (na co mu "przyznałem" przy okazji recenzji Topieli "pozwolenie", aby poprawić dopracowywanie powieści) musi wykombinować coś co będzie dobre.

I chyba przez te dmuchanie balonika czułem rozczarowanie po skończonej lekturze.

Tak sobie myślę, gdyby Szwindel powstawał w kooperacji z Remigiuszem Mrozem, gdzie ten dbałby o budowanie napięcia i finałowy twist, a do tego Ćwiek, który zająłby budową postaci, relacji i pilnowaniem realności i logiczności zdarzeń to wtedy ta książka byłaby naprawdę sztosem.

Oczywiście Szwindel powstał przed Topielą. Czyli wychodzi na to, że Ćwiek wyciąga wnioski i się rozwija. Czyli strach pomyśleć o nowej powieści jaka wyjdzie spod jego pióra. Chyba znowu pompuje balonik...

Topiel była moją pierwszą przygodą z Jakubem Ćwiekiem, a że tak mnie zachwyciła swoją historią, musiałem tę znajomość pociągnąć dalej.

Padło na Szwindel jako, że zaciekawił mnie opis tej książki. A także motyw przewodni, który nie jest zbyt często wykorzystywany. To jest plusem tej książki - temat niezmęczony przez innych autorów.

Moim pierwszym wrażeniem jakie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Osobiście poznałam Ćwieka przez serię "Kłamcy", więc z nieco innego stylu pisania, ale kupił mnie na tyle, że ostatnio zaczęłam się rozglądać nad innymi jego pozycjami. I tak wpadł mi w łapy "Szwindel".
Styl? Jak nie zawiódł mnie w "Kłamcy", tak nie zawiódł mnie teraz. Autor pisze lekko i sprawnie, czyta się to naprawdę z przyjemnością, a ja, jako pisarz-amator, z całego serca szanuję Ćwieka za tak zgrabne opisywanie drobnych problemów codziennego życia. Po prostu czytasz i nawet nie widzisz jak znikają kolejne strony.
Bohaterowie? Ciut za dużo. Z początku miałam straszny problem z postaciami, kilka razy musiałam przystanąć i zastanowić się czyj to jest rozdział zwłaszcza, że wstęp był może nie chaotyczny, ale trudniejszy. Nie była to bowiem zwarta drużyna co mimo wszystko krąży wokół jednego celu, a zapoznanie z jakąś dziesiątką bohaterów gdzie każdy miał swoje życie, swoich bliskich oraz swoje problemy. Poza tym sami w sobie bohaterowie byli ciekawi, powiedziałabym, że przede wszystkim realni. Owszem, mieli swoje mocne strony czy przywary, ale też całkowicie byłam w stanie w nich uwierzyć, żadne Mary Sue.
EDIT: Co do potwierdzenia, że bohaterów było za dużo, a tym bardziej ich tożsamości, to znalazłam dwa momenty gdzie autor zwyczajnie pomylił się w ich tożsamościach i napisał inną, w dialogu, niż aktualnie się posługiwali. Nie było to zamierzone, choć liczyłam, że jest powiązane z końcówką, nie biorę pod uwagę też jednego momentu, gdy było to przedstawione jako wpadka bohatera, który po prostu popełnił błąd.
Relacje i rozwinięcie postaci? Z jednej strony były okay, z drugiej strony czegoś mi brakowało. W sensie, było widać te powikłania, autor starał się tworzyć faktycznie powiązane postacie z przeszłością, ale w pewnym momencie mocno się to rozmyło na rzecz fabuły. Czuję też niedosyt jeśli o końcówkę. Brakowało mi tego co było dalej, owszem, zostało to niejako wyjaśnione, ale po łebkach, niektórych bohaterów ignorując mniej, innych więcej. Zadowoliłabym się nawet pogłoskami co było dalej, pseudo wycinkami z gazet, czymkolwiek, ale zabrakło mi takiego porządnego zakończenia tych bohaterów.
Fabuła? Myślę, że to było najciekawsze. Motyw przekrętów, mniejszych czy większych, był prowadzony przyjemnie, intrygująco i faktycznie się za tym podążało choć... momentami nudziło. Może nie tyle nudziło co nie do końca byłam świadoma co się dzieje bo było tylko, że szykują większy przekręt, a główny bohater błąkał się bez celu i, nie wiem, nie czułam w tym takiego wyczekiwania. Nie było napięcia, ani zaciekawienia tylko wiało nudą.
Końcówka? Tutaj trochę trudno mi ocenić bo jedna z recenzji niechcący mi to zaspoilerowała, może nie wprost, ale domyśliłam się zakończenie. I jak wspomniałam przy bohaterach - brakło mi jakiś chociaż kilku kolejnych lat z ich życia. Samo rozwiązanie akcji było też krótkie i takie... w nieco innym rytmie niż cała książka? Czuć było, w każdym razie ten przeskok, a choć zamysł szanuję to nie wybrzmiało. Zabrakło mi tego całego impetu pod koniec, nawet jeśli niektóre rozwiązania z końcówki były mocne i się wzdrygnęłam lekko, ale tak to zakończenie pojawiło się znikąd, nagle, i tak samo szybko zniknęło. No, a naprawdę, kilku bohaterów pobocznych nie dostało nawet słowa co się z nimi potem działo nawet jeśli końcówka wywracała ich postać do góry nogami.
Okładka? Ja jestem człowiekiem mało estetycznym, lubię co prawda popatrzeć na ładną okładkę, ale jak mam kupić jakąś książkę to pierwszeństwo ma opis, recenzje innych ludzi czy znajomość autora. Ale ta okładka to złoto! Szczególnie jak zobaczy się jej drugie dno, tłumaczące dlaczego jest taki kolczasty kszałt, a tym bardziej, gdy spojrzy się na motywy kolejnych części książki gdzie rybka po kolei łapie przynęte wraz z postępami tytułowego szwindlu. Ach, szanuję w opór za ten pomysł, za samą ideę i jak bardzo to pasuje!
Chciałam wystawić ocenę 8, za sam motyw i przyjemność czytania, ale nie jestem pewna. Dla mnie błąka się to gdzieś w okolicach 7,5 - lektura przyjemna, ale nic nadzwyczajnego, ma też lekkie wady w niektórych miejsach.

Osobiście poznałam Ćwieka przez serię "Kłamcy", więc z nieco innego stylu pisania, ale kupił mnie na tyle, że ostatnio zaczęłam się rozglądać nad innymi jego pozycjami. I tak wpadł mi w łapy "Szwindel".
Styl? Jak nie zawiódł mnie w "Kłamcy", tak nie zawiódł mnie teraz. Autor pisze lekko i sprawnie, czyta się to naprawdę z przyjemnością, a ja, jako pisarz-amator, z całego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka dobra . Można przeczytać ją w dwa dni he . Myślę , że gdyby istniały książki Konsul lub Vabank to były by o niebo lepsze .

Książka dobra . Można przeczytać ją w dwa dni he . Myślę , że gdyby istniały książki Konsul lub Vabank to były by o niebo lepsze .

Pokaż mimo to