Bieguni

Temat podróży, przemieszczania się jest mi bardzo bliski, dlatego jest to jedna z najciekawszych książek, które w życiu przeczytałem. Autorka raczy czytelników wieloma wątkami, historiami i płaszczyznami. Po jej przeczytaniu poczułem inne powietrze. Genialna!

Temat podróży, przemieszczania się jest mi bardzo bliski, dlatego jest to jedna z najciekawszych książek, które w życiu przeczytałem. Autorka raczy czytelników wieloma wątkami, historiami i płaszczyznami. Po jej przeczytaniu poczułem inne powietrze. Genialna!

Pokaż mimo to

Jak na prozę bądź co bądź Noblistki spodziewałem się czegoś dużo lepszego... Tymczasem dostałem infantylne i zalatujące nudą "dzieło", które ciężko mi było nawet dokończyć. Brak w tej książce nie tylko powiązania wielu różnych wątków ale też sensu istnienia wielu rozdziałów. Bo zupełnie nie rozumiem po co barwnie opisywać lotniska, ich sposób funkcjonowania i emocje jakie budzą w autorce. Być może 30, 40 czy 50 lat temu ludzie by się tym pasjonowali bo większość wtedy nie miała do czynienia z lotniskami i znała je tylko z opowieści znajomych. Tymczasem dziś to codzienność i popisywanie się erudycją w opisywaniu zasady działania lotniska to dla mnie zwyczajny przerost formy nad treścią.
Obawiam się, że balon Tokarczuk był tak długo i tak mocno pompowany, że teraz po zdobyciu tej nagrody ludzie sięgną do jej twórczości i balon zwyczajnie pęknie. Dla mnie to było pierwsze spotkanie z tą autorką i prawdopodobnie ostatnie

Jak na prozę bądź co bądź Noblistki spodziewałem się czegoś dużo lepszego... Tymczasem dostałem infantylne i zalatujące nudą "dzieło", które ciężko mi było nawet dokończyć. Brak w tej książce nie tylko powiązania wielu różnych wątków ale też sensu istnienia wielu rozdziałów. Bo zupełnie nie rozumiem po co barwnie opisywać lotniska, ich sposób funkcjonowania i emocje jakie budzą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

GE-NIA-LNA. Duma z Nobla!!!

GE-NIA-LNA. Duma z Nobla!!!

Pokaż mimo to

To nie tak, że wybrzydzam, nosem kręcę, bo polityka, feministyka czy co tam innego trendy lub na czasie.
Owszem, zgrabność narracyjną dostrzegam w tych fragmentach, okruchach egzystencji nieraz z prawdziwa maestrią zapisanych. Choćby o Rosjance opuszczającej rodzinę albo umierającej córce czarnoskórego poddanego któregoś z bodaj cesarzy.
Bodaj? No właśnie, do diaska! Ledwo co przeczytana książka, a ja już nie pomnę, czyja córka. Bo to plasterkowanie powinno czemuś służyć.
Gdzie duch? W zabieganiu? W plasterkowaniu wyimków podejrzanych, zasłyszanych, przeczytanych? Plasterkowanie - jakie by nie było - tylko utrwala, każe odgadywać, udaje życie. A istnieją książki, w których czuć oddech, puls, a i łza niezasuszona spomiędzy stronic wypłynie albo urwany chichr się wydobędzie.
A tu co? Bieg przez płotki?
Mapa, czas - że niby umowne? Może i tak być, ale do mnie nie trafia. Ciała potrzebuję, pulsu, zapachu, faktury jedwabiu albo kory dębu. Są. Właśnie teraz.

Tokarczuk pisać potrafi. Tokarczuk nawet wciąga. (Czuję, że się powtarzam.) Momentami.
I mija. Przebiega.

Nie byłoby z tym kłopotu, gdybym zrozumiała, po co to wszystko. Alem w pędzie za sensem. Tu go znów nie znalazłam (bo koń, bo drzewo).

