Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pięknie napisana i wciągająca. Pomimo tego, iż niewiele wiem o ptakach i środowisku, w którym żyją, ich opisy mnie pochłonęły. Co więcej, wiedza autora imponuje a przytoczone historie są po prostu interesujące. Czytanie o wrażliwości wobec natury, bezbronnych zwierząt i ostatnich próbach ocalenia gatunków przed zagładą jest orzeźwiające i przywraca nadzieję w ludzi.

Pięknie napisana i wciągająca. Pomimo tego, iż niewiele wiem o ptakach i środowisku, w którym żyją, ich opisy mnie pochłonęły. Co więcej, wiedza autora imponuje a przytoczone historie są po prostu interesujące. Czytanie o wrażliwości wobec natury, bezbronnych zwierząt i ostatnich próbach ocalenia gatunków przed zagładą jest orzeźwiające i przywraca nadzieję w ludzi.

Ogarnęła mnie ogromna nostalgia, ponieważ część z tych osobistych wspomnień przywiodło mi na myśl moich drogich dziadków, za którymi tęsknię każdego dnia. Relacje z bliskimi są czasami trudne, wymagające ale zawsze angażujące, pełne uczuć i oczekiwań. Kiedy umierają świat wali nam się pod stopami a żałoba to najtrudniejszy okres do przejścia. Szczególnie jeżeli chodzi właśnie o te "rzeczy", części nie można zatrzymać, o części przedmiotów które zostały pozostawione nie możemy sami decydować, po prawdzie nawet straciły swoją wartość bo nie ma już przy nich osób z nimi związanych. Dawne miejsca, obrazy, rzeczy codzienne i tak zwyczajne już nigdy nie wrócą i nigdy chociażbyśmy za to wszystko oddali nie możemy przeżyć ich po raz ponowny, jak tylko w swoich myślach i wspomnieniach a i one również zacierają się z czasem. Książka M. Wichy została właśnie jedną z moich ulubionych, bardzo prawdziwa i szczera, może przez to właśnie, że czuć te niedopowiedzenia i jak dużo przemilcza świadomie, taka góra lodowa.

Ogarnęła mnie ogromna nostalgia, ponieważ część z tych osobistych wspomnień przywiodło mi na myśl moich drogich dziadków, za którymi tęsknię każdego dnia. Relacje z bliskimi są czasami trudne, wymagające ale zawsze angażujące, pełne uczuć i oczekiwań. Kiedy umierają świat wali nam się pod stopami a żałoba to najtrudniejszy okres do przejścia. Szczególnie jeżeli chodzi...

Dużo zamieszania i chaosu ale nie na tyle by można było zgubić wątek. Świetne karykatury ludzi, ich najgorsze zachowania i pozy, uśmiałam się dobrze kilka razy. Warszawa i jej mieszkańcy pokazani tak realistycznie. Słyszę w głowie te teksty. Napisana z luzem i stylizowana na hip hop. Długość również idealna.

Dużo zamieszania i chaosu ale nie na tyle by można było zgubić wątek. Świetne karykatury ludzi, ich najgorsze zachowania i pozy, uśmiałam się dobrze kilka razy. Warszawa i jej mieszkańcy pokazani tak realistycznie. Słyszę w głowie te teksty. Napisana z luzem i stylizowana na hip hop. Długość również idealna.

Część wierszy wydała mi się szczególnie bliska.

Część wierszy wydała mi się szczególnie bliska.

Na pewno przejmująca i niepokojąca już przez samą problematykę przewijającą się przez tom. Jest obnażająca lecz jak to w poezji napisana szyfrem znanym tyko autorowi.

Na pewno przejmująca i niepokojąca już przez samą problematykę przewijającą się przez tom. Jest obnażająca lecz jak to w poezji napisana szyfrem znanym tyko autorowi.