Piękna historia, jak każda książka Carlosa Ruiza Zafóna. Właściwie ciąg dalszy bestsellera "Cień wiatru".

Piękna historia, jak każda książka Carlosa Ruiza Zafóna. Właściwie ciąg dalszy bestsellera "Cień wiatru".

Moja pierwsza książka Zafona.
Na początku nie było mi łatwo wejść w historię.
Im bliżej końca, tym trudniej było się oderwać od książki, ale pozostawiła mnie ze znakami zapytania, nie wiem czy nie była za długa.
Dam szansę innym książkom autora, bo momentami czytało się to naprawdę dobrze, w napięciu oczekując na dalszy rozwój sytiacji

Moja pierwsza książka Zafona.
Na początku nie było mi łatwo wejść w historię.
Im bliżej końca, tym trudniej było się oderwać od książki, ale pozostawiła mnie ze znakami zapytania, nie wiem czy nie była za długa.
Dam szansę innym książkom autora, bo momentami czytało się to naprawdę dobrze, w napięciu oczekując na dalszy rozwój sytiacji

Niestety tylko 4. Chyba nie potrafię docenić tak zachwalanej książki.

Niestety tylko 4. Chyba nie potrafię docenić tak zachwalanej książki.

Nigdy nie przypuszczałam, że książka ta będzie typowym ,,zabili go i uciekł''.

Miałam nadzieję, że będzie to dumny reprezentant literatury pięknej, okazuje się jednak, że fabuła opiera się na tym, że główny bohater odwiedza ,,znajomych'', którzy prędzej czy później dostają przysłowiową (lub nie przysłowiową) kulką w łeb. Całość można by zmieścić w 200 stronach (nie 600). Mam wrażenie, że głównym atutem powieści jest to, że ma miejsce w Barcelonie. Jestem niezmiernie zawiedziona, bo oczekiwałam czegoś niesamowitego po nazwisku Zafón, a dostałam tani dreszczowiec.

Nigdy nie przypuszczałam, że książka ta będzie typowym ,,zabili go i uciekł''.

Miałam nadzieję, że będzie to dumny reprezentant literatury pięknej, okazuje się jednak, że fabuła opiera się na tym, że główny bohater odwiedza ,,znajomych'', którzy prędzej czy później dostają przysłowiową (lub nie przysłowiową) kulką w łeb. Całość można by zmieścić w 200 stronach (nie 600)....

Opowieść - petarda, może odrobinę słabsza od części pierwszej.

Przewspaniały język, wciągająca fabuła i masa wątków. Ciężko było się oderwać.

Opowieść - petarda, może odrobinę słabsza od części pierwszej.

Przewspaniały język, wciągająca fabuła i masa wątków. Ciężko było się oderwać.

Książki Carlosa Ruiza Zafona wyróżniają się klimatem i wyjątkowym stylem pisania - w końcu był on mistrzem realizmu magicznego. "Cmentarz Zapomnianych Książek" to seria, w której wydarzenia, tajemnice i intrygi ujawniają się stopniowo i są w dużej mierze dawkowane. Zarówno "Cień Wiatru" jak i "Gra Anioła" powoli wprowadzają w swoje historie w taki sposób, aby czytelnik w pełni przesiąkł klimatem oraz wczuł się w bohaterów. Od połowy powieść zaczyna "łapać wiatr w żagle", a pod koniec maksymalnie zwiększa pęd wydarzeń. Ostatnie 150 stron to prawdziwy rollercoaster. "Gra Anioła" na szczęście mnie nie zawiodła i trzyma poziom. Może i trzeba dać jej czas na rozwinięcie, ale później potrafi zadziwić niejeden raz. Co prawda większą sympatią darzyłam bohaterów 1 tomu, ale historia chyba bardziej przemawia do mnie z tomu 2, dlatego ocena jest taka sama.

Książki Carlosa Ruiza Zafona wyróżniają się klimatem i wyjątkowym stylem pisania - w końcu był on mistrzem realizmu magicznego. "Cmentarz Zapomnianych Książek" to seria, w której wydarzenia, tajemnice i intrygi ujawniają się stopniowo i są w dużej mierze dawkowane. Zarówno "Cień Wiatru" jak i "Gra Anioła" powoli wprowadzają w swoje historie w taki sposób, aby czytelnik w...

Wzruszająca proza

Wzruszająca proza

Wspaniała opowieść. Czytałam ją z prawdziwą przyjemnością i żałuję, że już się skończyła.

Wspaniała opowieść. Czytałam ją z prawdziwą przyjemnością i żałuję, że już się skończyła.

Wybitne dzieło napisane wyjątkowym i przepięknym językiem. Historia niezwykla, wciągająca, do ostatnich stron pełna tajemniczości. Czyta się szybko. Książka na długo pozostaje w pamięci.

Wybitne dzieło napisane wyjątkowym i przepięknym językiem. Historia niezwykla, wciągająca, do ostatnich stron pełna tajemniczości. Czyta się szybko. Książka na długo pozostaje w pamięci.

Od razu zaznaczę, że moja opinia może być podyktowana tym, że to pierwsza książka tego autora, po jaką sięgnąłem i nie znam poprzedniej części, więc coś mogło mi umknąć. Czytając ją pojedynczo uważam, że to nie jest dobra powieść, ponieważ po pierwsze wiele wątków zostało zawieszonych bez rozwiązania, czyli chyba można powiedzieć, że wprowadzonych niepotrzebnie, po drugie, wątki fantastycznie według mnie nie współgrają z obyczajowymi i robi się przez to trochę mało poważnie, po trzecie pod koniec autor chyba na siłę chciał czymś czytelników zaskoczyć i co chwilę wprowadzał nowe mający chyba zaskoczyć zwroty akcji, pościgi i inne głupoty rodem z Dana Browna, co dla mnie jeszcze bardziej sprawiało, że książka stawała się jużz trchę groteskowa. Z drugiej strony nie mogę też powiedzieć, że jest zła, bo napisana jest dobrym językiem, ma solidne tło obyczajowe i ładne, ale nie za długie opisy i sporo niejednoznaczności w sylwetkach bohaterów, dzięki czemu stają się żywe i sprawiają wrażenia plastikowych. Podsumowując wypadło na 5/10.

Od razu zaznaczę, że moja opinia może być podyktowana tym, że to pierwsza książka tego autora, po jaką sięgnąłem i nie znam poprzedniej części, więc coś mogło mi umknąć. Czytając ją pojedynczo uważam, że to nie jest dobra powieść, ponieważ po pierwsze wiele wątków zostało zawieszonych bez rozwiązania, czyli chyba można powiedzieć, że wprowadzonych niepotrzebnie, po drugie,...