Bieguni

Drogi czytelniku, idź, biegnij, nie zatrzymuj się gnaj. Poruszaj się naprzód choć miałbyś się czołgać ostatkami sił. Poznawaj, słuchaj i podglądaj, to twoje naturalne prawo. Nie bój się, wszystko się zmienia, a my podążamy dalej do nieznanego nam celu, płynnie zmieniamy definicję czasu. Ruch.
Bardzo piękna książka o życiu. To moje pierwsze spełnione spotkanie z naszą noblistką. Przeskakując wzrokiem ze strony na stronę powoli odnajdywałam siebie wśród niezmierzonej grupy nomadów i rozkoszowałam się tym odkryciem. Znajdziesz tutaj wiele mądrości, bardzo dużo przemyśleń i inteligentnego, pełnego wrażliwości spojrzenia na świat.
Pierwszy raz w mojej karierze czytelniczej spotkałam się z takim dziełem, które wprost naturalnie daje się interpretować, mechanicznie, tak jakbym miała je zakodowane we DNA. Śmiało mogę też stwierdzić, że jest ono czymś uniwersalnym, książką dla każdego, kto wrażliwe widzi otoczenie. To też swoisty podręcznik życia, z wieloma wskazówkami, które możesz wymuskać zza historii. Bogactwo Biegunów zmusza do powolnego konsumowania, choć jednocześnie ma się ochotę iść coraz dalej. Język, którego używa Pani Olga Tokarczuk jest przystępny i prosty, nie przeintelektualizowany. Przypomina on raczej rozmowę, a nie wykład.
O czym są Bieguni spytasz się? O życiu, o podróży w głąb siebie, o poszerzaniu horyzontów, o otwartości. Nie ma tutaj jednego poszczególnego wątku, ale jest wiele drobnych historii i myśli. Nie znajdziecie tutaj też jednej linii czasowej, czas swobodnie się zmienia. Unikalny twór, jedyny w swoim rodzaju, który pozwala mi bezsprzecznie zgodzić się z nagrodą nobla dla autorki.
Ta książka ma w sobie tak wiele ciepła i empatii. Bieguni to książka do podróży, której nie powinno się w niej czytać. Czytanie jej jest niczym modlitwa. Słuchanie różnych głosów otwiera czytelnika, zachęca do rozmowy. Dla mnie jest to książka na całe życie.
I tym zbiorem przemyśleń zakończę swoją recenzję, pochwałę sztuki. Serdecznie was zachęcam do lektury, jeśli mielibyście przeczytać jedną książkę w tym roku, niech to będą Bieguni Pani Olgi Tokarczuk.

Drogi czytelniku, idź, biegnij, nie zatrzymuj się gnaj. Poruszaj się naprzód choć miałbyś się czołgać ostatkami sił. Poznawaj, słuchaj i podglądaj, to twoje naturalne prawo. Nie bój się, wszystko się zmienia, a my podążamy dalej do nieznanego nam celu, płynnie zmieniamy definicję czasu. Ruch.
Bardzo piękna książka o życiu. To moje pierwsze spełnione spotkanie z naszą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytałam ją długo... Nie ma sensu do niej podejść, aby przeczytać i z głowy;) Książka jest wybitna. Podoba mi się styl autorki. Czytało się przyjemnie. Choć czasem zatrzymywałam się przy opowiadaniu, aby go lepiej zrozumieć;) Polecam 9/10

Czytałam ją długo... Nie ma sensu do niej podejść, aby przeczytać i z głowy;) Książka jest wybitna. Podoba mi się styl autorki. Czytało się przyjemnie. Choć czasem zatrzymywałam się przy opowiadaniu, aby go lepiej zrozumieć;) Polecam 9/10

Pokaż mimo to

"Bieguni" to pierwsza książka Olgi Tokarczuk, po którą sięgnęłam. Raczej nie będzie ostatnią. Jednak ten zbiór opowiadań mnie nie porwał.
Opowiadań jest tutaj wiele, trudno jest je zapamiętać, niektóre zapisują się w pamięci, inne ulatują niepostrzeżenie. Oczywiście są ciekawsze, ale i bardzo nudne, które miałam ochotę omijać.
Wszystkie łączy motyw podróży, filozoficzne podejście do niej oraz motyw ciała. Można powiedzieć, że jest to podróż po ciele człowieka, po jego historii w wielu miejscach na świecie.
Styl autorki na ogół jest lekki, przyjemny, czasami poetycki, śpiewny. Warto przeczytać choćby dla samego budowania historii słowem. Chociaż historia, a raczej fragmenty wielu historii mnie nie porwały to nie żałuję. Momentami myślałam, że nie dam rady jej skończyć, ale udało się.
Może jest to jedna z tych książek, które trzeba przeczytać kilka razy, żeby zrozumieć jej przekaz oraz fenomen, jednak po trudnościach, które napotkałam, na pewno nie wrócę do niej.

"Bieguni" to pierwsza książka Olgi Tokarczuk, po którą sięgnęłam. Raczej nie będzie ostatnią. Jednak ten zbiór opowiadań mnie nie porwał.
Opowiadań jest tutaj wiele, trudno jest je zapamiętać, niektóre zapisują się w pamięci, inne ulatują niepostrzeżenie. Oczywiście są ciekawsze, ale i bardzo nudne, które miałam ochotę omijać.
Wszystkie łączy motyw podróży, filozoficzne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nudna. Oderwane od siebie opowiadania, przeplatane krótkie myśli i dłuższe historie. Miałam nadzieję że na koniec się ze sobą połączą w genialną całość, ale nie, do końca pozostają bez związku.

