Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Will Piper znowu wkracza do akcji w kontynuacji Biblioteki Umarłych. Były agent FBI jest teraz przykładnym ojcem i wiedzie spokojny żywot z żoną u boku. Wszystko jednak do czasu. Rodzinne życie agenta FBI na emeryturze zakłóci człowiek, któremu zostało już niewiele życia – Henry Specne. Prosi on Willa, aby pojechał do Anglii i kupił zaginioną książkę z biblioteki – z 1527 roku. Początkowo niechętny, godzi się w końcu na podróż na drugi kontynent, nie wiedząc, że jego wyprawa odbije się bardzo szerokim echem i spowoduje wiele kłopotów. Tym sposobem nasz bohater ląduje w starym domostwie Atmorsów, gdzie wraz z potomkinią rodu Isabelle próbuje rozwikłać zagadkę księgi. Nie jest to łatwe, ponieważ na trenie posiadłości poukrywano wskazówki prowadzące do jej rozwikłania. Szukając poszlak Will i młoda kobieta nie zdają sobie sprawy, że agent wysłany ze Strefy 51 ma ich na oku. W bazie na pustyni w Nevadzie panuje napięta atmosfera. Brakującej księgi nie udało się przechwycić w trakcie aukcji, agent wysłany w teren wpakował się w kłopoty, a za chwilę ma ruszyć przygotowywana przez dwa lata akcja „Pomocna Dłoń”. Nic jednak nie idzie zgodnie z planem, ponieważ w sprawę wmieszały się angielskie służby specjalne domagające się biblioteki. Kłopoty i problemy z odzyskanie księgi piętrzą się, a niczego nieświadomi bohaterzy próbują rozwikłać tajemnicę, która przepadła kilkaset lat temu. Rozwiązanie wydarzeń znajdzie jednak miejsce na ziemi amerykańskiej. W międzyczasie jednak na Willa będzie prowadzone polowanie, które można określić jednym hasłem: po trupach do celu. Zacznie się wówczas zabawa w kotka i myszkę, ponieważ rząd amerykański nie może sobie pozwolić na to, aby wielka tajemnica państwowa o bibliotece i Strefie 51 trafiła do mediów i dotarła tym samym do obywateli. Podobnie, jak w pierwszej części aktualne wydarzenia przeplatają się ze zdarzeniami z Wyspy Wight i innych części Anglii, przez które wędrowała księga. Dzięki temu pojawiają się odpowiedzi na niewyjaśnione wątki z „Biblioteki umarłych”: jak to się stało, że brakło tylko jednej księgi? Co się stało z tą księgą? Kim był trup w podziemiach? To jednak nie koniec niespodzianek, a dopiero początek: na kartach spotkamy także m.in. Szekspira, Jana Kalwina oraz Nostradamusa. „Nostradamus skinął głową. Zaciągnął zasłony, by w pokoju zrobiło się ciemno, napełnił misę wodzą z dzbana. Zapalił świecę, usiadł nad misą i naciągnął na głowę kaput peleryny. - Edgarze Atmors – odezwał się – będzie pan ważnym człowiekiem, bogatym człowiekiem, i stanie się to szybciej, niż pan myśli.” Akcja jest warta i wciąga. Wydarzenia są trudne do przewidzenia, co stanowi dużą zaletę. Na plus zasługuje także fakt, że fabuła książki nawiązuje do poprzedniej części, ale jej nie powiela – jest kontynuacją i dopełnieniem. Dostajemy tu dalsze losy bohaterów i rozwinięcie zagadki biblioteki. Całość zmierza do zaskakującego i głośnego finału całej sprawy. Trzeba oddać autorowi jedno: wykazał się pomysłowością na połączenie wątków i postaci fikcyjnych z historycznymi. Trzecia część Strażnicy Biblioteki nie została jeszcze przetłumaczona na język polski.