Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Beznadziejne. Dziecinne, dennie napisane.
Książka została mi polecona przez koleżankę. Popełniłam wielki błąd słuchając tej porady.

Beznadziejne. Dziecinne, dennie napisane.
Książka została mi polecona przez koleżankę. Popełniłam wielki błąd słuchając tej porady.

Hm, rozczarowanie. Wszyscy tak bardzo chwalili tę książkę, że spodziewałam się o wiele więcej. Narracja jest niesamowicie nudna, miała być oryginalna, ale to w ogóle autorowi nie wyszło - jest raczej dziwna i niezrozumiała. Akcja jest nudna i powolna, jedynym pozytywnym aspektem jest chyba przyjaźń Liesel z Rudy'm oraz z Maxem, to były jedynie naprawdę interesujące fragmenty. Temat sam w sobie interesujący, ale kiepsko zrealizowany.

Hm, rozczarowanie. Wszyscy tak bardzo chwalili tę książkę, że spodziewałam się o wiele więcej. Narracja jest niesamowicie nudna, miała być oryginalna, ale to w ogóle autorowi nie wyszło - jest raczej dziwna i niezrozumiała. Akcja jest nudna i powolna, jedynym pozytywnym aspektem jest chyba przyjaźń Liesel z Rudy'm oraz z Maxem, to były jedynie naprawdę interesujące...

Beznadziejny styl pisarski. Poziom przedszkola. Tyle w temacie.

Beznadziejny styl pisarski. Poziom przedszkola. Tyle w temacie.

Kupiłam książkę ze względu na jej długość: chciałam jakiegoś naprawdę długiego fantasy, które wciągnęłoby mnie i pochłonęło aż do ostatniej strony. Czy to znalazłam? Nie do końca.
Sam pomysł na książkę nie jest zły, wykonanie gorsze. Styl pisarski wydał mi się niesamowicie nudny, zdania składają się z paru nic nie znaczących szczegółów, opisów czy przemyśleń autora, które wydają się rzucone tam tylko po to, aby były. Dwa razy musiałam zacząć od początku tą książkę, żeby dotrzeć do końca: rozpoczyna się po prostu tak długo i leniwie, że człowiek nie ma w ogóle ochoty sięgać po następny rozdział po tym, jak właśnie przeczytał taki który mówi praktycznie o niczym. Nawet zakończenie, do którego udało mi się dostać z trudem, wydało mi się dość przewidywalne. Przeczytałam książkę chyba dwa lata temu, więc może wtedy nie byłam wystarczająco dojrzała na nią i teraz wydałaby mi się lepsza... Ale mam takie nudne z nią wspomnienia, że nawet nie chce mi się sięgnąć po nią po raz trzeci i sprawdzić. Przyznam, że jestem nawet ciekawa dalszych losów rodzeństwa, ale skoro są podane w takim wydaniu wolę jednak zrezygnować i pozostać w niewiedzy. Raczej nie sięgnę po następne tomy.

Kupiłam książkę ze względu na jej długość: chciałam jakiegoś naprawdę długiego fantasy, które wciągnęłoby mnie i pochłonęło aż do ostatniej strony. Czy to znalazłam? Nie do końca.
Sam pomysł na książkę nie jest zły, wykonanie gorsze. Styl pisarski wydał mi się niesamowicie nudny, zdania składają się z paru nic nie znaczących szczegółów, opisów czy przemyśleń autora, które...

Po prostu beznadziejna. Beznadziejnie napisana, jeszcze gorzej przetłumaczona (urwane zdania, literówki, brak interpunkcji, wszystko w jednym pakiecie!), co naprawdę rzuca się w oczy gdy zna się język włoski, czyli język oryginału, więc czytając książkę tłumaczy się samemu pewne źle napisane zdania i znajduje się tysiąc innych lepszych sposobów, w jakie mogły być one ujęte.
Beznadziejne postacie, bardzo. Zbyt wyidealizowane, kompletnie nierealne. Szesnastolatek leci z Mediolanu do Australii, nikt mu nic nie mówi, rodzice tylko pokrzyczą trochę jak wróci, a do tego jeszcze robi to żeby spotkać dziewczynę, z którą rozmawia w swojej głowie i którą kocha na podstawie... No właśnie, czego? Niczego! On po prostu ją kocha i już! To przeznaczenie!
Beznadziejna historia, wyobrażałam sobie coś kompletnie innego i lepszego. Pisząc ją chyba nawet autor do końca nie wiedział o co chodzi, bo za dużo tu chaosu, bezsensownych zdań i filozofii nastolatków... Czytałam ją na siłę, żeby tylko wreszcie ją skończyć, móc rzucić w kąt i na zawsze o niej zapomnieć.
Beznadziejne zakończenie, beznadziejny styl pisarski, beznadziejni bohaterowie, beznadziejny pomysł, beznadziejne wszystko. Tylko okładka jest ładna.
Nie polecam i nie sięgnę po następne z serii, ani po żadne inne książki tego autora.

Po prostu beznadziejna. Beznadziejnie napisana, jeszcze gorzej przetłumaczona (urwane zdania, literówki, brak interpunkcji, wszystko w jednym pakiecie!), co naprawdę rzuca się w oczy gdy zna się język włoski, czyli język oryginału, więc czytając książkę tłumaczy się samemu pewne źle napisane zdania i znajduje się tysiąc innych lepszych sposobów, w jakie mogły być one...

Według mnie bardzo ciekawy pomysł, chociaż wykonanie trochę gorsze. Książka zaczyna się dość dobrze, zaciekawia od pierwszych stron i umiejętnie łączy trzy różne epoki czasowe, wciągając czytelnika, ale jakoś dochodząc do 200 stron akcja robi się nudnawa, mniej ciekawa i wydaje się, że ciągnięta do przodu na siłę żeby tylko napisać jak najwięcej. Na szczęście, zakończenie nadrabia punkty, jest zaskakujące i ciekawe, aż kusi żeby sięgnąć po drugą część.
Nie przepadam za głównym bohaterem, który często traktuje kobiety jak obiekty i myśli że wszystko mu wolno, bo jest przystojny, ale jestem w stanie to przeboleć dla sympatycznych postaci Laury i Nancy. Jak już mówiłam, ogólny pomysł wydaje się świetny i daje dużo możliwości, więc może warto dać tej książce szansę.

Według mnie bardzo ciekawy pomysł, chociaż wykonanie trochę gorsze. Książka zaczyna się dość dobrze, zaciekawia od pierwszych stron i umiejętnie łączy trzy różne epoki czasowe, wciągając czytelnika, ale jakoś dochodząc do 200 stron akcja robi się nudnawa, mniej ciekawa i wydaje się, że ciągnięta do przodu na siłę żeby tylko napisać jak najwięcej. Na szczęście, zakończenie...