Niezbyt głębokie przemyślenia z podróży (gównie samolotem), dużo inspiracji wystawą the body worlds (tej z zachowanymi ludzkimi ciałami), trochę religii i za dużo seksu. Jakieś pseudonaukowe przemyślenia o podróżowaniu, psychologii, biologii, religioznawstwie. A jak się czytelnik znudzi, zawsze można przykuć uwagę facetem który ma harem ale woli się obkładać czteroletnimi dziewczynkami, albo profesorem który w wolnym czasie robi nagie zdjęcia swoim studentkom, będąc przy tym nago i ciesząc się że ma wzwód i że się mu nie mogą oprzeć... Nie wiem po co to, u mnie te fragmenty wywoływały głównie niesmak. Nie tego się spodziewałam po książce zasługującej na bookera i nobla.

Trzy razy powtarzana jest informacja że najsilniejszym mięśniem ludzkim jest język. Jakoś nie chciało mi się wierzyć więc zapytałam Google'a czy to prawda: nie, to często powtarzany mit. Zależy jak liczyć, ale względem masy najsilniejszy jest mięsień żwacz. Ten brak fact-checkingu dotyczy wielu innych faktów naukowych i historycznych. Rozumiem, że to książka fikcyjna, ale ma sporo fragmentów które brzmią jak ciekawostki z biologii, fizyki czy historii, odnoszą się do prawdziwych miejsc, postaci i wydarzeń historycznych, więc oczekiwałabym że będą prawdziwe. Nie są.

Nie wiem czym się zachwycać. Wracam do czytania reportaży...

Nudna. Oderwane od siebie opowiadania, przeplatane krótkie myśli i dłuższe historie. Miałam nadzieję że na koniec się ze sobą połączą w genialną całość, ale nie, do końca pozostają bez związku.

Niezbyt głębokie przemyślenia z podróży (gównie samolotem), dużo inspiracji wystawą the body worlds (tej z zachowanymi ludzkimi ciałami), trochę religii i za dużo seksu. Jakieś...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przygotowywałam się do podróży z tą książką dość długo .. z lekkim niepokojem i obawą, czy zrozumiem. Bieguni cierpliwie na mnie czekali. Ciekawość zwyciężyła. Wędrowałam po kolejnych stronach, przesiadając się z opowiadania na opowiadanie z nieznanym dotąd uczuciem głodu, zahipnotyzowana. Nie za daleko i nie za blisko. Wyrwane fragmenty z ludzkiego istnienia. Uczestniczyłam przez kilka godzin w tym niezwykłym teatrze pomieszanego życia i stałego punktu kulminacyjnego - śmierci. "Nic nie jest niewinne i bez znaczenia, wielka nieskończona łamigłówka".

Przygotowywałam się do podróży z tą książką dość długo .. z lekkim niepokojem i obawą, czy zrozumiem. Bieguni cierpliwie na mnie czekali. Ciekawość zwyciężyła. Wędrowałam po kolejnych stronach, przesiadając się z opowiadania na opowiadanie z nieznanym dotąd uczuciem głodu, zahipnotyzowana. Nie za daleko i nie za blisko. Wyrwane fragmenty z ludzkiego istnienia....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to zbiór opowiadań/historii. Jedne krótsze, inne dłuższe, przeplatające się ze sobą. Niektóre dość dziwne, wręcz obrzydliwe momentami (preparowanie ciał i ich elementów).

Niestety książka nie trafiła do końca w mój gust. Była po prostu nudna.

Niemniej jednak napisane pięknym językiem, na pewno książka jest godna uwagi.

Jest to zbiór opowiadań/historii. Jedne krótsze, inne dłuższe, przeplatające się ze sobą. Niektóre dość dziwne, wręcz obrzydliwe momentami (preparowanie ciał i ich elementów).

Niestety książka nie trafiła do końca w mój gust. Była po prostu nudna.

Niemniej jednak napisane pięknym językiem, na pewno książka jest godna uwagi.

Pokaż mimo to

Niesamowita książka. Można, a nawet trzeba do niej wracać.

Niesamowita książka. Można, a nawet trzeba do niej wracać.

Pokaż mimo to

Lektura, do której można wrócić, żeby zrozumieć lepiej i pełniej.
Myślę, że każde kolejne podejście, odkryje przed nami inny sens treści
Gorąco polecam

Lektura, do której można wrócić, żeby zrozumieć lepiej i pełniej.
Myślę, że każde kolejne podejście, odkryje przed nami inny sens treści
Gorąco polecam

Pokaż mimo to

Czas, podróż, zmiany. Jedyne co jest w życiu pewne, to zmiany. Nie ma nic stałego. Ciekawe historie opowiedziane słowami bohaterów, rzeczy które dzieją się mimochodem podczas oczekiwania na cokolwiek, pomiędzy lotami na terminalach, na dworcach, lub na morzu. Podróż przez życie. Młodość, starość, inność, granice się zacierają. Zostaje tylko czas i zmiany.

Czas, podróż, zmiany. Jedyne co jest w życiu pewne, to zmiany. Nie ma nic stałego. Ciekawe historie opowiedziane słowami bohaterów, rzeczy które dzieją się mimochodem podczas oczekiwania na cokolwiek, pomiędzy lotami na terminalach, na dworcach, lub na morzu. Podróż przez życie. Młodość, starość, inność, granice się zacierają. Zostaje tylko czas i zmiany.

Pokaż mimo to

Czytanie Pani Tokarczuk, to uczta dla mózgu. Jej inteligentny, a zarazem nieprzeładowany sposób pisania odżywia mnie wewnętrznie :)

Czytanie Pani Tokarczuk, to uczta dla mózgu. Jej inteligentny, a zarazem nieprzeładowany sposób pisania odżywia mnie wewnętrznie :)

Pokaż mimo to