To nie tak, że wybrzydzam, nosem kręcę, bo polityka, feministyka czy co tam innego trendy lub na czasie.
Owszem, zgrabność narracyjną dostrzegam w tych fragmentach, okruchach egzystencji nieraz z prawdziwa maestrią zapisanych. Choćby o Rosjance opuszczającej rodzinę albo umierającej córce czarnoskórego poddanego któregoś z bodaj cesarzy.
Bodaj? No właśnie, do diaska! ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wypada zapoznać się z twórczością świeżo upieczonej polskiej noblistki pomyślałem i od razu zakupiłem dwa jej dzieła. Przez moment miałem dylemat czy powinienem zacząć od 'Biegunów', czy 'Prawieku', zdecydowałem się na tę pierwszą. Po jej zakończeniu muszę sobie zrobić dłuższą przerwę od twórczości Tokarczuk, ponieważ nabawiłem się swego rodzaju literackiej niestrawności. Tak się składa, że niewiele wcześniej przeczytałem 'Nie ma', tegoroczną laureatkę Nike i mimo, iż nie powaliła mnie pozycja Mariusza Szczygła, uważam ją za wyraźnie lepszą. To także zbiór opowiadań i obserwacji, które jednak są wyraźnie spójniejsze, bardziej wyraziste, niż bałagan 'Biegunów', w przypadku których, przyznam, że czytanie momentami było dla mnie niezwykle męczące. 'Prawiek' czeka na swoją szansę i chciałbym aby okazał się znacznie lepszy, niż utytułowana poprzedniczka (mowa o kolejności, jaką przyjąłem).

Wypada zapoznać się z twórczością świeżo upieczonej polskiej noblistki pomyślałem i od razu zakupiłem dwa jej dzieła. Przez moment miałem dylemat czy powinienem zacząć od 'Biegunów', czy 'Prawieku', zdecydowałem się na tę pierwszą. Po jej zakończeniu muszę sobie zrobić dłuższą przerwę od twórczości Tokarczuk, ponieważ nabawiłem się swego rodzaju literackiej niestrawności. Tak s...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie lubię zbiorów opowiadań, trudno jest mi je czytać,
Niemniej jednak "czapki z głów".
Kategoria: Księgi.

Nie lubię zbiorów opowiadań, trudno jest mi je czytać,
Niemniej jednak "czapki z głów".
Kategoria: Księgi.

Pokaż mimo to

Czytana w podróży nabiera innego wymiaru.

Czytana w podróży nabiera innego wymiaru.

Pokaż mimo to

Książka z tyloma tak różnymi wątkami, od egzotyki poprzez marazm do erotyki, że czytając czułem się jak pasażer Orient Ekspresu w jednym przedziale z Agatą Ch. Ernestem H. i Zofią N.

Książka z tyloma tak różnymi wątkami, od egzotyki poprzez marazm do erotyki, że czytając czułem się jak pasażer Orient Ekspresu w jednym przedziale z Agatą Ch. Ernestem H. i Zofią N.

Pokaż mimo to

Zasluguje na Nobel!

Zasluguje na Nobel!

Pokaż mimo to

Czy Nagroda Nobla wpływa na nagły wzrost zainteresowania danym autorem? Z pewnością. Na odbiór twórczości również. Może nie dorosłem jeszcze do tego typu literatury, może moja zdolność pojmowania ma granice na tyle wąskie, że nie jest mi dane uchwycenie nici przewodniej i podążanie za nią? Nie wiem. O czym, do diaska, to jest? Do dziś nie wiem. I z tą niewiedzą pozostanę.

Czy Nagroda Nobla wpływa na nagły wzrost zainteresowania danym autorem? Z pewnością. Na odbiór twórczości również. Może nie dorosłem jeszcze do tego typu literatury, może moja zdolność pojmowania ma granice na tyle wąskie, że nie jest mi dane uchwycenie nici przewodniej i podążanie za nią? Nie wiem. O czym, do diaska, to jest? Do dziś nie wiem. I z tą niewiedzą pozostanę.

Pokaż mimo to