Całkiem interesująca pozycja, szybko się czyta. Akcja wartka, miejscami zaskakująca. Dobra jako przerywnik, ale w moim odczuciu to nie jest nic przełomowego.

Całkiem interesująca pozycja, szybko się czyta. Akcja wartka, miejscami zaskakująca. Dobra jako przerywnik, ale w moim odczuciu to nie jest nic przełomowego.

Kawał dobrej książki, przypomniałem sobie klimat dzieciństwa i płyty, których słucham do dziś.

Kawał dobrej książki, przypomniałem sobie klimat dzieciństwa i płyty, których słucham do dziś.

Słuchałem w Audiotece jako audioserial. Chciałem wyłączyć po drugim odcinku. Drażnił mnie żargon i slang, miałem wrażenie, że doświadczam przerysowanego słownictwa młodzieży z polskich osiedlisk. Cieszę się że tego nie zrobiem. Nie spodziewałem się, że akcja kryminalnie tak się rozwinie a całość potoczy. Koniec końców myślę, że było warto. Ciekawa też pewnie książka dla samego autora, który przetestował się w zupełnie innym wydaniu, choć druga połowa historii zdecydowanie lepsza niż pierwsza.

Słuchałem w Audiotece jako audioserial. Chciałem wyłączyć po drugim odcinku. Drażnił mnie żargon i slang, miałem wrażenie, że doświadczam przerysowanego słownictwa młodzieży z polskich osiedlisk. Cieszę się że tego nie zrobiem. Nie spodziewałem się, że akcja kryminalnie tak się rozwinie a całość potoczy. Koniec końców myślę, że było warto. Ciekawa też pewnie książka dla...

Szkoda że sie skończyła.

Szkoda że sie skończyła.

Znudzona po czwartej chyba „Chyłce”, kompletnie na nie po #, Nieodnalezionej i Nieodgadnionej sięgnęłam po Mroza z ciekawości. No i tak: raczej dla młodzieży, ale jako mama tejże chciałam pobuszować w środowisku; język blokowisk chwytam, ale raczej nie przyswajam; akcja wartka i momentami zaskakująca ale udało mi się przewidzieć, kto był „winny”; miało być interesująco o subkulturze, a było tylko o muzyce i to znanych - nawet mi - kawałkach; pojawiła się Chyłka, ale tu mnie nie znudziła. Jeśli lubicie Mroza to czytać, a jak nie tolerujecie jego sposobu pisania, to nie czytać.

Znudzona po czwartej chyba „Chyłce”, kompletnie na nie po #, Nieodnalezionej i Nieodgadnionej sięgnęłam po Mroza z ciekawości. No i tak: raczej dla młodzieży, ale jako mama tejże chciałam pobuszować w środowisku; język blokowisk chwytam, ale raczej nie przyswajam; akcja wartka i momentami zaskakująca ale udało mi się przewidzieć, kto był „winny”; miało być interesująco o...

Lekka odskocznia od tego co do tej pory czytałem R. Mroza

Lekka odskocznia od tego co do tej pory czytałem R. Mroza

Blokowisko lat '00. Na osiedlu dominuje rap, szkolne przyjaźnie, szufladkowanie subkultur, ale rutynę przerywa zaginięcie uczennicy pobliskiego liceum. Historia bardzo ciekawa, wątek kryminalny tez, jednak mam wrażenie że zabrakło pomysłu na zakończenie. Gdyby nie ono dałbym 9.

Blokowisko lat '00. Na osiedlu dominuje rap, szkolne przyjaźnie, szufladkowanie subkultur, ale rutynę przerywa zaginięcie uczennicy pobliskiego liceum. Historia bardzo ciekawa, wątek kryminalny tez, jednak mam wrażenie że zabrakło pomysłu na zakończenie. Gdyby nie ono dałbym 9.

Książka jest nietuzinkowa, świetnie oddaje klimat polskiego blokowiska. Ciężko mi uwierzyć jak autor tak dobrze wkręcił się w Desa: słownictwo i charakter typowego dresa. Ma jednak pewne wady: miejscami mroczne wątki nie były dla mnie aż tak okrutne przez styl wypowiedzi głównego bohatera; a zakończenie odrobinę naciągane (trafiłam na takie w niejednej książce i w niejednym filmie). Mimo tych wad, serdecznie polecam!

Książka jest nietuzinkowa, świetnie oddaje klimat polskiego blokowiska. Ciężko mi uwierzyć jak autor tak dobrze wkręcił się w Desa: słownictwo i charakter typowego dresa. Ma jednak pewne wady: miejscami mroczne wątki nie były dla mnie aż tak okrutne przez styl wypowiedzi głównego bohatera; a zakończenie odrobinę naciągane (trafiłam na takie w niejednej książce i w niejednym...

Bardzo się zdziwiłem gdy włączyłem audiobooka i uslyszalem tytuł "Osiedle Rzniw". Całą książkę czytałem Osiedle RZNiW. Er Zet En i Wu. Tak jak MSWiA:)

Bardzo się zdziwiłem gdy włączyłem audiobooka i uslyszalem tytuł "Osiedle Rzniw". Całą książkę czytałem Osiedle RZNiW. Er Zet En i Wu. Tak jak MSWiA:)

W blokowisku na dwunastym piętrze jednego z bloków mieszka Deso – wychowujący się bez rodziców chłopak, który na co dzień musi zmagać się z życiem w skrajnej nędzy.
Pewnej nocy otrzymuje esemesa z nieznanego numeru. Nadawca pisze: „Boję się. Chyba ktoś za mną idzie”. Deso po chwili oddzwania, ale w słuchawce słyszy jedynie trzaski. Nazajutrz okazuje się, że zaginęła dziewczyna z jego klasy. Chłopak nie wie, dlaczego próbowała skontaktować się akurat z nim, ale uznaje to za nieprzypadkowe i zaczyna szukać zaginionej.


Książka zabiera nas na osiedle, które nie cieszysz się dobra sławą a bloki przyozdobione sa grafitti. Na takim osiedlu mieszka dwójka nastolatkow Wika i Deso. Tych dwoje to zupełnie dwa różne światy ona wzorowa uczennica on typ osiedlowego chuligana jednak połączył ich wspólny cel odnalezienie koleżanki. Dążenie do poznania prawdy będzie wiązało się z konsekwencjami, które okażą się bolesne w skutkach. Deso osobiscie będzie musiał zmierzyć się z przeszłością, która nie będzie dla niego łaskawa. A prawda, która stoi za zaginięciem dziewczyny jest owiana przerażeniem, bólem i strachem a przedewszystkim walką o normalne życie.

W blokowisku na dwunastym piętrze jednego z bloków mieszka Deso – wychowujący się bez rodziców chłopak, który na co dzień musi zmagać się z życiem w skrajnej nędzy.
Pewnej nocy otrzymuje esemesa z nieznanego numeru. Nadawca pisze: „Boję się. Chyba ktoś za mną idzie”. Deso po chwili oddzwania, ale w słuchawce słyszy jedynie trzaski. Nazajutrz okazuje się, że zaginęła...